Door Anoniem: Volgens mij is hier sprake van het inzetten van een werknemer/stagiaire die het verschil tussen cc en bcc niet kent.
Of iemand die het best wist maar die het al druk, druk, druk had werd net op het verkeerde moment afgeleid waardoor hij of zij dat ontzettend makkelijk te maken foutje ook echt maakte. Laat de eerste reactie op deze pagina eens tot je doordringen. Je moet het niet van mensen laten afhangen, e-mailsystemen moeten zo worden ingericht dat de fout niet zo makkelijk kan worden gemaakt als nu het geval is.
Als je het niet over een losse e-mailclient voor particulieren hebt maar over een full-blown mailsysteem voor organisaties dan kan ik me zoiets als dit voorstellen:
• Als er alleen interne adressen (binnen de eigen organisatie) worden gebruikt kan je ze onbeperkt in To en Cc plaatsen.
• Zodra er een extern adres tussen zit wordt alleen Bcc geaccepteerd.
• Als er gecommuniceerd wordt met een groep met minstens een externe erbij waarbij men op elkaar moet kunnen reageren dan heeft het mailsysteem een eenvoudig te gebruiken voorziening om daar een mailinglist voor aan te maken. Zoals bij een listserver worden e-mails gericht aan het groepsadres dan aan alle groepsleden gestuurd met de mogelijkheid om aan de afzender of aan de hele groep te antwoorden. Mensen die uit de discussie willen stappen kunnen zich, net als bij een listserver, met een mailtje met "unsubscribe" als onderwerp uitschrijven.
Er zijn bij zo'n opzet nog heel wat dingen die uitgedacht en uitgewerkt moeten worden, die drie punten hierboven zijn zeker niet het complete verhaal, maar dit kan de basis voor een oplossing zijn die denk ik een heleboel ellende kan voorkomen. Het gevaar is dat er allerlei nuttige mogelijkheden worden toegevoegd die vervolgens het verschil tussen een datalek en een goede verzending weer een kwestie maken van een kleinigheid als een vinkje zetten of vergeten. Bijvoorbeeld omdat mailinglists voor groepen mensen die absoluut niet van elkaar mogen weten wie ze zijn ook handig zijn als je toch een list-voorziening hebt, en als het verschil dan niet meer is dan het zetten van dat vinkje.
Een van de dingen die ons parten speelt is dat tientallen jaren allerlei automatisering is opgezet met uitsluitend als perspectief dat handelingen makkelijker en laagdrempeliger gemaakt moesten worden. Maar dingen met ernstige gevolgen moeten niet makkelijk en laagdrempelig zijn. Ze moeten ook niet tergend moeilijk zijn, want dan haakt iedereen af. Ze moeten net die "sweet spot" weten te raken dat ze wel goed te doen zijn maar net lastig genoeg om even aandacht en zorgvuldigheid nodig te hebben. Je moet genoeg afgeremd worden om niet meer impulsief te werk te gaan maar bedachtzaam. Die handelingen moet je dus niet automatiseren alsof gemak het enige argument is. En dat is precies wat bij mailsystemen wél steeds gedaan is.
Een ander essentieel punt is hoe organisaties hun werk organiseren. Ik heb zelf in de loop van de decennia een ontwikkeling meegemaakt van heel rustig en geconcentreerd kunnen werken aan één onderwerp tegelijk, naar maximale flexibiliteit, dynamiek om de dynamiek, met als gevolg een dans van voortdurend wisselende prioriteiten, voortdurend omschakelen, voortdurend gestoord worden. En al die chatfuncties, sociale media en smartphones, ontworpen om direct je aandacht af te leiden, maken het allemaal nog eens veel erger. Dit is
dodelijk voor de kwaliteit van je werk. En ik heb de ongemakkelijke indruk dat jonge mensen niet eens weten hoe het ook kan en waar ze toe in staat zouden zijn, domweg omdat ze dat nooit hebben meegemaakt. We moeten echt eens met zijn allen ophouden met voortduren hypen en rennen, en dingen weer rustig en zorgvuldig gaan doen. Dan ben je uiteindelijk zinvoller en bevredigender bezig, met veel betere resultaten.