Door Anoniem op 20121025 11:19: Ons bedrijf [...] wet openbaarheid van bestuur (Wob)
Ik ben geen jurist, maar zoals Anoniem van 14:41 al aangeeft snap ik niet wat de WOB met een bedrijf te maken heeft.
Daarnaast betekent de WOB geenszins dat alles wat de overheid doet, gepubliceerd moet worden. Bijv. tijdens aanbestedingen dienen eisen absoluut geheim te worden gehouden totdat ze voor elke potentiële aanbieder tegelijkertijd beschikbaar komen. Reacties van aanbieders zijn vervolgens sowieso vertrouwelijk, en dit geldt ook voor binnen de overheid toegankelijke persoonsgegevens:
Maar zie ook de overige punten en artikel 11 daaronder.
Een ander interessant aspect is wie er straks toegang zullen hebben tot specifieke documenten in het DMS. Iemand zal dus de binnengekomen post moeten categoriseren, zodanig dat alleen rechthebbenden deze in kunnen zien (denk ook aan de zoekmachine die zelfs
fragmenten van vertrouwelijke documenten niet aan iedereen zal mogen tonen).
Denkbaar is dat de postmedewerkers net zo betrouwbaar geacht worden te zijn als systeembeheerders (hoewel we het graag anders zouden zien, is het in de praktijk zo dat er meestal wel enkele personen in een organisatie rondlopen die "overal bij kunnen" en dus vertrouwd
moeten worden).
Echter, als je genoemd selectieproces
ook door de postmedewerkers laat afhandelen zullen zij, in die gevallen waarin het niet meteen duidelijk is wie het document in DMS straks in mag zien (en evt. wijzigen), beslissingen moeten nemen op basis van de
inhoud van zo'n document. Zonder te willen discrimineren betwijfel ik (net als Anoniem van 15:15) of de gemiddelde medewerker van een postkamer daartoe in staat is (denk o.a. aan juridisch taalgebruik en/of andere talen dan NL).
Mijn (ongevraagde ;) advies is om een soort "whitelist" op te stellen van post die postmedewerkers
mogen openen en scannen. Alle
overige post (ook bij twijfel) mag uitsluitend door de geadresseerde (afdeling of persoon) worden geopend. Wel zou ik de enveloppen van die
overige post, direct na binnenkomst, door de postmedewerkers laten voorzien van een uniek volgnummer en evt. de geadresseerde laten tekenen voor ontvangst (beide om te helpen voorkomen dat poststukken "zoekraken").
Genoemde whitelist (die moet groeien in de tijd) kan bestaan uit criteria zoals:
- de tekst "Vertrouwelijk" ontbreekt op de envelop;
- afzender is: de cateraar, het energiebedrijf, ISP, KvK, ...
- geadresseerde is: inkoop, account management, ...
- envelop is niet dichtgeplakt.
Een blacklist (of combinatie met whitelist) kan natuurlijk ook:
- op de envelop staat "Vertrouwelijk";
- afzender is UWV, bedrijfsarts, bedijfsjurist, vakbond, accountant, ...
- geadresseerde is: directie, MT, HRM, OR, vertrouwenspersoon, ...
De geadresseerde opent vervolgens de post en stelt vast of het daadwerkelijk om een vertrouwelijk stuk gaat. Zo ja stelt de geadresseerde meteen vast wie daar straks (in het DMS) bij moeten kunnen. Daarna kan de geadresseerde ofwel
zelf het document inscannen en voorzien van de juiste DMS-permissies, ofwel middels een aanvinkformulier de vereiste DMS-permissies meegeven en een (vertrouwde) postmedewerker opdragen het document in te scannen en de permissies in DMS aan het document toe te kennen.
Als de geadresseerde weet dat "dit soort" post (op basis van duidelijke criteria) voortaan door de postmedewerkers geopend en gescand mag worden, kan de whitelist worden uitgebreid met bedoelde criteria.