Hoge Raad: politie mocht iPhone verdachte onder dwang via duim ontgrendelen
De politie heeft in een onderzoek naar een phishingbende de iPhone van een verdachte onder dwang via zijn duim mogen ontgrendelen, zo heeft de Hoge Raad bepaald. De verdachte wilde zijn iPhone niet vrijwillig ontgrendelen. Daarop heeft de politie hem geboeid en vervolgens zijn duim tegen de vingerafdruklezer van de iPhone gehouden om het toestel te ontgrendelen. Zo kreeg de politie toegang tot de opgeslagen gegevens die vervolgens konden worden onderzocht
Begin 2019 oordeelde de rechtbank Noord-Holland dat de werkwijze van de politie niet in strijd was met het nemo tenetur-beginsel, dat inhoudt dat de verdachte niet aan zijn eigen veroordeling hoeft mee te werken. "Het betreft hier namelijk het dulden van een onderzoeksmaatregel die geen actieve medewerking van verdachte vereist. Daar komt bij dat de vingerafdruk met een zeer geringe mate van dwang is verkregen. Dat met het plaatsen van de duim van verdachte op de iPhone toegang wordt verkregen tot mogelijk wilsafhankelijke en voor hem belastende gegevens, maakt dit naar het oordeel van de rechtbank niet anders."
De rechtbank stelde dat politieagenten de "gerechtvaardigde verwachting" hadden dat er op de iPhone belangrijke informatie stond over de verdenkingen tegen de verdachte. Verder verklaarde de rechter dat de politie in 2016 voor dit type iPhone nog geen technische mogelijkheden had om toegang tot de gegevens op het toestel te krijgen. Door het plaatsen van de duim van de verdachte op de sensor was volgens de rechtbank slechts een beperkte inbreuk op zijn lichamelijke integriteit gemaakt. De rechter vond dan ook dat de opsporingsambtenaren in deze zaak rechtmatig hebben gehandeld.
De verdachte ging bij de Hoge Raad in beroep. Volgens de advocaat van de man was deze werkwijze onrechtmatig. Het samenstel van wetsartikelen waar de rechtbank zeer op baseerde zou geen voldoende wettelijke grondslag bieden voor het ontgrendelen van de iPhone op deze manier. De Hoge Raad verwerpt dit en stelt dat de genoemde wetsartikelen wel voldoende grondslag bieden voor het onderzoeken van in beslag genomen apparaten en dat er met "proportioneel geweld" handelingen mogen worden uitgevoerd om deze apparaten te kunnen onderzoeken.
Verder stelde de advocaat dat de werkwijze van politie in strijd was met het nemo tenetur-beginsel zoals vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). "Beslissend voor de vraag of in een strafrechtelijke procedure het nemo tenetur-beginsel is geschonden, is of het gebruik tot het bewijs van het onder dwang van de verdachte verkregen materiaal in een strafzaak zijn recht om te zwijgen en daarmee zijn recht om zichzelf niet te belasten van zijn betekenis zou ontdoen", schrijft de Hoge Raad in het vonnis.
Om die vraag te beantwoorden wordt verwezen naar een eerdere uitspraak van het Europees hof voor de rechten van de mens. Volgens die uitspraak gaat het nemo tenetur-beginsel vooral over het recht van de verdachte om te zwijgen en geldt het niet voor het verkrijgen van bijvoorbeeld bloed, haar of urine voor dna-tests. Daarbij mag een geringe mate van proportionele fysieke dwang worden toegepast. Het met enige dwang plaatsen van de duim op de iPhone om die te ontgrendelen is dan ook niet in strijd met het nemo tenetur-beginsel, concludeert de Hoge Raad, die het hoger beroep verwerpt.
Edelachtbare de verdachte struikelde en toen hij opd egrond viel kwam zijn duim terecht op zijn iphone die toen ontgrendeld werdt.
Wie geloofd u de eerlijke polie agent of de verdachte.
Leermoment: geen biometrische dingetjes gebruiken.
Roep ik al jaren.
In het onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "cautie" herkend door:
36 % van de Nederlanders;
34 % van de Vlamingen.
Cautie (strafrecht), een mededeling aan een verdachte om hem zijn rechten mee te delen, in het bijzonder het zwijgrecht.
De verdachte hoeft niets te doen immers, alleen zijn hersenen even af te geven aan de politie ipv een vinger.
quote]https://memory-alpha.fandom.com/wiki/Romulan_mind_probe[/quote]
Zouden we het dan nog steeds okay vinden?
Persoonlijk zou ik dwang van je vinger afstaan nog steeds dwang vinden... Geringe dwang of niet.. dat is net zo'n debiele bewoording als een beetje zwanger...
De vinger behoord aan de verdachte, is zijn eigen lichaam...
Ik had het wel okay bevonden als ze hem een kop koffie gegeven hadden en deze vingerafdruk gebruikt hadden voor unlocken van zijn telefoon.
[
1. Lezen. Het betrof hier geen terrorist.
2. In geval van terrorisme, veranderd dit niets, cautie geld altijd.
Dan kraak/hack je het apparaat.
En hoeveel terrreurverdachten zijn met andere methoden gepakt, dan wel stonden op de radar maar werden niet opgepakt voordat ze hun daad deden.
(Parijs iemand)
Vandaag is het de politie die je dwingt, morgen doet een crimineel dat.
Hoe ga je je daar dan tegen beveiligen?
Hier geen biometrie.
Te gevaarlijk voor lijf en leden.
Een code kun je nog vergeten.
Om met het eerste te beginnen, ze geven zelf aan dat het resultaat van het ontgrendelen of dat per wachtwoord of biometrie is, hetzelfde is. Het gaat om dat resultaat en of verdachte gedwongen kan worden dat resultaat te bewerkstelligen, het middel doet er niet toe, dat hoort neutraal te zijn.
Wat betreft het resultaat. Waarom is het beginsel er eigenlijk? Omdat de gedachten en uitspraken van iemand een kwestie apart zijn. Het schept een beeld over diens gevoelens, maar dat beeld is zelfs met heel veel uitspraken onvolledig en voor interpretatie vatbaar. Karaktermoord en het opvatten van losse opmerkingen als 'bekentenis' komt dan heel dichtbij.
Als voorbeeld uit https://definitions.uslegal.com/n/nemo-tenetur-seipsum-accusare:
Het gaat er dus om of een verdachte gedwongen kan worden mee te werken aan het ontgrendelen van toegang tot diens gedachten, opgeslagen in de communicatie en andere middelen op de telefoon, en niet om de manier waarop. De vergelijking die de Hoge Raad maakt met urinetests en dergelijke gaat helemaal niet op, urine zegt iets over de fysieke staat van de verdachte, maar vooralsnog heel weinig over wat die denkt.
Een en ander is ook onlosmakelijk verbonden met de uit films zo bekende Miranda waarschuwing: "Alles wat je zegt kan en zal tegen je worden gebruikt." Waarvan akte. Maar dat betekent ook het recht om je gedachten verborgen te houden: "Je hebt het recht om te zwijgen".
Daar staat tegenover dat de politie niet verboden kan worden tot pogingen een authenticatie te raden of op andere wijzen te kraken. Immers, de verdachte werkt in die situatie op geen enkele wijze mee aan de toegang tot diens gedachten.
Leermoment: geen biometrische dingetjes gebruiken.
Roep ik al jaren.
Ohhhhhh, hadden we nou maar naar JOU geluisterd!
/s
Degene die Anne Frank verborgen hebben gehouden.
Of de moordenaars van Anne Frank
Naar mijn mening is dit een hellend vlak. Nu is er met het nodige geweld bij een al geboeid persoon een duim op een telefoon geperst. Bij de volgende, zonder biometrie, breken ze die duim om de code te krijgen. Want de "gerechtvaardigde verwachting".
En wat zal daar dan weer op volgen?
In mijn ogen een gevaarlijke uitspraak. Zeker in deze tijden waar men het toch al niet zo nauw meer neemt met de rechten van de burger.
de toegangs code hoefde ik niet te veranderen of verwijderen.
“Voer toeganscode in. Touch ID herkent je vingerafdruk niet”
En die toegangscode hoef je niet af te geven...
Degene die Anne Frank verborgen hebben gehouden.
Of de moordenaars van Anne Frank
Voor mij nee dus had de familie Frank zich niet hoeven te verbergen. Ga je dit door trekken op criminelen dan vind je
automatisch wat ik van criminelen vindt. Trouwens was het niet zo dat Otto Frank het onderduiken zelf heeft in werking
heeft gesteld.
https://www.annefrank.org/nl/anne-frank/de-hoofdpersonen/otto-frank/
Degene die Anne Frank verborgen hebben gehouden.
Of de moordenaars van Anne Frank
Twee monniken willen een rivier oversteken en vinden daar een vrouw die ook wil oversteken. Één van de monniken pakt haar op en draagt haar naar de overkant.
Een uur later vraagt de andere monnik 'Waarom droeg je haar naar de overkant, kan dat wel?'
Waarop de andere monnik vraagt 'Ben jij haar nu nog steeds aan het dragen?'
Volgens mij hoort het als volgt te zijn:
op geen enkele manier hoeft iemand mee te werken aan de eigen veroordeling.
Als men echter niet meewerkt, en via een andere weg wordt bewijs gevonden dat de dader schuldig is,
dan kan een hogere strafmaat worden toegepast dan wanneer men wel medewerking zou hebben verleend.
Ook terreurverdachten hebben dezelfde rechten als onschuldige Nederlanders, en hebben hetzelfde recht op een eerlijk proces. Vooral ook omdat je nooit van tevoren weet welke van de twee is.
Gek genoeg lijkt de vraag 'wat als het een onschuldige burger is?' veel minder gesteld te worden, terwijl die minstens even relevant is, misschien zelfs relevanter.
Wat bedoel je nou wel en wat bedoel je niet?
Vond je het vroeger niet prima, maar nu wel?
Gaat het jou enkel om billijken van de maatregel bij terreur verdachten?
Zou je niet denken dat iemand die terreur verdachte is al een klein beetje op de radar staat en dat dat misschien ook al op oneigenlijke gronden tot stand kan zijn gekomen???
Heb je ook bij je overwegingen hoe er in de praktijk met dit soort dingen wordt omgesprongen?
Waar leg je de knip en hoe duidt je die?
Moet je een terreur verdachte misschien juist al bij voorbaat uit het land weren?
Nu lopen er volgens journalistieke berichten vaker terroristen ongemerkt / kennelijk ongehinderd ons land binnen.
Wat is "proportioneel geweld" om bij een terreur verdachte toegang tot diens informatie te verkrijgen?
Zouden er verdachtmakingen zijn waar dergelijke actie naar jouw idee / achting niet proportioneel zouden zijn?
En is telefoon-inhoud ook echt een silver-bullet?
Even de achtergrond van waar rechters hun eigen rol en redenaties tegen de rechtsbeginselen in ombuigen.
Snapt een Nederlandse rechter welke de juiste experts zijn die de rechter kunnen uitleggen wat de gewogen technische verschil is tussen het een en het ander?
Voorbeeldje, DNA is volgens de wetgever ONGESCHIKT als zelfstandig technisch bewijslast.
De wetgever schrijft dat nota bene daarom bewust op in de wets toelichting.
Dus DNA is al helemaal ongeschikt om in aanmerking te kunnen komen als EENZIJDIGE BEWIJSLAST, zonder eventueel aanvullend of bijkomend hoofd-bewijs materiaal.
Wat deden vervolgens meerdere rechters aanvankelijk met DNA?
Keurig expliciet rekenschap ervan geven dat het ongeschikt is als enkel bewijs materiaal.
Omdat er technische en juridische omissies in scenario's zitten die altijd moeten worden opgevuld / vervangen met aannames en veronderstellingen om een verhaal met het kader van DNA analyse tot duiding te laten komen.
Dat maakt DNA dus tot absoluut GEEN verklarend materiaal in een zaak.
Wat doet de rechter na een tijdje met de wettelijke vereisten voor overtuigend bewijs?
De rechter gaat gewoon even tegen de wet in (dat is wettelijke bepalingen PLUS memorie van toelichting).
De rechter fietst eigenhandig namelijk na een paar jaar sukkelen in een prangende zaak waar alleen DNA materiaal is verkregen het DNA als zogenaamd - maar volgens de rechter kennelijk volledig op zichzelf staand bewijsmateriaal - in het vonnis.
Vervolgens volgde er ook een uitspraak van de rechter met een schuld-bewezen ACHTING van de eigenaar van het DNA materiaal.
Ben je bijkomend van mening / bekend met het euvel dat er juist vaker bij terreur onhebbelijke fouten worden gemaakt / onduidelijkheid over wie een echte terreur verdachte is?
En dat het begrip terreur ook vanuit de historie juist met een nuchtere ambivalentie mag worden bekeken en ook wordt bekeken?
Terwijl de bescherming van de staat en fysieke veiligheid van ingezetenen natuurlijk wel bescherming vergen.
In de DDR was bijvoorbeeld iemand die de muur over wilde vluchten al een gevaar voor de staat en werd ook met borden langs het ijzeren gordijn gewezen op "geoorloofde" passende terreur van de staat in geval van een vermoedde vluchtpoging!
Dit terwijl iemand aan de andere kant van het ijzeren gordijn natuurlijk een vriendelijkere - veel minder gewelddadige behandeling - tegemoet kon zien.
Dat illustreert denk ik goed dat er al snel akelig eenzijdig / totalitaire trekjes kunnen kleven aan het aanwenden van terreur-gronden door de staat.
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.
Junior DevOps Engineer
Certified Secure is op zoek naar een Junior DevOps Engineer. Deze functie is een stuk interessanter dan de term doet vermoeden! Om jou als potentiële nieuwe collega meteen te laten zien wat we doen hebben we speciaal voor jou een selectie gemaakt van een aantal leuke security challenges. Are you ready for a challenge?
Cybersecurity Trainer / Streamer
Toe aan een nieuwe nieuwe job waarmee je het verschil maakt? In de Certified Secure trainingen laat je deelnemers zien hoe actuele kwetsbaarheden structureel verholpen worden. Ook werk je actief mee aan de ontwikkeling van onze gamified security challenges. Bij het maken van challenges kom je telkens nieuwe technieken tegen, van Flutter tot GraphQL, van Elastic Search tot Kubernetes.
