Door MathFox: Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: [...]
Wat hieruit blijkt, is dat het om een complexe situatie en complexe afwegingen en gedragingen gaat. Het is reductionistisch om alleen naar een factor (16) te kijken die slechts is afgeleid uit een fractie van alle variabelen die van invloed zijn op het besmettingsrisico en het risico van (over)belasting van de zorg.
Ik ben het met je eens dat de situatie complex is en dat een vaccinatie- of testbewijs lang niet alles zegt over het risico.
Ik waardeer het dat er tussen ons een echte dialoog over de inhoud ontstaat. Dat is zo anders dan wat ik elders op dit forum ben tegengekomen bij sommige pro-vax-fanaten, en ook zo anders dan wat we tegenkomen bij het Nederlandse bewind (dat zichzelf "regering" noemt) en dat zich onaanspreekbaar toont voor iedereen buiten de eigen bubble.
Voor de overheid geldt dat een vaccinatiebewijs makkelijk en objectief uitgegeven kan worden en dat een vaccinatie een relevante bescherming biedt tegen virusoverdracht.
"Objectief". De methode van een vaccinatiebewijs is niet objectief, het lijkt alleen maar zo doordat de subjectiviteit met een verwijzing naar "kans" en "statistiek" onder het vloerkleed wordt geveegd. Zie voor nadere toelichting bijv. mijn posting van gisteren 26-10-2021 om 19:58 uur.
Vergelijk het met het akelige voorbeeld van Stalin (of een andere despoot) die op "objectieve gronden" hoogverraders liet executeren, omdat was "aangetoond" dat ze hoogverraad hadden gepleegd. Zolang je niet naar de werkelijkheid achter de façade van de teksten van het bewind keek, leek het alsof er sprake was van een tamelijk "objectieve" beoordeling. Door arbitrair één statistische categorie mensen ("niet-gevaccineerden") te kiezen en die mensen al het "risico" in de schoenen te schuiven, kun je de schijn wekken alsof de discriminatie van die mensen op "objectieve" gronden plaatsvindt. Daar zit ook de vergelijking met het fascisme in de jaren dertig van de vorige eeuw, of met de Apartheid in Zuid-Afrika. De heersende regimes bouwden een systeem van argumenten en sub-argumenten op om hun discriminatie (en erger) zo "objectief" mogelijk te rechtvaardigen. Zoals iemand in dit draadje al eerder zei: "Divide et impera" (verdeel en heers).
Verderop kom ik nog even terug op het onderwerp "objectiviteit".
"Relevant". Dat een vaccinatie een "relevante" bescherming biedt (wat dat woord hier ook moge betekenen), betekent niet dat je mensen die (vooralsnog) kiezen voor andere "relevante" manieren om zichzelf en anderen te beschermen, opeens zou mogen discrimineren.
Vergelijk het eens met voorbehoedsmiddelen (elke vergelijking gaat mank, maar het gaat hier om het woord "relevant"). De één gebruikt een condoom, een tweede slikt een anticonceptiepil, een derde persoon doet aan "voor het zingen de kerk uitgaan", een vierde doet niet aan anticonceptie maar laat het over aan het lot. De eerste drie voorbehoedsmiddelen moeten "relevant" genoemd worden voor het doel: de preventie van conceptie. Je mag niet alle vruchtbare mensen gedwongen steriliseren tenzij ze juist voor het tweede middel kiezen. Ook mag je niet van overheidswege checken welk voorbehoedsmiddelen mensen privé gebruiken.
Het vierde middel zou je "irrelevant" kunnen noemen, maar nog steeds mag je mensen die daarvoor kiezen, niet gedwongen steriliseren. Misschien vind je hun idee dat ze door God of het Universum beschermd of geleid worden, niet "relevant". Maar dat geeft je nog niet het recht je te bemoeien met hun leven. Ook mag je ze niet uitsluiten van zorg nadat er een kind is geboren, omdat ze "de zorg onnodig belasten" of iets dergelijks.
Voor het controleren van veel van de andere risicofactoren is een ingrijpende inbreuk op het privéleven vereist (en dat willen we niet in Nederland).
"Controleren". Wat je hier ziet is dat de Nederlandse regering kiest voor een arbitraire mix van sommige dingen juist wel controleren, maar andere dingen juist niet willen controleren of niet serieus willen controleren. De 1,5-meter-afstand-regel of het mondkapje zijn op openbare plekken prima controleerbaar zonder aantasting van de privacy van mensen, maar die maatregelen of aanbevelingen heeft de regering per 25 september juist (deels) afgeschaft.
Maar het probleem gaat dieper. Het hele idee dat je mensen met regels en handhaving moet "controleren" omdat ze zich anders volstrekt egoïstisch en onverantwoordelijk zouden gedragen, is in Nederland een eigen en zeer ongezond leven gaan leiden. Verreweg de meeste mensen zijn oprecht bereid bepaalde beperkingen in acht te nemen, als ze daar de noodzaak van inzien, en als het op een respectvolle manier aan ze wordt gevraagd door een autoriteit (bijv. een regering) die zich zelf betrouwbaar en transparant toont en die het goede voorbeeld geeft. Dat is de benadering die in grote lijnen, en met vallen en opstaan, in Noordse landen is gevolgd. Dat heeft tot vijf soorten succes geleid:
(1) De samenleving is daar minder gepolariseerd geraakt dan in Nederland, en het vertrouwen in de overheid is er nog altijd aanzienlijk groter dan in Nederland;
(2) Er zijn minder lange en voor het grootste deel van de tijd ook minder ingrijpende lockdowns geweest;
(3) Er is geen of minder binnenlandse discriminatie geweest;
(4) Mensen met een kwetsbare sociaal-economische positie (bijv. werknemers en kleine ondernemers) zijn tijdens de crisis beter beschermd geweest;
(5) De besmettingscijfers, ziektecijfers, hospitaliseringscijfers en sterftecijfers zijn er (in Zweden pas na een zeer ongelukkige beginperiode, in de andere landen vanaf het begin) lager geweest dan in Nederland - ook in relatief dichtbevolkte gebieden.
Maar in Nederland hebben de neoliberale regeringen van de afgelopen decennia het overgrote deel van de Nederlandse bevolking ertoe aangezet om zich in het dagelijks leven egoïstisch en onverantwoordelijk te gedragen, als "consumenten" die stress compenseren met afleiding en verdoving die dan "genieten" wordt genoemd. De enige grens die mensen en bedrijven (los van wat vrijblijvende, loze retoriek die niet samenging met serieuze regeringsdaden) geacht werden serieus te nemen, was dat ze bepaalde van bovenaf opgelegde, formele regels niet mochten overtreden. Dat heette "regulering". Een publieke moraal werd in Nederland grotendeels afgeschaft, behalve bij incidenten (een moord, een verkrachting, een overstromingsramp). Bij incidenten kreeg het morele gevoel van mensen even de gelegenheid om hoog op te laaien, als uitlaatklep. Dan waren we enkele dagen lang "solidair" en konden doneren op een gironummer. Daarna moesten we weer calculerend en egoïstisch zijn. En we moesten vooral "handig" kunnen praten.
Toen kwam de corona-crisis. Die werd door de Nederlandse regering eerst behandeld als weer een incident. De eerste weken was er dus de gebruikelijke, incidentele solidariteit. Het volk deed serieus mee aan de lockdown. De regering klopte zichzelf zoals gebruikelijk op de schouder met complimenten ("intelligent lockdown"), zonder de situatie serieus te nemen. Men verwachtte dat het ergste na een paar weken of maanden wel voorbij zou zijn, want "de zomer komt eraan". Men dacht vooral aan "de economie", maar ook die werd in de praktijk beperkt opgevat, namelijk als geldstromen in de boekhouding van grote bedrijven en de Nederlandse staat op de korte termijn. Men dacht in termen van B.V. Nederland - handelaars en kruideniers.
Toen die struisvogelpolitiek niet langer werkte (medio najaar 2020), stond de Nederlandse regering met lege handen. Niet alleen was de regering zelf moreel en qua ideeëngoed failliet, maar de Nederlandse bevolking, die tientallen jaren lang was gestimuleerd (lees: gemanipuleerd) om vooral "aan zichzelf te denken", die liet zich nu natuurlijk niet meteen op stel en sprong beïnvloeden door morele oproepen van een regering om collectief èn individueel verantwoordelijkheid te nemen.
Maar in plaats van zich toen te bezinnen (ook moreel) en een serieuze, consequente en transparante aanpak van Covid-19 te ontwikkelen, deed de Nederlandse regering twee dingen:
(1) al haar kaarten leggen op de ontwikkeling van vaccins - die moesten de regering redden uit de zelfgegraven kuil;
(2) autoritair worden. In plaats van haar eigen vergissingen te erkennen en door betrouwbaar en verantwoordelijk gedrag opnieuw gezag op te bouwen, greep de regering naar "controle-maatregelen" omdat er zogenaamd "geen alternatief was", en zocht naar een zondebok die de aandacht kon afleiden van het eigen falen. Die zondebok werd na enkele maanden tot een half jaar gevonden: niet-gevaccineerden.
Alle mainstream-media werden bewerkt om vier boodschappen in de hoofden van alle Nederlanders te drammen, eerst impliciet, geleidelijk steeds explicieter: (1) We moeten ontzettend bang zijn voor Covid-19 - dit virus is geen lastige, maar verklaarbare ziektekiem waarmee we moeten leren omgaan, nee, het is een soort almachtige terroristische groepering waartegen we moeten "strijden"; (2) Iedereen MOET zich laten vaccineren; (3) De schuld van de voortdurende crisis ligt bij diegenen die zich niet laten vaccineren - die zijn een soort vijfde colonne van het virus. (4) (op dit moment is die boodschap nog deels impliciet:) Alles is geoorloofd om niet-gevaccineerden "aan te pakken" - hun grondrechten hoeven niet langer te worden gerespecteerd, ze mogen worden gediscrimineerd en uitgestoten uit de maatschappij. Zoals het regime-Hitler Joden tot zondebok maakte, en zoals het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime mensen van kleur tot zondebok maakte, zo maakte het regime-Rutte niet-gevaccineerden tot zondebok. En dat deed het regime-Rutte samen met een groot aantal andere regimes in de wereld, waarvan sommige zich "democratisch" noemen, terwijl andere daar minder nadruk op leggen.
De propaganda over de noodzaak van het uitoefenen van "meer controle" werd nu vooral tegen deze gediscrimineerde groep gericht, als middel om de acceptatie van de steeds toenemende "controle" bij de rest van de bevolking te verhogen. Wie zelf door middel van een QR-code "voorrechten" geniet (bijv. naar een café gaan, wat vroeger gewoon ieders goed recht was), is geneigd minder empathie te voelen voor een andere groep die dezelfde voorrechten niet geniet. Het geeft veel mensen een lekker gevoel: "Ik hoor erbij, ik mag iets wat die ANDEREN niet mogen."
Zo worden we een onvrije samenleving in gemanipuleerd en geduwd, waarin regeringen niet transparant zijn, geen echte verantwoording hoeven af te leggen en in essentie ook niet meer via een democratisch proces kunnen worden afgezet. Want een kartel van partijen en media die allemaal ongeveer hetzelfde roepen, beheerst de informatie die het overgrote deel van de mensen bereikt, en schermt het werkelijke regime af van democratische beïnvloeding. Als het de heersende regimes lukt om deze ontwikkeling tot het logische einde toe door te voeren, dan zal het leeuwendeel van de huidige "QR-code-geprivilegeerden" van een koude kermis thuiskomen. Hun beurt om aangepakt en (mede via QR-code- en andere digitale systemen) "meer gecontroleerd" te worden, komt nog.
Noodzaak van inbreuk op het privéleven? Het idee dat de QR-code-discriminatie de enige manier is om Covid-19 te controleren zonder inbreuk op het privéleven van mensen, klopt niet.
Ten eerste is het QR-code-systeem in zijn huidige vorm al een inbreuk op het privé-leven van zowel gevaccineerden als niet-gevaccineerden. Niet alleen omdat er persoonsgegevens worden verwerkt, maar ook omdat het privé-leven meer inhoudt dan alleen de verwerking van persoonsgegevens. Voorheen kon iemand (gevaccineerd of niet-gevaccineerd) geheel privé een café in stappen. Nu vindt er aan de deur een check plaats. Los van de vraag welke persoonsgegevens daarbij worden verwerkt, is die check op zichzelf al een inbreuk.
Het is niet alleen een inbreuk, maar ook een onnodige inbreuk. Bij het invoeren van de maatregel is volstrekt niet gekeken naar de diversiteit aan situaties. Er is niet gekeken welke situaties het weigeren van toegang aan niet QR-gecodificeerden in enige vorm "nodig" maken. Deze onverschilligheid van de overheid heeft niets met "objectiviteit" te maken. Stel dat je een groep gevangenen hebt en je weet dat zich in die groep enkele vluchtgevaarlijke moordenaars bevinden. Zegt de commandant dan tegen zijn soldaten: "Schiet ze allemaal maar af, dat is objectiever?" Nee, natuurlijk niet, tenzij die commandant een misdadiger is.
Ten tweede maakt de regering niet duidelijk op grond van welke criteria zij een "noodzaak" voor inbreuken op privacy voorhanden acht. Er wordt wel geschermd met hoge besmettingscijfers (veroorzaakt door keuzes van de regering zelf, bijvoorbeeld die per 25 september jongstleden), maar de regering geeft na meer dan anderhalf jaar nog steeds geen duidelijkheid welke criteria zij hanteert voor het bepalen welke inbreuken op grondrechten (waaronder privacy) "noodzakelijk" zouden zijn. Dat maakt het ook onmogelijk om zulke criteria kritisch te onderzoeken of desnoods in een rechtszaak aan te vechten als zijnde onredelijk. En dat is ook precies de bedoeling van het despotische bewind dat zich onze "demissionaire regering" noemt.
Ten derde zijn er alternatieve maatregelen die de regering verzuimt te treffen, waardoor de noodzaak om het privéleven van mensen aan te tasten, nog verder zou verminderen. Ik noem er een paar (sommige heb ik in deze forum-draad al eerder genoemd):
a) de maatregelen verfijnen (niet bij elke horeca- of uitgaansgelegenheid is een QR-check nodig);
b) aan horeca-ondernemers en de leiding van culturele instellingen ruimte geven voor maatwerk;
c) faciliteren van quarantaine-voorzieningen die verspreiding van Covid-19 kunnen tegengaan;
d) vertrouwen en daarmee gezag en overtuigingskracht opbouwen bij de bevolking door als regering aanspreekbaar te zijn voor kritiek, in dialoog te gaan met mensen van buiten de eigen regeringsbubble, oprechte(!) empathie te tonen, afscheid te nemen van regeringsfunctionarissen die zich zelf niet aan geldende corona-regels hebben gehouden (bv. Grapperhaus);
e) vanuit een positie van betrouwbaarheid en gezag burgers op een positieve manier stimuleren om zorg en verantwoordelijkheid voor elkaar te tonen - en daarbij aan te geven dat dit op verschillende manieren kan, waarvan het halen van een prik er slechts één is.
Conclusie - er is een opvolgingsprobleem. Als ik eerlijk ben, dan denk ik dat onze huidige "regering" niet in staat is, en al helemaal niet bereid, om op een fatsoenlijke manier met Covid-19 en de bevolking om te gaan. Je kunt ons huidige bewind op dit punt een beetje vergelijking met Vladimir Poetin. Die heeft zichzelf met zijn eigen, anti-democratische en anti-rechtsstatelijke maatregelen in een positie gemanoeuvreerd waarin hij de macht niet kan opgeven zonder zelf aanzienlijke risico's te lopen, omdat hij de instituties die hem zouden beschermen wanneer hij de macht niet meer heeft, zelf heeft uitgehold, waardoor na zijn aftreden het risico op instabiliteit aanzienlijk zou zijn. Dit is een probleem waarmee talloze autoritaire heersers in de loop van de geschiedenis te maken hebben gekregen en staat bekend als het "opvolgingsprobleem" ("the succession problem"). Ook dominante leiders van grote bedrijven krijgen daarmee soms te maken (bekende voorbeelden zijn Steve Jobs en, mogelijk al binnenkort, Mark Zuckerberg).
Dat er in Nederland nu al driekwart jaar geen nieuwe regering gevormd kan worden, heeft alles met dit probleem te maken. Onder de regeringen-Rutte zijn onze rechtsstatelijke en democratische instituties verregaand uitgehold - vooral ook in de mentaliteit en taakopvattingen van allerlei mensen die vanuit hun rol "steunpilaren van de democratische rechtsstaat" zouden moeten zijn, maar inmiddels moreel verregaand zijn gecorrumpeerd en zelf boter op hun hoofd hebben. Nu vinden Rutte en zijn kring van naaste handlangers het moeilijk om de macht zelfs maar te gaan delen, vanwege de risico's die dat voor hen persoonlijk met zich mee zou brengen. Zij zoeken naar manieren om potentiële uitdagers van hun ondemocratische macht te neutraliseren (bijvoorbeeld door hen te "temmen" in een proces van coöptatie). Als er geen "corona-crisis" was, zou dat allemaal veel zichtbaarder worden. Dat is één van de redenen waarom Rutte c.s. de huidige crisis in stand houden en telkens weer situaties creëren waarin de besmettingscijfers opnieuw oplopen. Een crisis - inclusief een tot vijand bestempelde zondebok in de vorm van niet-gevaccineerden - leidt de aandacht af van de manier waarop zij zich vastklampen aan hun macht, ten koste van de Nederlandse bevolking.
M.J.