Het lijkt me niet de bedoeling dat het halve, of wellicht later het hele internet, onbereikbaar wordt omdat ik mijn leeftijd niet wil opgeven aan ....

huh? zijn er uberhaupt.positieve kanten aan anti-social media aka NSA@home ??
klinkt beetje als 'mijn ferrari remt 2x zo snel als mijn fiat panda, dus mag ik 260kmh toch?'....
kinderen kunnen gevaar niet in zien, worden blootgesteld aan ranzige vieze mensen (suckerberg enzo) en psychisch verslaafd gemaakt in vormen die harddrugs niet eens zouden kunnen maar we moeten het kinderen niet verbieden??
huh?

is er iets beters dan?

we gaan toch ook niet op school een uitje ipv een museum naar een drugslab om de verschillende drugs uit te proberen en dan zeggen, 'kijk, dit moet je dus niet doen...'...
beetje autistisch...
ik heb 2 miljoen kilometer auto en motor ervaring in 40 verschillende landen, dus het is toch een inperking voor mij om maar 100kmh te mogen rijden op de A2 terwijl ik op een plakje asfalt in duitsland datzelfde op een simpele weg buiten de bebouwde kom al mag rijden?

Ja ja, tegenstrijdige belangen.

Heel aardig van heer Beek maar met een alternatief komt hij niet. Adviezen dat wel, of lieden zoals Zuckerberg daar oren naar hebben. Droom verder! Hij gaat op de stoel van de criticus zitten maar kijkt dus onbewust ook welwillend naar de senior executives van diverse Social Media.
Tunnelvisie!
Hij ziet blijkbaar niet in dat hij met zijn kritiek precies lieden zoals Zuckerberg in de kaart speelt; bevoordeelt, want die vaart wel bij zijn stelling: 'strenge leeftijdsverificatie social media' het niet zou moeten worden.

Als je anno 2024 niet doorziet dat een effectieve moderatie van Social Media een schier onmogelijke taak is, heb je begrip voor elke poging om het gebruik van Social Media in te perken voor al te jonge gebruikers.

Juist. Dat is de kern van de zaak.

Sociale mediabedrijven leven van advertentie-inkomsten. Die worden gemaximaliseerd als de gebruikers voortdurend op de sociale media bezig zijn, met veel interacties. De algoritmen van deze bedrijven selecteren daarom content waarvan blijkt dat die mensen actief bezig houdt op het platform. Content die daar in de praktijk hoog op scoort is content die mensen boos en verontwaardigd maakt, en content die slecht scoort is juist wat bedachtzaamheid en goed doordenken stimuleert, want dingen goed doordenken kost tijd en wat tijd kost maakt mensen trager in hun interacties. Het stimuleren van verontwaardiging en ondoordacht reageren kan heel makkelijk polarisatie in de hand werken, wat een heel wrang neveneffect is van iets dat op zich alleen maar uit commerciële motieven wordt gedaan.

Maar het is een stukje grimmiger nog. Een van de voormalige topmensen van Facebook, Sean Parker, die al vroeg bij het bedrijf betrokken was, maakte in 2017 publiek bekend dat Facebook doelbewust een kwetsbaarheid in de menselijke psychologie was gaan exploiteren nadat ze zich afvroegen hoe ze mensen zo ver moesten krijgen om veel mogelijk tijd en aandacht aan het platform te geven¹. Het exploiteren van die kwetsbaarheid komt neer op het regelmatig teweegbrengen van kleine dopamine-piekjes, een neurotransmitter die motivatie stuurt, motivatie om op het platform actief te blijven in dit geval. Diezelfde neurotransmitter speelt een hoofdrol in de verslavende werking van veel drugs, vandaar dat de term "verslavende mechanismen" geen loze kreet is.

En dan zijn er allerlei groeperingen die geleerd hebben om gebruik te maken van die effecten, die ontdekt hebben dat ze door verontwaardiging aan te zwengelen omhoog schieten in de selectiealgoritmen en langs die weg veel aandacht weten te scoren. Die zullen in verweer komen tegen dit soort oproepen, die zullen stellen dat het een aantasting van hun vrijheid van meningsuiting is. Ze zouden er inderdaad op achteruit gaan als dit verdienmodel werd ingeperkt, maar niet omdat hun recht om hun mening te posten zou worden aangetast maar omdat hun trucje om daarbij een gratis megafoon aangereikt te krijgen niet meer zou werken.

Er is een sterke neiging om symptomen van wat er gaande is aan te pakken in plaats van wat er werkelijk mis is, en daar is die strenge leeftijdsverificatie een voorbeeld van. Misschien is dat verslavingsgedrag van politici die zelf voortdurend op sociale media bezig zijn.

Het eigenlijke probleem aanpakken betekent uitdrukkelijk niet dat overheden moeten gaan micromanagen wat wenselijk is, het betekent dat de social mediabedrijven moeten stoppen met micromanagen wat lucratief is, want dat heeft heftige neveneffecten. Jammer van hun verdienmodel, wat mij betreft, maar ik vind de samenleving belangrijker dan een bedrijf.

¹ https://www.axios.com/2017/12/15/sean-parker-unloads-on-facebook-god-only-knows-what-its-doing-to-our-childrens-brains-1513306792

Ik vermoed dat Lotje Beek geen heer is. Zo ziet ze er ook niet uit op de foto bij het artikel op de website van Bits of Freedom.

Je komt kennelijk niet zelf op de gedachte dat anderen dan de boosdoeners zelf de doelgroep van de adviezen zijn. Zuckerberg gaat zichzelf echt niet intomen, die moet ingetoomd worden door overheden, en die moeten daartoe wetten die er allang zijn eens serieus gaan handhaven.

Een alternatief ? Gewoon ouders wettelijk aansprakelijk stellen & houden; net zoals in de fysieke wereld. Geen asociale media leeftijdscontroles, datalekken en ondermijning van privacy... En gewoon geen social media onder de 16 zonder toezicht (aka alles automagisch naar mailadres ouders). Is m.i. het minst van alle kwaden.

Ouders zijn zelf ook al verslaafd. Die geven minderjarigen juist social media omdat ze anders worden buitengesloten van hun ouders.

Nee ik overdrijf niet, ik heb het uit eerste hand. Ik was zelf met stomheid geslagen dat er kinderen bestaan die bijna uitsluitend via social media toegang hebben tot huiselijke gesprekken met hun ouders.
Dit heeft sterke overeenkomsten met het syndroom van Münchhausen by proxy! Ziekelijk gewoon.

Wat ik nooit als het grote nadeel benoemd zie, is dat elk mensch nu moet gaan bewijzen meerderjarig te zijn om te mogen participeren in zulke wereldse bezigheden.
Terwijl men ondertussen heel erg gefocussed is op enkel die jonge mensen...

En hoe moet Zuckerberg erachter komen dat er "ouders" zijn (mailadres van ouders)? Toevallig iets met eerst leeftijd vaststellen?

Gewoon een proxy instellen.

Straks hoeft een ouder helemaal geen werk meer te doen, laat maar over aan pappa-overheid, die doet het wel voor u.

Het verkoopverhaaltje is dus dat omdat allerlei (hoeveel eigenlijk?) opvoeders verzuimen hun kinderen mondjesmaat steeds weerbaarder middels een toeziend oog en dergelijke te maken, de overheid die taak (deels) dient over te nemen voor alle opvoeders en hun kinderen, want daar gaan die verzuimende opvoeders wel aan meewerken kennelijk, in plaats van: hier, gebruik mijn inlog maar.

Betrouwbare online leeftijdsverificatie bestaat niet. Daarbij, wil dat effect hebben, dan dient iedere url die wie dan ook bedoeld of onbedoeld bezoekt eerst door een filter heen te gaan die verifieert of dat qua leeftijd mag van die centrale instantie. Dat is een ongelofelijke hoeveelheid zeer fijnmazige metadata waar ieder profilerende (of censurerende, of inlichtingen) organisatie haar vingers bij af zou likken. Helemaal als dat gekoppeld zou kunnen worden aan je financiële, belastingtechnische, politieke, seksuele, religieuze, medische, opleiding, locatie, contacten, communicatie en noem maar op situatie (e-ID, eIDAS, CSAM, CSS, enzovoorts). Alle reeds opgeslagen data later ontsleuteld door quantum computers of beter en ter verrijking toegevoegd aan de reeds bestaande vergaarde data. Begint u zich al af te vragen op wat voor foute MeToo manieren uw hedendaagse (thans legale en merendeels sociaal geaccepteerde) manier van handelen beoordeeld gaat worden een paar decennia van nu? Door wie of wat het ook is dat dan de macht heeft? Gaat u uw hedendaagse gedrag en uitingen daarop alvast aanpassen? Zo ja, dan is dat feitelijk een schending van hedendaagse Mensenrechten, want uw vrije meningsuiting (binnen legale en merendeels sociaal geaccepteerde wijze van optreden) wordt dan zelfopgelegd beperkt door (in ontwikkeling zijnde) overheidsmaatregelen, danwel supranationale maatregelen. Mensenrechten overigens bekrachtigd door internationale Verdragen die momenteel onze Grondwet overstijgen en onderdeel zijn van de EU wetgeving. En erfzonde is reeds lang afgeschaft, dus uw nageslacht zou zich geen enkele zorg behoren te maken over wat u ooit, laakbaar of niet, gedaan zou kunnen hebben.

Klinkt derhalve meer als hefboom nummer zoveel om duimschroeven te kunnen aandraaien op vrije informatievoorziening en privacy middels de kaasschaafmethode. Met de nodige significante potentiele nadelen mocht het in de toekomst verkeerd uitpakken zoals lessen uit het verleden meermaals geleerd hebben. Maar beargumenteer gerust, graag zelfs, een tegenargument. Altijd benieuwd naar andermans standpunten en zienswijzen.

Trouwens, wel eens van het Dark Web gehoord? Is het verstandig om hele drommen kinderen die kant op te duwen? Of is een grenzen opzoekende nieuwsgierig kind een stout kind geworden dat gecentraliseerd gereguleerd dient te worden? Of is Think About The Children weer het excuus om feitelijk een maatschappij te kunnen monitoren? Eenmaal geïmplementeerd zijn dat soort systemen makkelijker uit te breiden (function creep) dan af te bouwen, laat staan afbreken. Leer bijvoorbeeld over Bumblehive (groter dan Google) hedendaags en vergelijk dat met waar de NSA ooit mee begonnen is. Geef ze een vinger...

Daarnaast is dit plan erg minachtend denkend over de enorme aantallen opvoeders die kennelijk niet in staat worden geacht door te hebben wanneer hun kind ergens nog niet aan toe is en ze tevens niet in bescherming daartegen nemen. Alsof hun standaard remedie tegen het kijken van een kind naar een te enge scene in een film is nog engere films op het scherm af te spelen. In zo'n maatschappij leven wij niet, waar het gros tegen zichzelf in bescherming genomen dient te worden.

Welkom in het tijdperk van gedragsverslaving. Adam Alter beschijft hoe het komt dat meer dan de helft van de westerse bevolking inmiddels minimaal één digitale verslaving heeft. De aantrekkingskracht van digitale technologieën, zoals smartphones, wearables en social media, is namelijk geen toeval. Ontwikkelaars blijken steeds meer gebruik te maken van ‘digitaal suiker’: geheime en doelbewuste trucs die uitsluitend bedoeld zijn om apps, spelletjes en andere digitale producten zo verslavend mogelijk te maken. Alter legt uit hoe dit werkt en wat je hiertegen kunt doen.

Adam Alter
Superverslavend
Waarom smartphones zo verslavend zijn
Maven Publishing 2017

ISBN 978 94 9249 312 5

https://www.mavenpublishing.nl/boeken/superverslavend

Adam Alter is docent marketing en psychologie aan New York University. Hij doet onderzoek naar ons beoordelingsen beslissingsvermogen. Alter schrijft onder meer voor The New York Times, The Atlantic en The New Yorker.