Dan laat je toch een heel stuk van de problematiek rondom privacy links liggen.

Dat is ook een belangrijk stuk, alleen het punt dat McNealy wou maken is dat de onderliggende redenen voor de privacy-inbreuken fundamenteel anders van aard zijn. Heel gechargeerd gezegd: Google/AT&T/Facebook en dergelijke willen uiteindelijk maar een ding, en dat is geld verdienen. Dit doen ze door zo veel mogelijk van jou te willen weten zodat ze gerichter, hoogwaardiger advertenties kunnen verkopen. Het maakt ze verder niet uit wat jouw perverse fetishes, politieke voorkeur, geaardheid of lievelingsbier is, als ze het maar weten zodat ze gerichter kunnen adverteren.
De overheid daarentegen heeft geen dergelijk motief, die wil, wederom gechargeerd gezegd maar om het punt duidelijk te maken, maar twee dingen, en dat is je zoveel mogelijk belasting laten betalen of je achter tralies stoppen.

Als voorbeeld: stel dat uit jouw doen en laten blijkt dat jij geintereseerd bent in dierenwelzijn en vegetarische producten. Bedrijven vinden dit prima, het maakt ze niet uit of jij carnivoor of veganist bent, voor hen is het een simpel gegeven dat ze gebruiken om jou reclames voor bio-tofu en kunstlederen tassen voor te schotelen. Voor de staat echter is het een teken dat jij mogelijk anti-establishment, activistisch veganist, lid van het dierenbevrijdingsfront en dus staatsgevaarlijk bent. Van Google krijg je irritante reclames, maar van de staat mag je plots, bijvoorbeeld, niet meer werken voor politie of justitie, krijg je geen Verklaring omtrent het Gedrag meer, word je foto verspreid onder agenten en sta je geregistreerd als gevaarlijk als er ergens een manifestatie of demonstratie is, word je om de haverklap in je auto aan de kant gezet voor controle, plots is het vergeten vakje op je belastingaangifte niet meer "een foutje" maar "fraude", controleren regionale veiligheidsdiensten waar je naar toe gaat, met wie je belt, welke sites je bezoekt en wie je vrienden zijn.

De aard en impact van beide privacyschendingen zijn fundamenteel anders van aard, echter de staat ziet zichzelf als een al-wijs vaderlijk figuur die u dient te vertrouwen en aan wiens functioneren en informatie-vergaar woede u niet dient te twijfelen, en dat vind ik een gevaarlijke trend.

Een typische libertarier die de overheid als bron van alle kwaad ziet (behalve als het aankomt op het - desnoods met geweld - beschermen van (vermeende) rechten van bedrijven natuurlijk). Zie je ook aan zijn geroep over "socialisme".

Als het aan bv. verzekeraars ligt wordt je helemaal volgeduwd met privacy schendende maatregelen, van bijhouden hoe en waar je rijdt tot wat je eet en drinkt, en vinden ze daarin altijd wel een reden om niet te hoeven uitkeren. Dat de overheid die rijgegevens vervolgens ook fijn gebruikt voor extra belastingheffing is natuurlijk slecht "want socialistisch" (Amerikaanse denkwijze) maar in dit geval IMO nog het mindere kwaad.

Pfft. Hij heeft tenminste nog gekozen bureaucraten. Die hebben we hier steeds minder. Wel meer ongekozen bureaucraten, en dan lekker ver weg in brussel.

Ik ben het helemaal met je eens. Het gaat er in dit praatje helemaal niet over privacy , maar over het enorme gevaar van socialistisch denken. Deze meneer gebruikt , of eigenlijk , misbruikt hier het onderwerp privacy om zijn republikeinse ideeen te ventileren , en om ons duidelijk te maken hoe "gevaarlijk" een regulerende overheid is. Dat is natuurlijk niet verwonderlijk als je weet waar hij vandaan komt. (als voormalig CEO van Sun Microsystems)
Het grote graaien moet door kunnen blijven gaan en zeker niet gestopt worden door een eerlijk verkozen overheid.

Althans als het aan deze meneer ligt.

Valt me tegen van security.nl dat ze dit republikeinse propaganda praatje zo klakkeloos overnemen.

Laten we dan maar beginnen om lastige overheidsmaatregelen zoals Copyright en Patentrecht af te schaffen.
Die zijn niet bedoeld om de vrijheden van burgers te beschermen, maar de rechten van mega-corporaties.

Maar dan zal dhr. McNealy wel niet thuis zijn, denk ik.

Dat is wel iets te kort door de bocht. Ten eerste, informatie die je aan Google geeft, kan alsnog in handen komen van de overheid. Ten tweede, Google doet wel ietsje meer met jouw persoonlijke info dan enkel advertenties. Simpel voorbeeld: de zoekbubbel. Ten derde, zelfs als Google niks ernstigs met je persoonlijke info doet, dan zijn er genoeg bedrijven die er grootsere plannen mee hebben. Wederom simpel voorbeeld: verzekeraars, kredietverstrekkers en dergelijke bouwen graag een profiel over je lichamelijke en financiele gezondheid op.

Kortom, McNealy's standpunt dat het gevaar louter vanuit de overheid komt en niet vanuit bedrijven a la Google is weinig geloofwaardig. Er mogen dan wel verschillen zijn tussen de privacy-inbreuken van overheden en die van bedrijven, maar dat betekent niet de ene soort onschuldig is en de andere niet.

Dat zegt hij helemaal niet. Hij zegt dat het grootste gevaar van de overheid komt, niet uitsluitend van de overheid. En gegeven de mogelijke gevolgen kan je hem eigenlijk geen ongelijk geven, in de zin dat de gevolgen van gebruik en misbruik door de overheid groter zijn. Bij bedrijven heb je er last van (krediet, verzekeringen etc), maar alleen de staat kan je arresteren met alle gevolgen van dien.

Dat zegt hij wel degelijk, getuige dit citaat uit het artikel: "It doesn’t really bother me that Google and AT&T have information about me [...] It scares me to death when the NSA or the IRS know things about my personal life and how I vote".


En weer bagatelliseer je het gevaar: bij bedrijven heb je er slechts "last" van? In "vrijheid" leven terwijl bedrijven meer over je weten dan je denkt (en misschien meer dan jijzelf) en je met die kennis manipuleren is iets ernstiger dan dat.