Door Anoniem: De Januskop van de Europeaan.
Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Het hier door jou gebruikte woord "volledig" is onjuist, eenzijdig en een simplificatie. Zelfs binnen de VS zelf ligt de zaak niet zo simpel. Er bestaat daar in bepaalde, invloedrijke groepen wel degelijk oprechte, intrinsieke sympathie voor het Oekraïense vrijheidsstreven. Ruim twee eeuwen geleden hebben de VS zich zelf ook met de wapens losgemaakt van een koloniale hegemoon (het Britse imperium). President Biden heeft affiniteit met Ierland, eveneens een voormalige kolonie van datzelfde imperium. Dat de VS, vanuit een hoedanigheid als federale natiestaat, inmiddels zelf ook een imperium hebben gevormd, wil nog niet zeggen dat men in de VS consistent of zelfs maar coherent nadenkt over dit soort zaken. Imperialisme kan in de zeer plooibare psyche van mensen samengaan met oprechte sympathie voor nationale bevrijding.
Het klopt dat er in de VS allerlei soorten mensen met allerlei denkbeelden zijn, ook heel goede, en ook binnen invloedrijke groepen, maar wat de VS tegelijk met hun oorlogsvoering
exporteren is een
systeem. De VS installeren een maatschappelijke structuur die hun topdog-positie uitbreidt. Naast militaire bases uiteraard want de VS zijn een door en door militaristische grootmacht.
De vlag waaronder dit gebeurt is "bevrijding" en het teruggeven van onafhankelijkheid aan Oekraïne, maar er zit niet in wat erop staat.
De VS instrumentaliseren zowel intern als extern, zowel binnenlands als buitenlands, ideeën van vrijheid, bevrijding, onafhankelijkheid e.d., al is het alleen al om zoveel mogelijk op zichzelf integere mensen met authentieke ideeën hierover, mee te krijgen om een oorlog te ondersteunen (betalen met geld en soldatenlevens).
De VS creëren gewoon een nieuwe afhankelijkheid.
In de arme wereld zijn al veel landen er achtergekomen hoe het Amerikaanse systeem voor hun werkt.
Ik denk dat jij en ik het er in grote lijnen wel ongeveer over eens zijn hoe perfide de manier is waarop imperialistische systemen werken. Maar wat ik niet goed begrijp, is waarom jij je pijlen zo eenzijdig op het imperialistische systeem van de VS richt, terwijl je bijvoorbeeld de imperialistische systemen van Rusland en China buiten schot laat of (in het geval van Rusland) zelfs impliciet verdedigt of althans verontschuldigt. Elk imperium etaleert zijn eigen "goede" bedoelingen en pretendeert de veroverde of nog te veroveren koloniale gebieden te "bevrijden" en te"verheffen". Zelfs het Nazistische imperium deed dat op zijn eigen, verwrongen manier in de Tweede Wereldoorlog, door bijvoorbeeld niet-Duitse bevolkingen in de veroverde oostelijke gebieden te bestempelen tot een minderwaardige soort "Untermenschen" en daaruit af te leiden dat het in een hoger belang was om deze bevolkingen te elimineren, uit te buiten of met dwang te assimileren.
Mijn loyaliteit ligt niet bij één van de huidige drie grote imperia, maar bij menselijke waarden die te maken hebben met integriteit, medemenselijkheid en het goede leven. Daarom hoef ik ook niet één van die drie imperia als speciale tegenstander te beschouwen.
Als het om Europa of de EU gaat, zou ik mijn doelen als volgt stellen:
(1) onafhankelijkwording ten opzichte van de drie grote, omringende imperia (VS, Rusland, China);
(2) bevrijding van de bevolking uit de onderdrukking die Europese bestuurlijke en commerciële netwerken de afgelopen decennia in toenemende mate zijn gaan plegen. Dit vereist op zijn minst een ingrijpende hervorming van de EU, de heersende ideologie in de EU en de organisatiecultuur van de EU. Maar als zou blijken dat de EU als organisatie niet te redden valt uit de klauwen van een roofzuchtige en arrogante bestuurlijke elite, dan is er met het oog op een humaan toekomstperspectief voor de hele Europese bevolking geen andere optie dan streven naar een neutralisering of zelfs uitschakeling van (de macht van) de EU, en de vervanging van de EU door andere, minder corrupte samenwerkingsverbanden. Het zou daarvoor zelfs nodig kunnen zijn dat individuele landen uit de EU stappen - ondanks de grote risico's die dat met zich meebrengt. Ik zou willen hopen dat het zover niet hoeft te komen.
(3) ontwikkeling van een cultuur van humaan bewustzijn in Europese landen, met uitstraling naar andere delen van de wereld, maar ook met openheid en ontvankelijkheid voor wat andere delen van de wereld in allerlei opzichten aan Europa te bieden hebben. Dit houdt onder andere een hervatting in van het streven naar volksverheffing, in plaats het verdommen van de bevolking tot narcistische, makkelijk manipuleerbare consumenten zoals sinds ca. 1980 heeft plaatsgevonden.
In het geval van Rusland (en ook China) speelt bij de Amerikanen ook nog de oeroude angst voor het communisme mee, voor de collectivistische maatschappijen die in het Oosten zijn aan te treffen en die haaks staan op het Amerikaanse individualisme.
Het lijkt of jij een blinde vlek hebt voor de gevaren die collectivisme met zich meebrengt, vooral in combinatie met imperialisme. Sleutelwoord: massavorming en het uitstoten en ritueel offeren van zondebokken (individuen of zelfs hele volken). Een beetje zoals jij ietwat schouderophalend opmerkte dat de Oekraïners "hoe dan ook de klos zijn".
De menselijke psyche is inderdaad zeer plooibaar. Deze hoedanigheid wordt door mensen èn organisaties/ instituties veelal gebruikt om datgene wat krom is recht te praten, schizofrene, in de zin van innerlijk tegenstrijdige denkbeelden aan elkaar te lijmen en om de eigen kwalijke en onfraaie praktijken als moreel hoogstaand te labelen.
Kortom, de menselijke vaardigheid van zelfbedrog is een verfijnd uitgewerkt "ambacht" en als zodanig hoog ontwikkeld. Een "kunst" die de ondraaglijkheid van het eigen "ik" dempt.
Over de vele modaliteiten van "plooibaarheid" lijken we het in beginsel eens te zijn. Maar is een eigen "ik" altijd ondraaglijk? Een bespreking van die vraag zou te ver off-topic zijn voor deze plek. Immers, het gaat hier over een specifieke (cyber)oorlog.
Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Je lijkt het als een voldongen feit te zien dat de Oekraïners vechten voor hun eigen onderwerping aan het VS-EU-imperium. Ik denk dat de zaak veel minder zwart-wit is. De Oekraïners vechten wel degelijk voor hun eigen onafhankelijkheid, en daarvoor hebben ze op dit moment en waarschijnlijk in de komende decennia de bescherming van het VS-EU-imperium nodig. Om die bescherming te behouden, zullen ze zich genoodzaakt voelen om bepaalde concessies te doen. Maar dat wil niet zeggen dat ze, als ze eenmaal de Russen van hun territorium verdreven hebben, opeens hun eigen onafhankelijkheidswil zouden verliezen. Ze zullen wel moe en uitgeput zijn. Maar dat is ook een fase die voorbij gaat.
Je kunt het inderdaad zo stellen dat de Oekraïners onwetend voor hun onderwerping aan het VS-EU-imperium vechten, voor de Pax Americana, waarnaar ze zo heftig verlangen.
Dat was niet wat ik zei. Ik denk dat bijvoorbeeld iemand als Zelenskiy niet naïef is over het VS-EU-imperium. Hij weet wat hij moet zeggen en doen om de broodnodige militaire, politieke en economische hulp te krijgen. Welke koers hij en de zijnen gaan varen als Oekraïne eenmaal los is uit de klauwen van het Russische imperium, hangt van verschillende factoren af. Sommige van die factoren kan ik bij gebrek aan informatie niet goed inschatten.
En ik verwacht niet dat hun vrijheids- of onafhankelijkheidswil het in de nieuwe orde beter gaat doen dan onze eigen onafhankelijkheids- en vrijheidswil het doen in de Nederlandse samenleving, dus dat de Oekraïners in opstand zullen komen tegen de kapitalistische EU-samenleving die steeds meer bezit neemt van het leven van haar burgers.
De VS sturen gul hun wapens etc., maar daar staat een prijs tegenover die door Oekraïne betaald moet worden. Die prijs is hun onafhankelijkheid. De Oekraïners zullen zich geheel moeten conformeren aan de "vrije" markt en het daarop gebaseerde recht i.c. de "concessies" waar jij het over hebt - wat volgens mij een ernstig understatement is van wat er daar gaat gebeuren.
En net zoals wij in Europa niet meer onafhankelijk zijn van de VS, sinds de Tweede Wereldoorlog, en steeds minder onafhankelijk worden door de surveillancemaatschappij die door het kapitalisme aangedreven wordt, zo zullen de Oekraïners ontdekken dat de nieuwe vrijheid op Amerikaanse leest gepaard gaat met nieuwe indringende onvrijheden en een nieuw soort oligarchen, die niet eens meer omgekocht kunnen worden.
De materiële welvaart die ze zullen verwerven zal hen tevens een nieuwe kilte brengen, zoals ze die onder Stalin nog niet kenden.
Het risico dat je hier schetst, is zeker reëel. Maar het is een risico, geen uitgemaakte zaak. Het soort kilte en vooral ook het soort angst en beklemming dat er onder Stalin bestond, moet je zeker niet onderschatten.
En last, but not least, ze zullen door 7/8 van de wereldbevolking als vijanden en plunderaars gezien worden omdat ze zijn toegetreden tot de economische topdogs.
Dit lijkt me een loze aanname. Als de Oekraïners erin slagen een vreedzaam land voor zichzelf te creëren, zullen ze door een groot deel van de wereld vooral worden gezien als leveranciers van graan. Op dit moment houdt de Oekraïense regering al heel bewust communicatiekanalen open naar landen als Turkije en China.
De VS zoeken geen vrienden, maar medeplichtigen.
De VS kennen geen vrijheid van anderen, alleen die van henzelf.
De VS beschermen je niet, je wordt hun slaaf.
De Oekraïners zullen er, kortom, achterkomen dat er niet zo heel veel verschil is tussen een westerse democratie en een oosterse autocratie.
Hier sla je weer verschrikkelijk door. Wat je hier over de VS zegt, is als tendens kenmerkend voor elke geïnstitutionaliseerde machtsconcentratie. En in ieder geval ook voor Rusland en China. Jarenlang (onder Deng Xiaoping, Jiang Zemin en Hu Jintao) cultiveerde China bijvoorbeeld een imago van vredelievendheid en respect voor andere naties. Dat was een heel bewuste strategie om China's economische, technologische en militaire groei te kunnen faciliteren. Nu, onder Xi Jinping, is de aap uit de mouw gekomen en blijkt China, eenmaal uitgegroeid tot een grootmacht, wel degelijk naar een globale vorm van dominantie te streven. Persoonlijk vind ik Chinese arrogantie nog griezeliger dan Amerikaanse en Russische arrogantie. Amerikaanse en Russische arrogantie zijn namelijk relatief onbeheerst, het superioriteitsgevoel (chauvinisme) zit minder diep geworteld en de bluf is makkelijker aanraakbaar. Chinese bestuurlijke arrogantie is psychologisch gezien extremer.
Waarschijnlijk heeft dat met de lange geschiedenis van de Chinese keizerlijke bureaucratie te maken, en met name ook de verwevenheid van die bureaucratie met de Chinese literatencultuur. Recentelijk zag ik een foto van de nieuwe Chinese minister van buitenlandse zaken, Qin Gang, die op televisie voorlas uit een rood boekje met daarin de Chinese grondwet (xianfa), om aan te geven dat het eventueel met geweld inlijven van Taiwan voor China een "heilig" doel is, en een video waarin hij Amerika bekritiseerde. Hij deed dat met het minzame air van een patriarch die ons voor onze eigen bestwil rustig en geduldig uitlegt hoe wij eigenlijk moeten denken. Met op de achtergrond steeds de verhulde dreiging dat als wij niet goed en tijdig luisteren, wij uiteraard maar moeten voelen. Daar werd de Chinese bestuurlijke arrogantie heel zichtbaar. Dit is wat wij kunnen verwachten, mochten wij ooit niet meer in staat zijn ons tegen de Chinese machtsontplooiing te verweren.
Het gaat erom dat de Oekraïners straks in eigen land een functionerende democratie kunnen inrichten en zich niet laten koejoneren door wie dan ook - niet Rusland, maar ook niet de VS of de EU. Binnen Europa zullen ze in ieder geval aan Polen een bondgenoot hebben, want tussen die twee landen is het afgelopen jaar iets heel bijzonders gebeurd: historische tegenstellingen zijn opgelost in een besef van lotsverbondenheid.
(Waarmee gezegd wil zijn, dat de strijd die de Oekraïners voeren tegen Rusland volledig door de VS geïnstrumentaliseerd is, ingepikt, overgenomen: (...) De Oekraïners vechten dus eigenlijk niet voor hun eigen onafhankelijkheid; dat is hun tragiek.)
Het is heel onduidelijk wat je hier beweert. Om te beginnen is "Europa" geen eenheid, het gaat hier om verschillende landen die zich op verschillende manieren hebben opgesteld ten aanzien van Rusland en Oekraïne. Ten tweede is het me niet duidelijk wat je bedoelt met "laten stikken". Verschillende Europese landen hebben in de periode voorafgaand aan 2013 op kousevoeten beleid gevoerd ten aanzien van Oekraïne, mede om Rusland niet te provoceren. Gezien de kwetsbaarheid en interne verdeeldheid van Oekraïne in die tijd, is dat misschien wel heel verstandig geweest.
Het continueren en zelfs uitbreiden van de NAVO na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie is een kardinale fout geweest van Europa en heeft de basis gelegd voor de huidige oorlog in Oekraïne. De inval van Poetin is het bewijs van deze fout.
De NAVO is een
polariserende veiligheidsstructuur die daardoor
totaal ongeschikt is om in landen die grenzen aan een andere grootmacht, zoals Rusland, op te bouwen (in Oekraïne bijvoorbeeld, maar ook in Finland en in de Baltische staten). Wanneer je dit toch doet dan verscherp je de spanning met Rusland.
Je moet spanning àfbouwen, niet òpbouwen.
De enige manier om uiteindelijk de spanning met een imperium (bijv. Rusland, de VS, China) niet te verscherpen, is door je aan dat imperium te onderwerpen. Dat heeft te maken met de inherente neiging en ook interne noodzaak van een imperium om zijn machtsbereik steeds verder uit te breiden, of althans daarnaar te streven. Opnieuw meet je hier overigens met twee maten. Want je zegt
niet: "Wanneer je dit als land dat grenst aan een grootmacht toch doet, dan verscherp je de spanning met het VS-EU-imperium." Als Oekraïne moet kiezen tussen twee imperia, wie ben jij dan om te vinden dat Oekraïne zou moeten kiezen voor het Russische imperium? Of als Oekraïne van jou
niet hoeft te kiezen tussen twee imperia, waarom vind je dan
niet dat Oekraïne mag streven naar zijn eigen onafhankelijkheid en soevereiniteit, en daarvoor alle middelen mag inzetten die het als land weet aan te trekken om dat doel te bereiken?
Dit is een opvatting die tegengesteld is aan de (dominante) opvatting dat oorlog alléén voorkomen kan worden door afschrikking, dat je je alleen met een zo dodelijk mogelijke bewapening de vijand van het lijf kunt houden.
Deze tegenstelling heeft het kaliber van elkaar wederzijds uitsluitende axioma's. Enerzijds de opvatting dat je geen gaten mag laten vallen in je bewapening want van een dergelijke kwetsbaarheid zal de vijand dan meteen gebruik maken.
Daar tegenover staat de opvatting dat er geen vertrouwen opgebouwd kan worden zolang je iemand onder schot houdt, dus bedreigt, maar alleen als je jezelf kwetsbaar durft op te stellen, en je kwetsbaarheid ook ongewapend a.h.w. toont aan de ander.
Volgens de ene visie is vanuit een kwetsbare positie gaan onderhandelen zelfmoord; volgens de andere visie is je tot de tanden bewapenen ook zelfmoord omdat dit zal leiden tot escalatie, tot een bewapeningswedloop, waarbij de spanning steeds meer oploopt en daardoor de kans op een fataal incident steeds groter wordt, met als resultaat volledige vernietiging vanwege het beschikbare arsenaal aan wapentuig met een potentie om de wereldbevolking duizendvoudig keer te kunnen vernietigen (en waarschijnlijk tegenwoordig gedeeltelijk digitaal m.b.v. algoritmen gestuurde uitvoeringsprogramma's).
Je moet een keuze maken tussen deze twee visies: vertrouwen vs. wantrouwen. (...)
Het mag duidelijk zijn waarvoor ik pleit, namelijk voor het traineren van het leveren van tanks, het stabiliseren van het bereikte escalatieniveau en het openen van vredesonderhandelingen met Rusland, met in het achterhoofd een herziening van de NAVO-strategie in het algemeen en t.a.v Oekraïne.
Omdat het tijd is om Rusland vertrouwen te schenken en het vertrouwen in de VS terug te trekken.
Hier krab ik me echt aan mijn achterhoofd. Rusland is met tanks en bommen Oekraïne binnengevallen. Russische troepen hebben Oekraïners vermoord en verkracht, hun huizen verwoest, hun grond letterlijk vergiftigd met allerlei afschuwelijke militaire uitwerpselen. En dan proclameer jij:
"Omdat het tijd is om Rusland vertrouwen te schenken..." Dan vraag ik me af in welke ivoren toren jij leeft. Misschien eentje op een grote witte wolk die hoog boven het oorlogsgewoel drijft - een Castle in the Sky?
Het onderhandelen is overigens al lang begonnen. Ook de oorlogshandelingen die op dit moment plaatsvinden, zijn al een vorm van onderhandeling. Zelenskiy heeft een "vredesplan" gepresenteerd. China heeft een "vredesplan" gepresenteerd. Maar het zou een groot misverstand zijn om "onderhandelen" te verwarren met "het geven van vertrouwen". Vertrouwen kan tijdens een onderhandelingsproces ontstaan (denk bijv. aan de onderhandelingen tussen de Colombiaanse regering en FARC), of om functionele redenen worden voorgewend en daarna alsnog realiter ontstaan. Maar het is volstrekt onrealistisch om in de huidige situatie te veronderstellen dat de VS of EU-landen aan Rusland kenbaar zouden maken: "Meneer Poetin, wij willen graag onze NAVO-strategie herzien, heeft u belangstelling om daarbij een adviserende rol te vervullen?"
Dat is overigens dezelfde keuze als vóór de elites of vóór de rest van de bevolking.
Ik begrijp niet wat je hier probeert te zeggen. Stel je hier Rusland gelijk aan "de bevolking" en de VS aan "de elites"?
Echte veiligheid is een situatie waarin je door vertrouwensbanden met naburige landen een wederzijds veiligheidsbelang hebt vormgegeven, niét een situatie waarin je je alleen veilig kunt voelen door de ander permanent onder schot te houden, dus door hem permanent te bedreigen. Dit mechanisme werkt zowel in het klein (bij individuele mensen) als in het groot (bij natiestaten).
Daarvoor moet dan ook de staat als een binnenlandse gemeenschapsvorm gebaseerd zijn op vertrouwen en niet op repressie, zoals in de huidige staat steeds meer het geval is.
Dit ben ik op zich, dus in zijn algemeenheid, met je eens. Maar we moeten constateren dat van de drie genoemde imperia, er geen enkele is die "een binnenlandse gemeenschapsvorm gebaseerd op vertrouwen" heeft bereikt, en dat er in de Russische en Chinese imperia relatief veel directe repressie wordt toegepast, namelijk fysieke dwang en glasharde leugens (het Chinese regime hanteert naast directe repressie ook relatief veel geavanceerde repressieve middelen). Het VS-EU-imperium hanteert veelal iets subtielere vormen van repressie die het mogelijk maken om fysieke repressie tot een minimum te beperken en minder botte leugens te verkondigen. Het VS-EU-imperium is in dat opzicht iets geavanceerder dan China.
Die minder directe vormen van repressie laten ook ruimte voor bepaalde economische en culturele activiteiten die tot dusverre de instandhouding van de economische voorsprong van de VS en EU-landen hebben bevorderd. Maar het spreekt niet vanzelf dat deze connectie tussen relatieve vrijheid en relatieve materiële voorspoed in de toekomst ook zal blijven voortduren. Het Chinese regime streeft doelbewust naar een andere weg om zich een technologische, economische, politieke en militaire voorsprong te verwerven.
Mensen moeten anders leren kijken: de vijand is niet de Amerikaanse, Russische of Chinese bevolking, maar de elites die aan de macht zijn en die een anti-gemeenschapshouding hebben, een anti-collectieve houding.
Ik denk dat maar weinig mensen in Europa de Russische bevolking zien als de vijand. Bijna iedereen maakt onderscheid tussen het Russische regime en de Russische bevolking. In elke machtsconcentratie zullen elites een dubbele houding hebben: enerzijds wil een elite binnen zichzelf de eenheid bewaren, om aan de macht te kunnen blijven en te kunnen concurreren met andere elites. En anderzijds willen elites de bevolking verdelen (fragmenteren), eveneens om zelf aan de macht te kunnen blijven. Tegelijk wil een elite graag een deel van het volk
onder haar eigen leiding verenigen, om zichzelf te versterken in de concurrentiestrijd met andere elites. Dus produceren elites projecten en vijandbeelden waarmee ze een zo groot mogelijk deel van de bevolking aan zichzelf hopen te binden. In dat opzicht verschillen de elites van de VS, de EU, Rusland en China niet van elkaar. De rest is een kwestie van nadere uitwerking, die mede bepaald wordt door historisch gegroeide verhoudingen.
De vijand zit zo te zeggen in eigen huis en iedere burger die leeft in een economisch topdog-land, zoals Nederland, zit in een schizofrene, dubbelzinnige situatie gevangen. Hij/zij is tegelijk heerser èn slaaf, heeft een particularistisch èn een collectief belang, is tegelijk dader èn slachtoffer.
Dit geldt voor alle burgers, niet alleen in "topdog-landen", maar ook in wat jij kennelijk "economische underdog-landen" wilt noemen. Dit is niet specifiek voor burgers in het VS-EU-imperium.
Dit is wat ik elders in deze posting: de ondraaglijkheid van het "ik" noem, maar dezelfde "onbehaaglijkheid", dezelfde dubbelzinnigheid is op het niveau van de EU terug te vinden. Ook de EU is in de relatie met de VS tegelijk dader en slachtoffer. Ze maakt onderdeel uit van de 'white hegemony' (uitbuiter), maar is tegelijk een kolonie van de VS (uitgeplunderd worden). De recente Amerikaanse aanslag op de Nord Streams illustreert dit gegeven op overtuigende wijze.
Ook binnen de Europese bevolking zijn het de EU-elites die van deze aanslag weer het minst last hebben en de gewone burgers het meest. De EU-elites zijn a.h.w. meer gelieerd aan de top van topdog Amerika en daardoor minder kwetsbaar, of andersom geformuleerd, meer beschermd tegen een dramatische terugval in welvaart c.q. rijkdom.
Mee eens. Zo gaat het in elke machtsconstellatie die niet volledig egalitair is op het niveau van individuele mensen. Dat wil dus zeggen: elke machtsconstellatie. Ook dit is niet uniek voor de EU of EU-elites.
Wanneer je je dit realiseert dan ligt de conclusie voor de hand dat de NAVO feitelijk alleen het particularistische belang van elites dient, maar niet de belangen van de Europese bevolking in zijn geheel. (...)
Nee, dat is een voorbarige, simplistische en daarmee onjuiste conclusie. De NAVO dient
onder andere het particularistische belang van elites. Maar daarnaast dient de NAVO ook bepaalde belangen van de Europese bevolking, bijvoorbeeld de bescherming van die bevolking tegen de weinig scrupuleuze machtsontplooiing van het Russische imperium die in Europa zou plaatsvinden als de NAVO of een vergelijkbare organisatie er niet was.
Door de polarisering die eigen is aan de veiligheidsstructuur van de NAVO is de huidige ontwikkeling die erin voorziet om Oekraïne in de NAVO op te nemen desastreus. Mocht dit doorgaan dan maak je van Oekraïne een soort frontstaat, waarvanuit de verdere westerse verovering van Rusland vorm zal krijgen.
Want dat is het volgende Amerikaanse doel: het onderwerpen van Rusland aan het Westerse economische systeem. Rusland beschikt over gigantische voorraden grondstoffen die het Westen, i.h.b. de VS en gesteund door de EU, wil hebben.
Nee, dan maak je van Oekraïne
niet een frontstaat met het oog op een verovering van Rusland. Ik geloof best dat de VS de drijfveer heeft om de hele wereld te onderwerpen, inclusief Rusland. Alle imperia hebben zo'n drijfveer. Maar dat wil niet zeggen dat juist Oekraïne in dat proces een soort frontstaat zou worden. Want omdat Rusland een atoommacht is, is het Oekraïense geografische territorium op dat punt niet van wezenlijk belang. Als de VS het geografische territorium van Rusland zouden proberen te veroveren, dan zou dat in de eerste plaats met nucleaire raketten gebeuren die hoog over Oekraïne heen zouden vliegen. Dan heb je dus een 3e wereldoorlog, met andere woorden Armageddon en het einde van de menselijke beschaving zoals wij die kennen. Wij zouden dan allemaal frontstaten worden - inclusief de VS zelf.
De betekenis van het Oekraïense territorium is gelegen in de betekenis daarvan voor de Oekraïners zelf, en in de
politieke (niet militaire) betekenis van de uitkomst van de huidige strijd, in (symbolische) termen van territorium.
Het probleem is alleen dat de Russen (evenals de Chinezen, de Indiërs en andere landen die zichzelf uit de armoede willen bevrijden) niet door de Amerikanen bevrijd willen worden, wat ze alléén kunnen zolang ze intern een eenheid blijven.
En daar hebben de Amerikanen wat op gevonden: ze zullen alles doen om wiggen te drijven in de bevolking van het uitgestrekte Russische imperium (en elders).
De Amerikanen praktiseren een verdeel-en-heersstrategie in zuivere vorm - een principieel destructieve grondhouding t.o.v. de rest van de wereld. (...)
Niet alleen de Amerikanen praktiseren zo'n verdeel-en-heersstrategie. De Russen, de Chinezen, de Fransen, de Turken, de Iraniërs, de Saoediërs, de Israëliërs en alle andere groepen die een serieuze vorm van machtsconcentratie nastreven of in stand proberen te houden, doen dat ook. Ik heb wel eens gezien hoe een groep managers van een bedrijfsonderdeel zo'n strategie in praktijk bracht - puur om hun eigen positie te beschermen. Jij lijkt voor jezelf een heel eenzijdig vijandbeeld over Amerikanen (of "Westerlingen") te cultiveren.
Je noemt de Maidanopstand een door de VS "geregisseerde staatsgreep". Daarmee ken je te veel invloed toe aan de VS en te weinig aan Oekraïense groepen zelf. De VS heeft zich zeker bemoeid met de gang van zaken, maar ik denk niet dat de VS in staat was de gebeurtenissen op en rond het Maidanplein te "regisseren" (hoe graag het toenmalige bewind van de VS dat wellicht ook had gewild), daarvoor was de dynamiek te chaotisch.
Ik heb een andere inschatting. Ik denk dat de "chaotische dynamiek" sowieso een ingrediënt is van de Amerikaanse strategie in Oekraïne in die periode.
Ik meen te begrijpen wat je hier bedoelt, waarbij ik verwijs naar het boek
The Shock Doctrine van Naomi Klein. Maar het aanstichten van chaos of het gebruik maken van chaos is in mijn ogen iets anders dan "het regisseren van een staatsgreep". Voor zover ik heb begrepen (maar ik ben geen specialist) zou je bij de staatsgreep in Chili in 1973 kunnen spreken van een door de Amerikanen geregisseerde staatsgreep. De regimewisseling in 1968 in Tsjechoslovakije na de Russische invasie zou je ook kunnen zien als een geregisseerde staatsgreep. Ik bestrijd dus niet dat vanuit het buitenland "geregisseerde staatsgrepen" soms voorkomen.
Maar alweer, jouw kennelijke idee dat alleen Westerse mogendheden in het buitenland machtsovernames regisseren, is onzin.
Daarbij baseer ik me niet op Wikipedia omdat ik die politiek Westers gebiased vind; in Wikipedia is bij politiek getinte onderwerpen heel veel te vinden wat overeenkomt met de narratieven die het Westen ontwerpt en aan haar bevolking presenteert. Mainstream desinformatie dus.
Geef maar aan wat je niet vindt kloppen aan de door mij geciteerde tekst uit Wikipedia over Janoekovitsj. Als je niets kunt aanwijzen, vind ik jouw suggestie dat er sprake zou zijn van "mainstream desinformatie" nergens op gebaseerd.
N.B. Ik bestrijd niet dat zoiets als "mainstream desinformatie" soms voorkomt. Maar alleen maar roepen: "Boehoe, desinformatie!" maakt op mij weinig indruk.
M.J.