Door potshot: niemand schijnt in de gaten te hebben of zelfs willen hebben dat de overheden nu in paniek raken over de aanslagen.
ze zijn verantwoordelijk voor de burgers maar zien een bijna onmogelijke opgave om dit goed te kunnen doen,falen ze dan krijgen ze een bak stront over zich heen maar slagen ze dan krijgen hun methodes weer kritiek.
als men het belangrijker vindt dat de overheid niet weet waar je je half wit koopt dan een terrorist pakken dan moet men ook niet raar opkijken dat de overheid mA
Door Taxus: het is veel slimmer om accounts van isis-mannetjes te hacken dan je met het kraken van versleutelin bezig te houden, zo leert de ervaring thans. maar ja, kun je het elysee dit wel uitleggen?
het is EN/EN niet OF/OF
Het is jammer dat de redenering met de laatste zin wordt verknald met de tunnelvisie dat de maakbare veiligheid toch mogelijk zou zijn... Want in de wetenschap dat het failliet van de huidige methodes niet beter kan worden aangetoond dan gijzelingsacties uitgevoerd door mensen met enkelbanden van de inlichtingendiensten om, is je punt van paniek en (misschien niet altijd even terechte) kritiek vanuit het publiek feilloos.
Natuurlijk, redelijke stappen, zoals misschien een toename van het personeelsbestand, mogelijk verbeteren van de arbeidsvoorwaarden van sommige takken van sport om de juiste mensen aan te kunnen trekken, terugdringen van identiteitsfraude om een financieringsbron op te drogen, terugdringen van de (overigens semi-legale) verkoop van gestolen erfgoed (open en bloot in Piccadilly!) om een andere bron op te drogen, etc, kan over gepraat worden. De meeste van deze zaken kosten geld en niet zo zeer mensenrechten. Maar ergens houdt het op en het zou dan ook onbillijk zijn om daar bij een aanslag nutteloze verwijten over te maken. Dat leidt alleen maar tot maatregelen waarvan het enige effect is goed geld bij kwaad geld te smijten, en die maatschappelijke prijs is te hoog voor dezelfde mislukking.
Wat mij betreft ben ik daar intussen uit. Natuurlijk loop ik bepaalde risico's, met of zonder dit soort maatregelen. In de totale optelsom vermoedelijk meer met (zowel van overheidsfalen als terrorisme) als zonder (alleen van laatstgenoemde). Ik aanvaard het risico voor mezelf. Ik ben niet ontevreden met de successen uit de jaren '80 en '90, gehaald met een lange adem en grotendeels zonder op burgerrechten te beknibbelen. Ik ben er van overtuigd dat dit herhaald kan worden en heb daar vertrouwen in. In het onwaarschijnlijke geval dat ik in een aanslag verzeild raak, dan is dat vette pech voor me. En - zo lang we de mensenrechten intact laten - een offer dat niet vergeefs of zinloos zal zijn geweest. Dat is het nu wel, omdat iedere aanslag er toe leidt dat de overheden de terroristen precies die inperkingen van mensenrechten gunnen die ze willen...