Schoenen lijken mij persoonlijk geen slecht authenticatiemiddel. Ik denk dat de wijze waarop een persoon loopt uniek is. De omgeving, het looppatroon en de grote hoeveelheid beschikbare schoenen maken het denk ik erg lastig om een exact identiek paar schoenen te vinden.
Om te voldoen aan regel #3 kan er eventueel gekozen worden voor de aankoop van sportschoenen. Op voetbalschoenen zit bijvoorbeeld vaak een typenummer. Een te overwegen alternatief zouden bowlingschoenen zijn. Hier staat de maat van de schoen (numeriek) op de achterkant. Dit is echter geen uniek nummer.
Binnen een organisatie zouden dan dus afspraken gemaakt moeten worden over het koppelen van een schoenmaat aan een bepaald persoon, indien er de wens is om authenticatieschoenen te gebruiken.
Een logisch gevolg is dat nieuwe sollicitanten gescreend worden op hun schoenmaat, deze mag dan namelijk (bij voorkeur) niet al in gebruik zijn.
Als laatste wil ik nog mijn persoonlijke authenticatieschoen toelichten. Ik bestel mijn schoenen via de website van Nike. Daar kun je de schoenen zelf ontwerpen en er ook tekst en nummer op laten plaatsen.
Mijn authenticatieschoen verander ik elke 90 dagen conform het authenticatieschoenenbeleid van de organisatie waar ik werk.
In dit authenticatieschoenenbeleid staan ook de eisen op gebied van authenticatieschoen-sterkte.
Zo mag een authenticatieschoen geen klittenband gebruiken, maar is het gebruik van veters verplicht. Bij voorkeur is het materiaal van een authenticatieschoen leer. Dit vertoont namelijk mooi de slijtagepatronen waardoor onze SIEM (Shoe Intelligence Event System) kan controleren of de schoenen daadwerkelijk mijn authenticatieschoenen zijn.
Verder bevat het typenummer van mijn schoen ten alle tijden 8 tekens (nummers of letters). Ik gebruik nooit één schoen om te authenticeren, maar altijd twee. Als laatste bevat mijn schoen geen persoonlijke informatie die herleidbaar naar mij is.
Ik vind het een ideaal systeem en wil het veel meer mensen aanraden.