Veel interessanter is hoe dat in Nederland uit zou pakken. Daar is waarschijnlijk nog geen jurisprudentie over.

Oftewel, je kan niet gedwongen worden om mee te werken aan je eigen veroordeling.
Ik vraag me dan wel af hoe ze staan tegenover het afnemen van DNA? Is daar ook toestemming van de verdachte voor nodig?

Nemo tenetur se ipsum accusare.
Dus hier geldt gewoon dat: "niemand hoeft mee te werken aan zijn eigen veroordeling".
En daar is m.i. voldoende jurisprudentie over. Ook op Europees Niveau.

Zit in de uitspraak:
"te ruim en niet beperkt was tot een bepaald persoon of een bepaald apparaat."

Even in de uitspraak kijken …
"19 … There are sufficient facts in the affidavit to believe that evidence of the crime will be found
20 at the Subject Premises, so the Government has probable cause to conduct a lawful search, so long
21 as it comports with the Fourth Amendment,"
…
"25 In addition to the search of the premises, the Government seeks an order that would allow
26 agents executing this warrant to compel "any individual, who is found at the Subject Premises and
27 reasonably believed by law enforcement to be a user of the device, to unlock the device using
28 biometrie features...." (Aff. 117h.) This request is overbroad. There are two suspects identified in
1 the affidavit, but the request is neither limited to a particular person nor a particular device."

Wat er staat is dat er met gegronde redenen twee personen terecht verdacht zijn van bedreiging (inbeuk op privacy van anderen). De rechter zou het goed gevonden kunnen hebben als het onderzoek ook deze twee personen met naam en toenaam genoemd waren bij de huiszoeking.
Nu gaan de privacy-schenders (de daders) voorlopig vrijuit onder het mom van privacy. Beter gezegd het is een administratieve blunder bij het politieonderzoek.

Is dat zo? Ik heb namelijk nog geen enkele jurisprudentie gevonden. Wel een artikel waarin staat dat het onduidelijk is, namelijk dat dat principe betekent dat je geen dingen hoeft te vertellen, maar dat de politie je wel kan dwingen tot enkele fysieke handelingen zoals het afstaan van je DNA (dus dan zou het wel mogen, want dit is een fysieke handeling). Aan de andere kant zou je kunnen stellen dat een vingerafdruk in dit geval hetzelfde doel dient als een wachtwoord, en dan zou het principe weer wel toepasbaar zijn.

Ik heb hier dus nog geen sluitend antwoord op gevonden, en ben oprecht geïnteresseerd of jij wel een doorslaggevende bron hebt. Hoor het graag!

Volgens mij ligt het verschil van bewijskracht in of een rechter iets toelaat als bewijs of niet. Want je kunt wel van een één-eiïge achtling zijn, of tegenwoordig ook gewoon gekloond. Dader sporen blijven volgens mij dadersporen. Een vingerafdruk, een camerabeeld, of een haar met DNA. Dat kan vastgelegd. Maar even gedwongen worden om de match daarmee te geven ligt anders.

Evenwel kun je natuurlijk, als je een scheve schaats hebt gereden, ook gewoon bekennen. Dat scheelt een hele hoop werk. En als het eigenlijk gewoon klopt, doorgaans korter op de blaren zitten. Maar wel met de wetenschap dat je dat verdiend hebt.

Gedwongen worden om bewijs tegen je zelf te leveren als al het ander bewijs niet voldoende is kan trouwens ook. Dan kun je worden gegijzeld. Maar gelukkig niet meer worden gemarteld. Hou je dat vol en zit je dat uit, tja, dan houdt het op. Dan kun je vrijgesproken worden ondanks dat je zelf dondersgoed weet...

Maar niemand kan gedwongen worden om belastend bewijs tegen zichzelf te leveren. Want vaak zitten er twee kanten aan een verhaal, en je mag niet gedwongen worden om enkel je eigen graf te graven. Dat zal ook een rechter, die genoeg koffie op heeft, je nooit vragen. Een ander, die misschien ook een klontje boter op zijn hoofd heeft, of twee, zou daar namelijk mooi misbruik van kunnen maken.

Het blijft hoog spel. Want als de rechter uiteindelijk vonnist dat, ondanks je ontkenning, er toch voldoende is bewezen dat, dan valt de straf doorgaans hoger uit dan wanneer je braaf toegeeft. En ook nog wat je tot je daad gedreven heeft.

Dat niemand je mag dwingen om jezelf aan de galg te bewijzen, dat is een heel oud grondbeginsel. Er hangt een prijskaartje aan. Maar het is bedoeld om misbruik van het recht te voorkomen. Door anderen. Maar een openbaar ministerie, in strafzaken, is ook een andere in dat verband.

Voor zover ik weet.

Het komt er dus ook op neer dat als een politieman je arm om draait, of je oor, voor je password of je pin-code, dat dan wat er daarna gevonden wordt gewoon van tafel moet als bewijs. Dat mag een rechter dan ook niet meer meewegen in de motivatie van het vonnis. Het voorkomt wel dat ook polities geen eigen rechtertje gaan lopen spelen op straat.

Het is in deze tijd waarin iedereen het meer dan vanzelfsprekend vindt dat je aan Google en Facebook sowieso alles bij voorbaat af moet geven, omdat je anders het internet niet op kan, een moeilijk te volgen rechtsprincipe. Maar wel een hele belangrijke. Dat in alle democratische wetten verankerd ligt. Niet in user conditions van websites.

De kinderen van vandaag snappen helaas vaak het verschil niet meer tussen die twee.

Hoezo dwingen ?

Edelachtbare de duim van de verdachte is geheel uit eigen beweging op het lock scherm terecht gekomen .

Dat de verdachte claimt dat wij hem fysiek hebben gedwongen is een leugen.

Helaas waren onze bodycams net defect tijdens de verhoring van de verdachte

Bepalend is of het bewijsmateriaal afhankelijk is van de wil van de beschuldigde. Die hoeft dat dan niet te verschaffen. Afhankelijk is wel een wachtwoord of andere kennis in het hoofd van betrokkene, maar niet diens DNA of vingerafdruk. Die krijg je ook zonder de wil van de beschuldigde wel te pakken. Jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens: https://hudoc.echr.coe.int/eng#{%22itemid%22:[%22001-58009%22]}.

Met andere woorden: als je je op nemo tenetur wil beroepen, gebruik dan pass phrases en geen biometrie.

Het is overigens nog maar de vraag of deze uitspraak in de VS het beginsel uitbreidt naar biometrische kenmerken. Het lijkt immers vooral te gaan over een te brede inzet (alle aanwezige smartphones).

Voor de mensen die hier roepen van niemand hoeft mee te werken aan zijn eigen veroordeling, moeten even googlen op: gedwongen telefoon unlocken. Diverse voorbeelden al van waarbij politie mensen bedreigde (zelfs met vingers te breken) als ze hun smartphone niet unlockte. Die shit gebeurd nu al degelijk in ons land.

Het lezen van vonnissen is en vak apart. Iets dat de maker van de kop beslist niet beheerst.

Je kant altijd het apparaat tegen de duim aanhouden of voor het oog. Dat vergt geen enkele inspanning van de verdachte en daarmee werkt ie niet actief mee.

Ja, maar hier in belastingstaat NL moet je wel meewerken aan je veroordeling: Roept men bestuursrecht en er zouden wel eens dingen moeten zijn onanfhankelijk van jouw wil, dan moet je die gewoon overhandigen. Drukt u even op uw telefoon?

Ik wist het al qua commentaren. En ik moet aan Eistein denken. Die zei dat er twee dingen oneindig zijn. Het universum. En de domheid van de mens. Alleen aan het eeste twijfelde hij nog.

Het recht om gevrijwaard te zijn als enige belastend bewijs tegen jezelf te leveren is een fundament van het vrije recht. Een eerlijke rechtsstaat en een onafhankelijke rechtspraak kan niet bestaan zonder dat recht.

Want recht is geen nationaal songfestival. Met stemkastjes. En betaalde sms'jes.

Dus jij beweert met droge ogen dat handhavers geen onderzoek naar misdaad en criminaliteit mag doen omdat de privacy van misdadigers geschonden zou kunnen worden. Tja je verwees als na de oneindige domheid.

Mijn iPhone XS Max kan alleen ontgrendeld worden met zes cijfers. Na tien pogingen wordt de telefoon overgeschreven.

@redactie :


Een verdachte mag ten alle tijde tegen zichzelf getuigen. Net zoals dat deze schuld toe mag geven. Er is een verschil tussen mogen, en moeten.

Dat zegt hij niet.


Leer eerst eens inhoudelijk te reageren, zonder anderen woorden in de mond te leggen.

Indien je terecht staat, en straf opgelegd kan krijgen, dan is wetboek van strafrecht van toepassing. Bestuursrecht heb je als burger hoe dan ook weinig mee te maken (tenzij je tegen de staat procedeert, en zij bestuursrecht hebben geschonden).

Vraag is niet of de politie DNA mag afnemen, vingerafdruk mag afnemen, of foto van je mag maken (incl ogen). Dat is allemaal standaard procedure.

Alsof stemmingsmakerij herkennen en benoemen niet inhoudelijk reageren is. Lees dd uitspraak van die rechter nog eens door. Zie je verdraaiingen echt niet?