Heb jij een uitdagende vraag over beveiliging, recht en privacy, stel hem aan ICT-jurist Arnoud Engelfriet
en maak kans op zijn boek "De wet op internet".
Arnoud is van alle markten thuis, maar vindt vooral in technische / hacking vragen een uitdaging. De Juridische vraag is een rubriek op Security.nl, waar wetgeving en security centraal staan. Elk kwartaal kiest Arnoud de meest creatieve vraag, die dan zijn boek zal ontvangen.
Vraag: Bij veel websites met dubieuze software zie je allerlei disclaimers staan. Bijvoorbeeld bij password cracking software dat die alleen bedoeld is om je eigen password mee te recoveren, of bij hackprogramma's dat je er alleen je eigen netwerken mee mag testen. Laatst zag ik zelfs een virussite waarbij stond "alleen voor wetenschappelijk onderzoek". Maakt dat het aanbod nu werkelijk legaal?
Antwoord: Mensen lijken soms welhaast magische betekenis toe te kennen aan disclaimers. Van het bordje "De directie stelt zich niet aansprakelijk"(*)" tot ellenlange zinnen onder e-mails, iedereen doet het maar als je vraagt waarom dan komt er meestal weinig reactie. "Dat moet van de bedrijfsjurist" of "Iedereen doet het". Maar eenzijdig opgestelde voorwaarden stellen bar weinig voor. Zo'n geheimhoudingsbepaling onder een e-mail bijvoorbeeld heeft nul komma nul waarde. Pas als je als wederpartij aangeeft daarmee akkoord te zijn, zit je eraan vast.
Je kunt disclaimers wel eenzijdig gebruiken om mensen te waarschuwen voor bepaalde tekortkomingen in je aanbod. "Deze auto rijdt niet" is een prima disclaimer voor een sloopbedrijf dat nog wat tweedehandsjes probeert te verkopen. Je disclaimt dan de normale verwachting bij een auto, namelijk dat hij rijdt. Maar een verbod opleggen aan je klant kan alleen als die bereid is dat te aanvaarden.
Bij het soort dubieuze software dat de vraagsteller bedoelt, is er vaak een wettelijk verbod met één of meer uitzonderingen. Zo is het bezit of gebruik van "hacksoftware" verboden, als die software bedoeld of hoofdzakelijk ontworpen is om computervredebreuk (computerinbraak) mee te plegen. Maar software die daar niet specifiek voor ontworpen of bedoeld is, is gewoon legaal. Bezitters van telnet of netcat hebben dus niets te vrezen, ook al kun je daarmee commando's sturen naar een server en daarmee ongeautoriseerde toegang tot die server krijgen. Een specifieke exploit die dat volautomatisch doet valt weer wel onder dit wettelijk verbod.
Een disclaimer helpt hier niets: software is ontworpen om computervredebreuk mee te plegen of zij is dat niet, maar dat hangt af van de inhoud en niet van de tekst in de handleiding. Je kunt er honderd keer "Inbreken met deze software is verboden" bij zetten, maar desondanks blijft het aanbieden van collecties exploits gewoon strafbaar.
Aan password recovery software is niets illegaal, het is het gebruik om andermans wachtwoord mee te achterhalen dat strafbaar is. (Of nou ja, beter gezegd het inbreken met zo'n vals wachtwoord is strafbaar.) Je mag dus gerust zulke software aanbieden. Het is dan netjes om de klant nog even te waarschuwen voor een mogelijk relevante wet, net zoals je bij een viswinkel te horen kunt krijgen dat je wel een vergunning moet hebben om in die gemeente te mogen vissen. Maar verplicht is het niet en juridisch voegt het weinig toe.
De verspreiding van virussen ligt daar tussenin. Dat is verboden, tenzij je dat doet "met het oogmerk om schade als gevolg van deze [virussen] te beperken." Een antivirusfirma mag dus virussen verspreiden als dat nodig is om hun software te verbeteren. Je zou je kunnen voorstellen dat men in dat kader een website opzet waar men nieuwe virussen met elkaar deelt. Daar zou een disclaimer "Alleen voor onderzoek met als doel virusbestrijding" wel op zijn plaats zijn.
(*) Dat hoeft ook niet, dat doet de klant wel.
Arnoud Engelfriet is ICT-jurist, gespecialiseerd in internetrecht waar hij zich al sinds 1993 mee bezighoudt. Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Zijn site Ius mentis is één van de meest uitgebreide sites van Nederland over internetrecht, techniek en intellectueel eigendom. In 2008 verscheen zijn boek "De wet op internet".
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.