Zo heb je dan ineens aandelen in een bedrijf waar je helemaal niets mee te maken wil hebben.

Opmerkelijk. Deze eisers hebben problemen met het feit dat hun afbeeldingen zonder toestemming verzameld en verwerkt zijn, maar accepteren een schikking in de vorm van een aandelenpakket van een bedrijf dat afbeeldingen van anderen zonder toestemming verzamelt en verwerkt.

En vraag je eens af hoeveel kans er is dat er foto’s van jou bij zitten.

Misschien dat de beurswaarde crasht als iedereen ze tegelijk verkoopt, zodat het bedrijf toch opgeheven wordt?

Als het bedrijf niet kan betalen dan moet je het faillissement aanvragen. Aandelen in een bedrijf die de privacyregels aan zijn laars lapt, ipv harde valuta lijkt me geen goed alternatief.

Ja, dit is behoorlijk wrang. De eigenlijke schade wordt niet zelf aangepakt maar in geld uitgedrukt, vervolgens wordt iets dat ook in geld uitgedrukt kan worden ertegenover gesteld, en mensen worden aandeelhouder gemaakt in precies dat waar nou juist bezwaar tegen maakten, zonder dat het probleem wordt verholpen. Dit maakt de advocaat ervan (uit de AP-link):
Dat is het punt niet, net zo min als iemand wiens omgeving door een chemiebedrijf is vergiftigd geholpen is door mede-eigenaar van het gif gemaakt te worden. En het is een aandeel in de waarde van het bedrijf, lees ik bij AP, en dat klinkt niet alsof het een aandeel is dat ook zeggenschap oplevert.

Als ik een van de klagers was geweest was mijn punt niet geweest om betaald te krijgen voor misbruik van mijn beelden en het verder toe te laten maar om aan het misbruik zelf een einde te maken.

Je denkt dat de eisers hier wat over te zeggen hadden? Dit is gewoon een spelletje tussen advocaten. Die gaan zeggen dat er geen andere manier is om geld terug te krijgen en vervolgens spekken ze hun eigen kas flink door de aandelen weer meteen te verkopen die hun in veelvoud krijgen in vergelijking met de eisers zelf.

Tenzij jij als eiser alle kosten op je draagt voor juridsche proces heb je niks te zeggen hierover want het zijn geen afzonderlijke zaken.

Beste wat ze hadden kunnen doen is gezamenlijk die advocaten de laan uit trappen andere financiers zoeken voor zaak. Daarna nieuw team opzetten en vervolgens het bedrijf financieel de grond in brengen door te blijven procederen waar ze dus ook geen budget voor hebben. Dan komen ze vanzelf uit op faillissement omdat ze hun advocaten team niet meer kunnen bekostigen.

Misschien kunnen we de rest van de 50% on ophalen en daarna de toko sluiten?

Het zou mij niets verbazen als in dat geval zij zelf (voor zover mogelijk) en de bestaande aandeelhouders die aandelen voor een laag bedrag (terug) kopen. Zodat/waardoor het netto niet veel kost voor clearview en de huidige aandeelhaouders, maar de gedupeerder slechts een schijnte aan vergoeding hebben.

Als het doel van de eisers (de benadeelden, niet de advokaten) is om een vergoeding te krijgen voor de gebruikte afbeeldingen is dit kennelijk het beste wat erin zat. En die aandelen zijn voor de benadeelden, niet voor de advocaten, behalve dan het percentage van de schadevergoeding dat zij als betaling krijgen, wat neem ik aan hier de opzet is zoals steeds bij dit soort zaken, daar kunnen ze mee doen wat ze willen.

Als het doel van de eisers is om het gebruik van hun foto's te stoppen en het punt te maken dat die niet zonder toestemming gebruikt kunnen worden dan is de verkeerde zaak gevoerd, dan had de belangrijkste eis geen schadevergoeding moeten zijn maar het stoppen van het gebruik van die gegevens en een garantie dat ze het daarna niet doodleuk nog een keer downloaden en opnieuw gebruiken, en dan had die niet in een schikking zonder erkenning van de schuld moeten eindigen, want dat lost dan niet op waar die zaak over gaat. Alleen voor wat niet meer terug te draaien is, het gebruik dat van de foto's is gemaakt doordat klanten van Clearview het systeem hebben gebruikt, is dan een schadevergoeding op zijn plaats.

Ik weet niet waar die mensen zich bij hebben aangesloten, wat de insteek van de zaak was. Als de insteek van meet af aan was om te vissen naar een schadevergoeding, dan hebben ze precies gekregen waar ze zich bij aansloten. Als de insteek echter was om het misbruik te stoppen dan hebben die advocaten een deal gemaakt die de plank ernstig misslaat.

Als ik lees hoe class action-zaken werken in de VS is de kritiek enerzijds dat de resultaten voor de deelnemers inderdaad typisch erg mager zijn, maar ook dat als het resultaat niet bevalt een deelnemer de class action weer kan verlaten, al worden mensen vaak niet goed voorgelicht en weten ze dat dus niet altijd.

https://en.wikipedia.org/wiki/Class_action

Het is sowieso niet zo dat dit het laatste woord en de laatste zaak is, dat geldt alleen voor de deelnemers die de uitkomst accepteren en er niet uitstappen. Er kunnen nog andere zaken volgen en wie weet gaan die wel over het gebruik zelf en niet alleen over een vergoeding ervoor. Dat hoeft niet vanuit commercieel werkende advocaten te komen, er kan een punt komen dat bijvoorbeeld een burgerrechtenorganisatie als EFF denkt sterk genoeg te staan om zo'n zaak zelf aan te spannen. Ze kiezen tot nu toe voor andere benaderingen, en hebben bijvoorbeeld deze amicus brief¹ ingediend bij een rechter in een zaak tegen Clearview:
https://www.eff.org/files/2021/07/09/2021-07-09_-_in_re_clearview_n.d._ill._-_amicus_brief_of_eff.pdf
https://www.eff.org/deeplinks/2021/08/victory-lawsuit-proceeds-against-clearviews-face-surveillance

¹ Dit is een eigenaardigheid van de Amerikaanse rechtspraak. "Amicus curiae" betekent "vriend van de rechtbank", en een "amicus brief" is een brief (ze gebruiken dat woord soms ook in het Engels in die betekenis) aan de rechter waarin zo'n "vriend van de rechtbank" op eigen initiatief een juridische opvatting geeft over een zaak waar die zelf niet direct bij betrokken is.

Met 30 miljard afbeeldingen is die kans wel reëel aanwezig.

Nu ze aandeelhouder zijn van Clearview AI hebben ze waarschijnlijk minder problemen met de handelswijze van het bedrijf... want hoe succesvoller het bedrijf hoe hoger de aandelenkoers.

De enige winnaar is clearview die gratis papiertjes geeft in de hoop dat ver gekken zijn die wat voor geven.
Een bedrijf heeft uitsluitend baat bij aandelen op het moment van uitgifte tegen valuta.
Daarna zijn alleen stemmen in het bedrijf van belang...
Vermoedelijk krijgen de eisers certificaten van aandelen dus zonder stemrecht of aandelen met een beperking van stemrecht.