Ict-jurist Arnoud Engelfriet geeft elke week antwoord op een interessante vraag over beveiliging, recht en privacy. Heb jij een vraag? Stuur hem naar juridischevraag@security.nl.
Vraag: Ik las dat er per juni een politie-app komt waarmee je zelf bewijs kunt verzamelen van een misdrijf. Dat gaat dan naar de politie die het onderzoek ermee kan versterken. Maar mag dat wel, dit valt toch onder opsporing en dat is voorbehouden aan opsporingsambtenaren?
Antwoord: Het praktisch nut van zo'n app zie ik zeker wel. Mensen leveren nu ook al steeds vaker bewijsmateriaal aan, maar de aard en kwaliteit wisselt nogal. Met zo'n app kun je daar sturing in aanbrengen. Getuigen interviewen, foto's opslaan, of zelfs een video opsturen waarin je achter de dader aanrent, ik kan het me allemaal zo voorstellen.
Maar mag dat wel, is dat wel rechtmatig verkregen bewijs? Het korte antwoord bij burgerbewijs is: ja dat mag, er gelden geen regels voor hoe gewone mensen bewijs mogen vergaren om het bruikbaar te laten zijn. Al breek je in om het te krijgen, het is toelaatbaar. Los daarvan ben je wel strafbaar voor inbraak, maar dat tast het bewijs niet aan. (Wel kun je een inhoudelijke discussie over de betrouwbaarheid krijgen, heb jij na de inbraak het bewijs gemanipuleerd.)
Als de politie zélf op onderzoek uit gaat, moeten ze zich aan de regels van het wetboek van strafvordering houden. Die zijn een stuk strenger, zomaar een camera ergens ophangen of stiekem foto's maken mag niet binnen een strafrechtelijk onderzoek. En als een agent een burger inzet om bij te dragen aan zijn werk, dan valt die burger ook onder die strenge regels. De politie kan niet aan de regels ontsnappen door een privédetective in te huren, zeg maar.
Nu wordt het ingewikkeld: als je als politie deze app uitdeelt, rekruteer je dan een burger om jouw werk te doen, of geef je mensen een technisch hulpmiddel voor vrijwillig werk dat buiten strafvordering valt?
Ik neig zelf naar het laatste, omdat je mensen niet concreet instrueert om achter de dader aan te gaan of om te surveilleren bij een bekend drugspand om zo een transactie vast te leggen. Die app komt op mij over als een standaardisatiepoging voor soorten bewijs. In plaats van duizend fotoformaten te moeten kunnen lezen van honderden soorten gegevensdragers, krijg je nu de foto altijd via hetzelfde kanaal.
Arnoud Engelfriet is Ict-jurist, gespecialiseerd in internetrecht waar hij zich al sinds 1993 mee bezighoudt. Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Zijn site Ius mentis is één van de meest uitgebreide sites van Nederland over internetrecht, techniek en intellectueel eigendom. Hij schreef twee boeken, De wet op internet en Security: Deskundig en praktisch juridisch advies.
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.