Ik denk dat dit per gemeente behoorlijk varieert. De participatiewet blijkt op veel mensen juist niet te werken.
Goede omscholing is meestal het antwoord. Maar hier stopt het grotendeels ook.

Dit valt op te delen in 2 grote oorzaken:

1 - Mensen willen graag iets doen, maar wel waarvoor ze naar school zijn geweest.
Aantal sectoren zijn door de tijd ingehaald; krimp of vervallen.

2 - Omscholingsmogelijkheden zijn (behoorlijk) beperkt.

Overig:
Er wordt toch ook gekeken naar leeftijd en veel mensen komen niet in aanmerking voor omscholing.
We hebben demografisch nog steeds een (logische) scheve piek, de baby-boomers. Welke tussen nu en 5 jaar uitstromend zijn.
Mensen zijn (met de juiste motivatie) behoorlijk flexibel is mijn ervaring. In veel branches is de ervaren werknemer gemarginaliseerd, kortom .... vul zelf maar in.

Raar zeg in deze tijden, dat de werkeloosheid oploopt. Die strenge wet voorkomt geen economische crisis, en ook niet de oplopende werkeloosheid die daarmee gepaard gaat.


Natuurlijk kan dat. Niemand die beweert dat dat niet kan (of dat niemand in de bijstand dit doet).

Werken naast uw uitkering
https://www.uwv.nl/particulieren/overige-onderwerpen/werken-naast-uw-uitkering/index.aspx

Gemeenten hebben er geen baat bij mensen uit de Bijstand te helpen, omdat een Europees fonds al hun activiteiten omtrent begeleiding naar werkt subsidieerd. Hoe langer ze bezig zijn met 're-integreren', hoe langer ze subsidie ontvangen. Dat mensen op een gegeven moment zo lang uit het arbeidsproces zijn dat ze geen kans meer maken op een baan betekend alleen maar baanzekerheid voor de ambtenaren bij de gemeente zelf.

Mee eens. Ik heb een keer een ex collega bijgestaan die er totaal doorheen zat en bij de gemeente's hebben ze het zelfs over laaghangend fruit. En daarmee bedoelen ze hiermee personen die op zich kans maken maar hulp nodig hebben.

Maar alleen de gebruikte terminologie is totaal not done.

En dat onder de paraplu tja we moeten dit nu eenmaal doen dat is onze opdracht waarbij elk gevoel platgeslagen wordt en immoreel gedrag vergoeilijkt wordt.

Het is om te kotsen ...We hebben het over mensen ..geen robots of productie eenheden.

Ik heb ook gezien waar de personen tewerk gesteld worden en dan moeten ze contracten tekenen waarbij ze niets mogen zeggen over wat er op de werkvloer plaats vindt. En werktijd inhalen als ze ziek geweest zijn. Dit is pure slavernij. Zeker daar waar het mensen betreft die wel willen en er alles aan doen maar gewoon niets kunnen vinden laat staan de kans krijgen.

Daarbij maakt de overheid zich hierbij ook schuldig aan leeftijdsdiscriminatie. Het staat weliswaar niet in de vacature omschrijving maar dan hebben ze het over een van de opleidingseisen m.b.t leeftijd (politie). Defensie daarin tegen doet het gewoon openlijk.

Wat men bij de gemeente wil doen is een deel van de mensen aan het werk zien te krijgen. Men snapt daar ook wel dat niet iedereen kan werken, maar er is gewoon een bepaalde groep die (al dan niet door eigen schuld) in een positie gekomen is waar ze geen werk hebben en daar hun leven op hebben ingericht, terwijl ze best zouden KUNNEN werken. Maar de stap daartoe is groot omdat ze niet gewend zijn op tijd op te staan, niet gewend zijn te doen wat iemand anders van ze vraagt, niet gewend zijn zich behoorlijk te verzorgen en -kleden, etc.
Die werktrainingen hebben als doel om dat gedrag bij te stellen, met als doel dat een gevonden baan niet meteen na een week op een mislukking uitloopt. Bepaalde deelnemers zullen dat niet herkennen en denken dat het slavernij is, maar dat bevestigt eigenlijk alleen dat hun eigen referentiekader verschoven is en moet worden bijgeschaafd. Het is geen slavernij, het is bijbrengen van het besef dat een baan bij een bedrijf geen vrijetijdsbesteding is.

Natuurlijk is het niet mogelijk om iedereen dit te leren en zal er dus maar een deel van de deelnemers op deze manier aan werk geholpen worden. Maar dat deel is vaak wel heel positief en zegt achteraf dat het duwtje in de rug (wat ze toen wellicht als slavernij zagen) achteraf wel heeft geholpen om weer in een normaal leefritme te komen waarin werken geen straf is.

Het overgrote deel van de mensen in de bijstand gaat niet voor de lol op zo'n laag inkomen leven. Het overgrote deel wil natuurlijk gewoon aan het werk of verder leren. Uiteraard is er ook een klein deel dat het wel lekker makkelijk vindt zo maar dat zijn enkele procenten.
De mensen die wel willen maar toch een uitkering ontvangen zijn vaak mensen die door omstandigheden, vaak buiten hun schuld, in die positie gekomen zijn. Denk daarbij aan einde van een relatie of bijvoorbeeld einde werk met specifieke kennis, als je een tijd maar 1 ding doet in je werk en dat ene ding houdt op te bestaan kun je niet zomaar wat anders doen.

Met de huidige situatie is het moeilijk iemand in te werken, ga iemand maar wat laten zien hoe het werkt op 1,5 meter afstand. Door teruglopende vraag naar personeel zal iemand met een langere onderbreking van werk minder snel een baan vinden dan iemand die vorige week nog achter de bar van de lokale kroeg stond.

Het is niet eenvoudig om te zeggen dat iedereen met een bijstandsuitkering maar een uitzendbaan moet nemen, als het zo makkelijk was deden ze dat wel.

Inderdaad. Volledig mee eens.

Probeer daarnaast maar eens om te scholen als 55 plusser. (regelingen gaan vaak tot 50/55) Je moet tot je 67e werken... En bij de meeste grote IT bedrijven haal jij je pensioen niet.

Het is totaal onlogisch.

Tegenwoordig zijn al die jongeren toch vlogger van beroep? Bedoel daar is generatie X mee opgegroeid...

Mee eens, met twee toevoegingen:

1) Door de coronapandemie is de totale economische activiteit beduidend lager dan hij was. Dan is het nogal wiedes dat er ook minder gelegenheid is om aan die activiteit deel te nemen via een uitzendbaan of op een andere manier. Het is niet zo dat werkgelegenheid ontstaat omdat mensen hun best doen om een baantje te vinden, werkgelegenheid ontstaat omdat een werkgever voor wat die te doen heeft mensen nodig heeft. En lang niet iedereen is in de wieg gelegd om zelf ondernemer te worden.

2) Ik heb ooit iemand die er zelf door allerlei omstandigheden niet goed in was geholpen met omgaan met uitkeringsinstanties, solliciteren, de hele rimram. Door de manier waarop uitkeringsinstanties hem behandelden raakte ik, terwijl ik zelf een prima baan had en me nergens zorgen over hoefde te maken, behoorlijk gedesillusioneerd en gedemotiveerd. Het hele systeem lijkt te zijn gebouwd op nogal wantrouwige aannames over waarom het iemand niet lukt aan het werk te komen die totaal negeren waarom het werkelijk niet lukt. Resultaat: je kan niets goed doen. Dat werkt niet.

Ik heb verhalen gehoord over het combineren van een uitzendbaan met een bijstandsuitkering... Als er een keer iets fout gaat bij het verwerken van de opgave van het verdiende loon wordt de "klant" gelijk gemarkeerd als fraudeur.

En ja, in een tijd dat het economisch slechter gaat zijn het vooral de mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt die daar last mee krijgen. Iedereen daar boven kan een baan "beneden zijn/haar niveau" aannemen.

Het hele systeem is ingericht op wantrouwen en de groep die anoniem 11:14 omschrijft.

Maar zeker in/na een crisis zoals 2008-2015 en 2020-2022 is dat aandeel juist klein en willen de meeste mensen wel werken omdat hen dat zingeving, ritme, voldoening en financiele autonomie geeft.

Stel je hebt een goede functie welke je met plezier uitvoert; tijdens een crisis wordt je boventalling en je WW loopt na 3 maaden af. Dan kun je eerst je spaargeld opmaken om daarna bij de gemeente aan te kloppen. Stel je krijgt in de tussentijd een auto-ongeluk waardoor je niet meer fulltime kan werken. Succes met het vinden van een baan dan. Vervolgens past de gemeente het instrument op je toe dat ze hebben opgetuigt voor motivatieloze bankhangers waarbij geldt: wij beslissen wat goed voor jou is. Ze gaan allerlei derde partijen inschakelen, die vervolgens alleen maar uit zijn op het betalen van hun factuur. Van een letselschadezaak hoef je de eerste 5 a 15 jaar niets te verwachten dus je hebt geen keuze om je door de gemeente van het kastje naar de muur te laten sturen. Misschien heb je zelf een idee dat je uit de situatie kan helpen, maar daar wordt niets mee gedaan omdat de gemeente het altijd beter weet. Misschien heb je 'geluk' en mag je met een subsidie aan de slag bij een bedrijf dat een constante doorstroming heeft van gesubsidieerde werknemers. Misschien heb je pech en moet je eerst je huis verkopen voodat ze je 'verder' willen helpen. Niets is er echter op gericht om te luisteren naar de mensen zelf en ze zo snel mogelijk terug in het arbeidsproces te krijgen, wat ervoor zorgt dat mensen veel te lang thuis zitten, waardoor ze nog moeilijker een baan vinden.

Dit soort verhalen hoor je eigenlijk regelmatig en de vraag is waarom we dit systeem niet kunnen inruilen voor bijvoorbeeld een sober basisinkomen en gratis studie. Dan kun je aan de andere kant een enorm bedrag sparen aan subsidies, ww, bijstand, noodpaketten, etc, etc. En ben je af van een compleet vastgeroest systeem dat juist iedereen belemmert iets aan de oorzaak van de problemen te doen.

Het is erg makkelijk om te mopperen op het systeem en er allerlei fouten in aan te wijzen, maar bedenk wel dat je het geluk hebt om te leven in een van de weinige landen die zo'n systeem heeft. In de meeste landen krijg je gewoon weinig of niks als je dat soort dingen overkomt en moet je het zelf maar regelen of je familie laten bijspringen.

Dat is zo, maar het is ook zo dat als niemand ooit had gemopperd erover of niemand zich ooit iets van dat gemopper had aangetrokken ook ons land niet zo'n systeem had gehad. Verbeteringen beginnen wel degelijk heel vaak met mensen die aangeven wat er niet goed gaat.

We hebben dan wel een systeem, met het gevolg dat we kunnen zeggen dat we het goed geregeld hebben om vervolgens weer verder te slapen.

Het systeem werkt echter niet en is een excuus geworden.

Schaf het hele circus dan gewoon af want de mensen die het echt nodig hebben, die hebben er niets aan.

Dit is altijd met een uitkering!

Het uit werk verkregen geld/ bijdrage wordt verrekend met de uitkering.
In mijn geval had ik recht op een aanvullende uitkering daar het IT normaal is je reiskosten voor te schieten zag het UWV dit als in komen. Daar kwam ik te laat achter waardoor een Nullcon in GOA (event met training en reis laptop ) een duur geintje werd.
Als bonus nog een boete omdat ik niet gemeld had dat ik voor werk in het buitenland was. Dan vervalt het recht op de uitkering. Natuurlijk had ik dit kunnen weten als mij dit verteld was door het UWV maar zelf de UWV coach wist er niet van.

Stomste is dat als je ergens recht op hebt dit niet kan stop zetten.

UWV fijn dat het er is, maar net als de bij de Belastingdienst. Teveel systemen en regeltjes.
Ik ken voorbeelden dat profiel informatie is aangepast 2 jaar geleden en de UWV mensen gaat bellen op een telefoonnummer van 10 jaar geleden. Vervolgens boze berichten stuurt en de behandeling van je uitkering stopt. Geef je aan dat het 2 jaar geleden veranderd is en in je profiel alles correct staat, je doodleuk een bericht krijgt hoe je dit moet aanpassen in je profiel. De mogelijkheid om hierop te reageren is behoorlijk summier (zeg ik het netjes).

Documenten die je ineens niet meer kunt uploaden. Ga zo maar door.

Veel telefoontjes later is uiteindelijk alles goed gekomen, echter dat was pas na dreigement van het openen van een procedure waarbij de UWV een dagvergoeding moet gaan betalen wegens het niet in behandeling nemen/afdoende/op tijd deze aanmelding te verwerken. Toen werden ze ineens wakker.

Anderen zitten in de WIA of WAO omdat ze last hebben van Mobbing, dat is een vorm van al dan niet georganiseerd pesten op de werkvloer.

Voor mij is er alleen callcenter werk of het standaard werk als operator in een vlees of andere fabriek of krantjes bezorgen. In zoy fabriek sta je lekker de hele dag knopjes drukken in de stank en herrie of frituur snacks controleren of met andere giftige smerige rotzooi te werken.. De hele arbeidsmarkt is ingestort want zelfs bij deze banen is het nu zo dat ze niet meer voor het oprapen liggen. Heb een ICT netwerkbeheerder diploma op niveau 4, maar je komt er nergens meer mee. Als ik nu een andere opleiding wil gaan volgen zal ik schulden moeten maken lesgeld is ook meer geworden en nu met de hele corona situatie is dat een riskante zet want een diploma is geen baangarantie, tevens ook nooit geweest.. De horeca bedrijven bezuinigen nu ook al de oudere mensen weg en nemen alleen nog hele jongen mensen aan, dat is dus ook geen optie.

Callcenter werk heb ik een tijdje gedaan, niet voor mij weggelegd. Veel te chaotisch, niets fatsoenlijk gedocumenteerd bij de meeste bedrijven, eerder 80% niet. De hele dag gezeur aanhoren van klanten die dan vervolgens geen tijd hebben en de prio 1 moet dan telkens verschoven worden en dan heb je de managers van je afdeling in je nek zitten met de vraag waarom is dit nog niet opgelost. Daar staat ook nog eens los van dat de meeste problemen off-site opgelost moesten worden en als je dan geen lease auto hebt nou dan zie je hem al aankomen kost het je als je een oudere auto hebt alleen maar geld dus verdien je onder de streep nog net niets. Wat dat betreft ben je beter af met simpel werk zoals schoonmaken of vuilnis/plastic/papier ophalen van de straat, klinkt heel gek maar dan verdien je meer.. alhoewel ik mijzelf toch veel liever iets anders zie doen dan dat.. Respect voor de mensen die dit werk doen. Beetje kort door de bocht misschien maar uiteindelijk gaat het er toch om wat je verdient. Als ik werk zou gaan doen dat ik echt met plezier zou doen dan moet ik toch nog even de schoolbanken in zo werkt de maatschappij gewoon. Zonder dat papiertje kom je niet ver.. En met weinig geld kun je ook niet veel, het kan maar dan heb je dus geen appartement maar een studio anders heb je maandelijks maar ~200 euro om van te leven.

Ik heb mijzelf opgeleid tot malware analyst. Kosten: circa 150 euro in boeken, en veel tijd in zelfstudie.

Hier ben ik in 2009 al mee begonnen, ik heb trouwens al mijn studiemateriaal uit PDFs, van websites en vooral heeeel veel debuggen en disassembling. In het begin snap je nog niet eens wtf je doet en je stapt een paar keer te ver je zit in de kernel past iets aan en BSOD of kernel panic en rip sessie, dat niveau ben ik natuurlijk al lang voorbij natuurlijk. Je kunt mega goed erin zijn, maar bij een bedrijf gaan ze je niet op je eigen woord zomaar bij de security afdeling zetten hoor, dat is nergens zo ja bij kleine bedrijven(<10) wel.. Dit is gewoon een feit. Die jongen die op die afdeling zat bij mijn vorige job, hij wist niet eens wat IDA of GDB was, volgens mij als ik aan hem zou vragen kun je deze static niet heuristic signature breaken dan zou die zeggen nee dat kan niet (lmfao). Een paar YARA regels schijven was al teveel, nee laat de eindgebruiker maar lekker door bakken en laat hem telkens weer de spelen met de dice en opnieuw die golden gem van een stukje malware uit dunne lucht trekken (echt hoe achterlijk sommige gebruikers zijn is niet te beschrijven met een pen). Dit bedoel ik nu, de jongens achter het stuur bij de beveiliging is altijd een lachertje. Daarom liggen nu ook al de meeste gegevens op straat. Ze kunnen het gewoon niet en schuiven de schuld (als ze pownd zijn) af op een ander en de grote baas snapt er al helemaal de hans worst van en neemt dit voor gebakken koek. Dit is wat ik bedoel met de maatschappij is zo zwart wit... Geen papiertje en je hebt nog niets. Zo werkt het nu eenmaal in de business wereld. Bij het kleine bedrijfje kom je zeker makkelijk aan de man die zijn al lang blij dat ze iemand hebben, probleem daar is vrijwel altijd dat ze alles kapot moeten bezuinigen omdat deze kleine bedrijfjes zoveel belasting en shit aan de overheid moeten betalen dat er niet veel meer overblijft voor het personeel en geld om te investeren in het bedrijf.