Door Anoniem:In het algemeen, als iemand botweg weigert je geld aan te nemen, dan is het zijn probleem. Daar bestaat bakken jurisprudentie over.

Door Anoniem: Onze minister wil er voor zorgen dat er zoveel mogelijk toch ook nog met cash wordt betaald. Aardig van die man.

Maar ik zie het toch even anders. Cash is wettelijk betaalmiddel. Daarnaast geldt voor de rechter altijd het principe van "je bereidheid tot betalen" te tonen. Ben ik overduidelijk bereid te betalen, met letterlijk het geld in mijn hand, dan heb ik mijn bereudheud kenbaar gemaakt. Wordt dat afgewezen, dan is dat echt pribleem crediteur. Dan kan ik ook zo de winkel uitlopen met de spullen (even contactgegevens achterlaten natuurlijk). Want dan heb ik mijn bereidheid getoond.

In het algemeen, als iemand botweg weigert je geld aan te nemen, dan is het zijn probleem. Daar bestaat bakken jurisprudentie over. Wil de minister daar vanaf, dan moet hij cash geld maar als onwettig betaalmiddel definieren. Want anders loop ik fluitend weg bij al die pin kastjes. Schrijf het maar op de lat, dan.

citaat Rijksoverheid: 'Kan ik met een wettig betaalmiddel overal betalen?'

'De wet verplicht niemand om wettige betaalmiddelen te accepteren. Een winkelier mag contant geld (biljetten en munten) of betalen met een pinpas of creditcard weigeren. Wel zal hij in de regel aangeven welke betaalmiddelen hij niet accepteert. Bijvoorbeeld via raamstickers of kassastickers.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/geldzaken/vraag-en-antwoord/kan-ik-met-een-wettig-betaalmiddel-overal-betalen '

Door Anoniem:
Maar ik zie het toch even anders. Cash is wettelijk betaalmiddel.

Daarnaast geldt voor de rechter altijd het principe van "je bereidheid tot betalen" te tonen. Ben ik overduidelijk bereid te betalen, met letterlijk het geld in mijn hand, dan heb ik mijn bereudheud kenbaar gemaakt. Wordt dat afgewezen, dan is dat echt pribleem crediteur. Dan kan ik ook zo de winkel uitlopen met de spullen (even contactgegevens achterlaten natuurlijk). Want dan heb ik mijn bereidheid getoond.

In het algemeen, als iemand botweg weigert je geld aan te nemen, dan is het zijn probleem. Daar bestaat bakken jurisprudentie over.

Wil de minister daar vanaf, dan moet hij cash geld maar als onwettig betaalmiddel definieren. Want anders loop ik
fluitend weg bij al die pin kastjes. Schrijf het maar op de lat, dan.

Door Tha Cleaner: Correct, maar niet een verplicht betaal middel.

Door spatieman:
Maar pinnen ,is ook GEEN verplicht betaalmiddel
het zijn beide middelen om een transactie te voltooien.

Door Anoniem:
Maar ik zie het toch even anders. Cash is wettelijk betaalmiddel. Daarnaast geldt voor de rechter altijd het principe van "je bereidheid tot betalen" te tonen. Ben ik overduidelijk bereid te betalen, met letterlijk het geld in mijn hand, dan heb ik mijn bereudheud kenbaar gemaakt. Wordt dat afgewezen, dan is dat echt pribleem crediteur. Dan kan ik ook zo de winkel uitlopen met de spullen (even contactgegevens achterlaten natuurlijk). Want dan heb ik mijn bereidheid getoond.

In het algemeen, als iemand botweg weigert je geld aan te nemen, dan is het zijn probleem. Daar bestaat bakken jurisprudentie over. Wil de minister daar vanaf, dan moet hij cash geld maar als onwettig betaalmiddel definieren. Want anders loop ik fluitend weg bij al die pin kastjes. Schrijf het maar op de lat, dan.

Laatst was ik in een winkel waar bij de deur een grote sticker hing “Hier kunt u uitsluitend pinnen” met een uitleg dat dat veiliger en gemakkelijker was. Maar contant geld is toch gewoon een wettig betaalmiddel, dus hoezo kunnen ze me verbieden met contant geld te betalen?

De term “wettig betaalmiddel” komt in de Nederlandse wet niet voor. De wet (art. 6:112 BW) spreekt van “gangbaar geld” als het middel waarmee schulden kunnen worden voldaan. Dat betekent Euro’s, en wel contant. Heeft de schuldeiser een bankrekening, dan is girale betaling ook goed (art. 6:114 BW).

Waar het op neerkomt, is dat je een schuldenaar niet mag weigeren een schuld te voldoen als deze aanbiedt de schuld met gangbaar geld te voldoen. Dat is niet hetzelfde als “iemand die iets te koop aanbiedt, moet de prijs in contant geld accepteren”. Een schuld voldoen betreft iets dat er al is. En bij een aanbod is er nog geen juridische band.

Iets preciezer: dit is “regelend recht”, zoals dat heet bij juristen. Oftewel: je mag hier andersluidende afspraken over maken. Wil je niet dat mensen contant betalen, dan zeg je dat erbij als ze vragen wat het kost. Zet je dat op een bordje, dan is dat ook rechtsgeldig hoewel het dan een algemene voorwaarde is geworden, maar ook op de zwarte en grijze lijsten voor algemene voorwaarden staat niets dat dergelijke afspraken zou hinderen. Hetzelfde geldt voor een webshop die dat in haar voorwaarden of op haar site meldt.

Ik kwam toevallig dit verstekvonnis http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBOBR:2014:6280 waarbij de eisende partij achteraf pas meldde dat er per bankoverschrijving moest worden betaald en de gedaagde met contant geld wilde betalen. Daar wilde de rechter niet aan: contant geld is wettig betaalmiddel, en zonder andersluidende afspraken mag je daar je schulden mee voldoen. Dit is trouwens een verstekvonnis, waarbij er dus geen verweer werd gevoerd. Verliezen terwijl er geen verweer is, is best wel knap.

Een aanverwant veelgehoord punt is dat je een schuld van duizend euro niet met een kruiwagen gevuld met vijfcentmuntjes mag voldoen. Dat is geen specifieke geld-regel maar gewoon de redelijkheid en billijkheid, art. 6:2 BW.

Bij een webwinkel (om het toch ontopic internetrecht te houden) is dit zelden een issue. Vrijwel alle voorafbetaalmethoden gaan zonder contant geld. Het is je (dwingend) recht als consument om de helft achteraf te betalen, maar gewoonlijk stelt de winkel dan regels over hoe dat moet gebeuren. En ook die gaan dan boven “ik wil met contant geld betalen want dat is wettig betaalmiddel”.

Arnoud

Door Anoniem: Als je je bereidheid tot betalen hebt getoond, maar de betaling wordt geweigerd, dan moet je nog wel betalen natuurlijk. Maar je kunt daar rustig je tijd voor nemen. In delen en stukjes. Wanneer het uitkomt. De schuldeiser heeft je immers zelf weggestuurd.

Door Anoniem:Daar bestaat bakken jurisprudentie over.

Dan kan ik ook zo de winkel uitlopen met de spullen (even contactgegevens achterlaten natuurlijk). Want dan heb ik mijn bereidheid getoond.

Daar bestaat bakken jurisprudentie over.

Dan kan ik ook zo de winkel uitlopen met de spullen (even contactgegevens achterlaten natuurlijk). Want dan heb ik mijn bereidheid getoond.

Daar bestaat bakken jurisprudentie over

(even contactgegevens achterlaten natuurlijk)

Door Anoniem: Ik heb zelf als bewaker winkeldieven opgepakt omdat zij zonder te betalen de kassa voorbijgingen. In Nederland geldt dan dat het misdrijf van diefstal volledig is uitgevoerd en dat je niet meer kan spreken over een strafbare poging. In zo'n geval volgt er een aanhouding en er wordt daarom altijd politie ingeschakeld die de verdachte van winkeldiefstal moet overnemen om de aanhouding geldig te doen zijn. Het gestolen goed wordt dan in beslag genomen en als bewijs gebruikt bij de rechtbank. De dief krijgt in dit geval een strafblad en een lokaal/winkelverbod opgelegd.
Ook over winkeldiefstal bestaan "bakken" jurisprudentie, zoals hierboven.
Reken maar dat als u uw identiteit niet kan aantonen op het politiebureau na een aanhouding dat u in een behoorlijk lastig pakket terecht komt. U kunt daarop een boete krijgen waarop geen bezwaar tegen deze boete bestaat. Wanneer deze boete niet betaald wordt kan de Officier van Justitie overgaan tot strafvervolging. Dit kan nog tot 2 jaar na de datum van de overtreding wegens de ID-plicht. En dit staat los van het misdrijf van diefstal, dat er ook nog bij opgeteld gaat worden.

Door Anoniem:
Het blijft simpel hoor. Als je mijn "goeie geld" niet wilt aannemen, dan stuur je maar een factuur op.

Als ik overduidelijk bereid en in staat was om te betalen, maar het werd niet aangepakt, dan moet de boekhouder het maar oplossen. Ik kan ook geen ijzer met handen breken.

Door Anoniem:
Het blijft simpel hoor. Als je mijn "goeie geld" niet wilt aannemen, dan stuur je maar een factuur op.

Als ik overduidelijk bereid en in staat was om te betalen, maar het werd niet aangepakt, dan moet de boekhouder het maar oplossen. Ik kan ook geen ijzer met handen breken.

Door Anoniem: Nou, nog eentje dan. De gemoederen hebben er blijkbaar zin in, hier.

Ik tank benzine bij een pomp waar staat dat ze geen biljetten van 500 of 200 accepteren. Heb ik niet gezien, ik tank en ik heb enkel een biljet van 200 bij me. (Dat zijn die gele.)

Bij de kassa wordt mijn betaling geweigerd.

Wat nu, zei Pietje Cru.

Van me eisen dat ik lopend maar ergens wisselgeld ga zoeken kan niet. Want ik heb haast en ben geen werknemer van de pomp.
De politie kun je er niet om bellen. Ik sta immers klaar om netjes te betalen, maar men wil het niet hebben.
Mijn tank leegpompen kan ook niet. Die auto is mijn eigendom. Daar mag je enkel aankomen met mijn toestemming, of met een vonnis van de rechter. Als die benzine er eenmaal in zit kun je er niet zomaar uithalen.
Me tegenhouden kan ook niet, want dat is wederrechterlijke vrijheidsberoving. Ik bega immers geen misdrijf.
Oh ja, en een pinkaart heb ik sowieso niet. Die hoef ik ook helemaal niet te hebben. Of zullen we samen naar de Europese rechter dan maar.

Tja, wat nu.
Zei Pietje Cru.

Ik kom het morgen of zo wel brengen, zei Pietje, en trapte het gaspedaal in. Zit niks anders op.

(Pssstttt, zo ga ik het nooit doen, echt niet. Ik heb het één keer gedaan, maar natuurlijk eerst even netjes aan de kassa gaan vragen. Geen probleem, meneer. Maar verbaas me totaal dat zoveel reageerders zo boos worden over uhm, gewoon rechten die je hebt!)

Door Anoniem:
Wat nu, zei Pietje Cru.

Door Anoniem: In dit kader, vanmorgen was er een landelijke pin-storing. Hoe gaat een winkel ermee om, als klanten met winkelwagens vol producten bij de kassa staan en niet kunnen betalen? Want de klant WIL wel, maar KAN niet betalen.

Een duidelijke reden, waarom cash moet blijven bestaan, zodat ik i.i.g. boodschappen kan doen om de tijd door te komen, tot de storing verholpen is.

Door Anoniem: Nou, nog eentje dan. De gemoederen hebben er blijkbaar zin in, hier.

Ik tank benzine bij een pomp waar staat dat ze geen biljetten van 500 of 200 accepteren. Heb ik niet gezien, ik tank en ik heb enkel een biljet van 200 bij me. (Dat zijn die gele.)

Bij de kassa wordt mijn betaling geweigerd.

Wat nu, zei Pietje Cru.

Van me eisen dat ik lopend maar ergens wisselgeld ga zoeken kan niet. Want ik heb haast en ben geen werknemer van de pomp.
De politie kun je er niet om bellen. Ik sta immers klaar om netjes te betalen, maar men wil het niet hebben.
Mijn tank leegpompen kan ook niet. Die auto is mijn eigendom. Daar mag je enkel aankomen met mijn toestemming, of met een vonnis van de rechter. Als die benzine er eenmaal in zit kun je er niet zomaar uithalen.
Me tegenhouden kan ook niet, want dat is wederrechterlijke vrijheidsberoving. Ik bega immers geen misdrijf.
Oh ja, en een pinkaart heb ik sowieso niet. Die hoef ik ook helemaal niet te hebben. Of zullen we samen naar de Europese rechter dan maar.

Tja, wat nu.
Zei Pietje Cru.

Ik kom het morgen of zo wel brengen, zei Pietje, en trapte het gaspedaal in. Zit niks anders op.

(Pssstttt, zo ga ik het nooit doen, echt niet. Ik heb het één keer gedaan, maar natuurlijk eerst even netjes aan de kassa gaan vragen. Geen probleem, meneer. Maar verbaas me totaal dat zoveel reageerders zo boos worden over uhm, gewoon rechten die je hebt!)

Door Anoniem: In dit kader, vanmorgen was er een landelijke pin-storing. Hoe gaat een winkel ermee om, als klanten met winkelwagens vol producten bij de kassa staan en niet kunnen betalen? Want de klant WIL wel, maar KAN niet betalen. Een duidelijke reden, waarom cash moet blijven bestaan, zodat ik i.i.g. boodschappen kan doen om de tijd door te komen, tot de storing verholpen is.

Door Anoniem: In dit kader, vanmorgen was er een landelijke pin-storing. Hoe gaat een winkel ermee om, als klanten met winkelwagens vol producten bij de kassa staan en niet kunnen betalen? Want de klant WIL wel, maar KAN niet betalen. Een duidelijke reden, waarom cash moet blijven bestaan, zodat ik i.i.g. boodschappen kan doen om de tijd door te komen, tot de storing verholpen is.

Door Balder:

Door Anoniem: In dit kader, vanmorgen was er een landelijke pin-storing. Hoe gaat een winkel ermee om, als klanten met winkelwagens vol producten bij de kassa staan en niet kunnen betalen? Want de klant WIL wel, maar KAN niet betalen. Een duidelijke reden, waarom cash moet blijven bestaan, zodat ik i.i.g. boodschappen kan doen om de tijd door te komen, tot de storing verholpen is.

Door Balder: Mijn complimenten! Eindelijk iemand die hier positief reageert over dat waar de schoen wringt.

Door Anoniem:
Voor dat soort gevallen hebben ze speciale schuldbekentenissen die je moet ondertekenen en die tevens een eenmalige
incasso machtiging van je bankrekening zijn.
Deze worden ook gebruikt in geval van technische problemen (bijvoorbeeld kassa of pin automaat die niet werkt).

Ze hebben je kenteken (ook als je niet de shop binnen loopt!) en er is een overeenkomst waardoor ze op kenteken jouw
gegevens kunnen opvragen voor een invorderingsactie via een deurwaarder als je niet meewerkt.

Door Anoniem:

De schoen wringt helemaal niet. Er is gewoon een oplossing voor die situatie. Kost alleen wat meer tijd waardoor er
wat opstoppingen bij kassa's waren, maar die worden dan weer gecompenseerd doordat het betalen met PIN normaal
sneller gaat dan met cash.

Door Anoniem:
"Moet ondertekenen"? Van wie dan? "Eenmalige incasso"? Waar dan? Zoiets vrolijk tekenen omdat de pin niet werkt? Verplicht? Hallo? Kenteken is publiek. Maar staat op een firma. En dan? Deurwaarder ok. Daar zit nog fatsoen.

Door Balder:Neen ik doel op geheel iets anders: helemaal niet op de PIN-storing vanochtend. Ik dacht dat je dát toch ècht wel uit mijn woorden kon opmaken.
Ik spreek over de schoen die - terecht! - wringt bij een toenemend aantal mensen in onze samenleving die moeten rondkomen van leefgeld, dus waarvan de bankrekening 'onder voogdijschap staat' (ik weet even de juiste term niet) waardoor zij geen vrij gebruik kunnen maken van hun banksaldo en daarom geen gebruik kunnen maken van een PIN pas.

Bij deze mensen wringt de schoen en nogmaals: terecht!
Zij zijn het directe slachtoffer van de tweedeling van de samenleving in the haves and the have nots.

Voor hen is het gewoon idioot zuur van een weinig CASH! geld op zak te moeten rondkomen ter vrije besteding en dan regelmatig te moeten meemaken: een toenemend verdwijnen van de mogelijkheid cash te kunnen afrekenen/betalen.

Het blijft simpel hoor. Als je mijn "goeie geld" niet wilt aannemen, dan stuur je maar een factuur op.

Als ik overduidelijk bereid en in staat was om te betalen, maar het werd niet aangepakt, dan moet de boekhouder het maar oplossen. Ik kan ook geen ijzer met handen breken.

Door Anoniem:
Ik ben het eens met je verhaal, maar mensen met bewindvoering hebben veelal een ander probleem dan dat de samenleving langzaam opschuift naar een samenleving waar voornamelijk gepind kan worden. Naast het veelal niet om kunnen gaan met geld, is een extra barriere dat electronisch geld makkelijker wordt uitgegeven dan cash geld. Het zicht op geld is weg, en je geeft sneller meer uit dan je bankrekening toelaat. Dat zou m.i. een zeer goede reden zijn om de "have nots" zoals jij ze noemt tegen zichzelf te beschermen. Als ik zie hoeveel mensen niet met geld om kunnen gaan en dit wordt verergerd door het hebben "van slechts eentjes en nulletjes in je portemonnee", dan is een cashloze samenleving vragen om nog meer problemen dan dat er nu al zijn. Ook meteen een goed idee om vroeg op de middelbare school les te krijgen in geldzaken. Wat zijn vaste lasten, hoe houd ik een huishoudboekje bij, wat zijn gevolgen van schulden etc. De schuldcijfers van jongeren en jongvolwassenen zijn op dat punt niet rooskleurig te noemen, zoals periodiek in de kranten te lezen valt.