Door Anoniem: syri foute algo
toeslagen foute algo
alg. fiod foute algo
uwv foute algo
duo foute algo (nú in het nieuws)
super syri foute algo ( door er super voor te zetten, voorspel ik... ) !!!
AI AI AI AI AI AI
IA IA . Een ezel stopt na twee stenen
wat zegt dat over ambtenaren (en wannabeambtenaren)?
Dat zegt niet alleen iets - wat dat dan ook mag zijn - over ambtenaren, maar ook altijd over de wijze waarop een overheidsbureaucratie functioneert in het algemeen en in een door en door gereguleerde verzorgingsstaat (met doorgaans tig cijfers "achter de komma"), zoals de Nederlandse, in het bijzonder. Onze overheidsbureaucratie is niets anders dan een organisatie die vanuit de parlementaire democratie, dus vanuit de bevolking, taken en bevoegdheden aangereikt krijgt. Zij is een verlengstuk van de staat, dat belast is met de uitvoering van wetten en de toepassing van regels die zij a.h.w. "extern" krijgt aangeleverd.
De overheidsbureaucratie is als organisatie onderhevig aan elke wetmatigheid die geldt voor
organisaties in het algemeen, zoals daar o.a. zijn: zelfhandhaving (continuering) en expansie, met als cruciaal verschil dat zij in dienst staat van de
staat - een institutie die al enkele eeuwen oud is - en daarmee, in tegenstelling tot andere organisaties, staatsmacht uitoefent, dus haar belangen op een speciale, geprivilegieerde manier kan doorzetten, namelijk via de wet.
De overheidsbureaucratie werkt, zoals elke bureaucratie die niet door particularistische motieven geleid wordt (corruptie), m.b.v.
abstracte principes, die zoveel mogelijk het persoonlijke karakter van de (staats)burgers overstijgen. De bevolking wordt ingedeeld, en daarmee waargenomen, a.h.w. gerepresenteerd in de overheidsadministratie volgens algemeen objectiveerbare kenmerken, die de basis vormen van logaritmen.
Een principe, zoals
privacy van de burger, is van een heel andere orde. Het is binnen een administratie nauwelijks objectiveerbaar, d.i. in algemeen geldende bepalingen te omschrijven, en staat daarmee van begin af aan en per definitie op gespannen voet met de eisen waaraan de overheidsadministratie moet voldoen, waarvan een belangrijke eis is: volledige transparantie van de situatie van de burger. Het principe van privacy werkt binnen een administratie daarom alleen als een
beperkend beginsel: iets mag niét in de administratie opgenomen worden of mag niet verwerkt (gekoppeld) worden.
De staat kan echter alleen alles (verzorgingsstaat!) op correcte wijze regelen voor de burger wanneer zij over alle relevante gegevens van haar burgers beschikt.
Elke verfijning van de regelgeving die afgedwongen wordt door nieuwe wetgeving vanuit "Den Haag", die tot doel heeft om e.e.a. nog rechtvaardiger en beter af te stemmen op de bijzondere situatie van bepaalde groepen in de samenleving leidt onherroepelijk tot een vergroting van de
complexiteit van de bestaande wetgeving en daarmee tot een vergroting van de kluwen van regelgeving die de bureaucratie moet 'tackelen'.
Hoe meer verfijning, hoe meer het principe van privacy geweld moet worden aangedaan. Er komt dan steeds meer privacygevoelige informatie, zoals etniciteit, naar boven drijven.
Ik vind het wonderlijk hoe deze wetmatigheid stelselmatig door voorvechters van privacy (van de burger) terzijde wordt geschoven. Wanneer je de privacy van de burger
echt wilt beschermen dan moet je niet aan een centralistisch werkende
s-t-a-a-t vragen om alles van de wieg tot het graf voor de burgers te regelen. Dat is gewoonweg vragen om problemen.
Privacy kan alleen gegarandeerd worden door concrete mensen, die in contact staan met elkaar en die zich door onderlinge banden, bijvoorbeeld, verplicht voelen om elkaar te beschermen.
Privacy kan tot op een
beperkte hoogte in een bureaucratie gewaarborgd worden, maar niet meer bij de immens vertakte, diep ingrijpende invloed en macht (door de haar door het volk verleende opdracht) die de staat in onze samenleving heeft gekregen.
Door deze wetmatigheid zie je de schier onvermijdelijk aandoende opeenvolging van zoiets als "SyRi" (door rechters afgekeurd) naar de overtreffende trap "Super SyRi" (hangt nog ergens in het juridische circuit) en staat momenteel naar alle waarschijnlijkheid "Mega Super SyRi" in de steigers, voor het geval "Super SyRi" sneuvelt onder de rechtershamer.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Nederlanders beperken zich tot incidenteel ach en wee geroep tegen ambtenaren, maar stellen voor het overige geen fundamentele vragen bij datgene wat ze de overheidsbureaucratie hebben opgedragen. Schoppen tegen de ambtenarenkaste is gemakkelijker.
Het paradoxale gevolg van deze klaagorgiën tussen overheid en burgers is, dat er nòg meer regelingen komen die de ingreep / interventie van de staat in het leven van de burger nog verfijnder regelen. De uitdijing van de overheidsbureaucratie en de potentiële "botsingen" hiervan met de burgers zijn daarmee gegarandeerd.
Wie zijn hier de ezels?