Het is net als met babbeltrucs en andere "aan de deur" oplichtingspraktijken, ik vraag me altijd af of het slachtoffer echt wel in het voorgespiegelde verhaaltje gelooft of gewoon bang is voor het dreigende in de situatie. Zo'n man van 52 die ineens een paar dames tegenover zich heeft, kan best een ondertoon van dreiging voelen "doe net of je ons gelooft en geef geld want anders..." en vul dat "want anders" maar eens in (geweld, chantage, we weten waar je woont, we klagen je aan, we maken je bij iedereen belachelijk, etc).
Je hoeft niet altijd een geweer te tonen om dreigend op iemand over te komen.
En hier achter je toetsenbord is het makkelijk om dapper te zijn, maar als mensen plompverloren je huis zijn binnengestapt en niet weg willen, wie weet waar ze toe in staat zijn? Dan wil je ze toch zo snel mogelijk weer weg hebben, en ze vooral niet boos maken?
En het prettigste is dan toch om jezelf wijs te maken dat je erin gelopen bent, niet dat je het bijna in je broek deed omdat het dreigend voelde maar je achteraf niet goed uit kan leggen waarom.