Laat ik voorop stellen dat ik niet weet wat voor soort informatie of "content" de clientele van Telegram allemaal met elkaar uitwisselt. Stel dat daar
kinderporno bij zit, dan moet daar inderdaad iets aan gedaan worden, in ieder geval zodra het gaat over kinderen en/of producenten en/of afnemers in EU-landen. In dat geval kan ik me voorstellen dat de EU-autoriteiten van Telegram, inclusief de eigenaar van Telegram, medewerking eisen om hier wat aan te doen.
Het wordt al anders als het in de kern niet (primair) zou gaan over kinderporno, maar over bijvoorbeeld
smaad of laster. De eerste vraag die in dat geval bij me opkomt, is of een "platform" zoals Telegram gezien moet worden als een soort postbedrijf (alleen een service die communicatie tussen privépersonen mogelijk maakt), of als een soort uitgever of krant (die informatie publiceert en dus "publiek" maakt). Waar loopt de grens tussen enerzijds communicatie tussen privé-personen, en anderzijds publicatie. Als je als klant van Telegram op Telegram een "channel" kunt creëren waarmee je tweehonderdduizend mensen rechtstreeks kunt aanspreken en berichten toesturen, dan is je bereik al groter dan dat van menige krant. Ik zou het op zich wel begrijpelijk vinden als een "platform" dat berichtenverkeer faciliteert waarbij iemand meer dan 10.000 geadresseerden tegelijk bereikt, opgevat wordt als een uitgever, met dienovereenkomstige aansprakelijkheid voor de inhoud van die berichten.
Nog anders wordt het als het gaat over
politieke standpunten die afwijken van wat het bewind van de EU of het Franse bewind wenselijk of fatsoenlijk vinden. Of over informatie die door de EU op vage gronden betiteld wordt als
"desinformatie" (zoals mogelijk gemaakt met de DSA - Digital Services Act). Het bestraffen daarvan is in mijn ogen in strijd met grondbeginselen van de rechtsstaat en een dodelijk gevaar voor de democratie. Het argument van "desinformatie" is tijdens de coronacrisis al heftig misbruikt door overheden en door media (waaronder kranten) die zich opeens gingen opstellen als propaganda-outlets voor bewindslieden met een tunnelvisie. De DSA moet in zijn huidige vorm zo snel mogelijk afgeschaft worden.
-- Zogenaaamd "geen politieke beslissing" --Het volgende wat bij me opkomt, is de volstrekte ongeloofwaardigheid van de Franse president Macron als die zegt dat de arrestatie van Durov géén politieke beslissing zou zijn:
Earlier in the day the French president, Emmanuel Macron, gave the first confirmation that Durov had been arrested as part of a judicial inquiry in relation to Telegram. “In a state governed by the rule of law, freedoms are upheld within a legal framework, both on social media and in real life, to protect citizens and respect their fundamental rights,” Macron wrote on X, adding that the arrest was “in no way a political decision”. “It is up to the judiciary, in full independence, to enforce the law,” he said.
Bron:
https://www.theguardian.com/media/article/2024/aug/26/telegram-founder-suspected-allowing-criminal-activity-pavel-durov-prosecutorsFraaie woorden, maar we weten inmiddels allemaal dat de rechterlijke macht in bijvoorbeeld Frankrijk in een geval als dit niet onafhankelijk opereert. We hebben gezien hoe ook Franse rechters zich in de coronacrisis opstelden als uitvoerders van de uitvoerende macht.
Uit datzelfde nieuwbericht in The Guardian van vandaag (26-08-2024) blijkt dat "the rule of law" in Frankrijk ook in een ander opzicht niet gevolgd wordt in de zaak-Durov:
Durov, a self-styled libertarian often cast as “Russia’s Mark Zuckerberg”, left Russia in 2014 after refusing to comply with Kremlin demands to shut down opposition groups on the VK social network that he founded when he was 22. He was forced to sell VK after a dispute with its Kremlin-linked owners and turned his focus to Telegram, the app he founded with his brother Nikolai in 2013. Durov, who lives in Dubai, obtained his French passport in 2021 through a special procedure for high-profile foreigners exempting them from the usual legal requirements, including having lived in the country for at least five years.
(Bron: ibid; vet en cursief van mij - MJ)
Als Frankrijk een rechtsstaat was waar "the rule of law" zou gelden, dan zouden alle mensen gelijk worden behandeld, ongeacht hoeveel geld ze hebben of hoe "prominent" ze zijn. Dan is het staatsburgerschap niet te koop of anderszins verkrijgbaar via een "speciale procedure" waarvoor miljardairs
wel, maar Syrische en Afghaanse vluchtelingen of hoogleraren uit Australië of Thailand
niet in aanmerking komen. Dus laat Macron en de EU alsjeblieft ophouden met die loze pretentie dat Frankrijk en de EU rechtsstaten zouden zijn en dat de politiek niet geraadpleegd zou zijn voordat Durov werd gearresteerd. Dat zijn twee grote leugens.
In de EU en EU-lidstaten zijn rechters formeel (d.w.z. op papier) onafhankelijk van het heersende bewind, maar luisteren in gevoelige zaken wel héél goed naar de wensen van datzelfde bewind. Gewoon, om goede relaties te behouden met hun "omgeving", met het oog op hun verdere loopbaan en hun sociale comfort in eigen professionele kring.
Zonder dat ik het kan bewijzen, ruikt het in de zaak-Durov aan alle kanten naar een politieke beslissing die in Frankrijk op het hoogste niveau is genomen en die met bepaalde geledingen in de EU is afgestemd - ruim voordat het duidelijk werd of en wanneer Durov naar Frankrijk zou komen. Natuurlijk is het tegelijk ook mogelijk dat Durov zich in Dubai wellicht niet meer veilig voelde (bijvoorbeeld met het oog op de aard van zijn relatie met Poetin), en eieren voor zijn geld koos door naar Frankrijk te gaan als in zijn ogen "minste van twee kwaden". Het één sluit het ander niet uit.
Immers, drie jaar geleden heeft Durov via een "speciale procedure" een leuke deal met de Franse overheid kunnen sluiten (het staatsburgerschap). Het heeft er alle schijn van dat Durov achter de schermen nu ook weer een deal met Frankrijk en Franse bondgenoten kan, en ook hoopt te sluiten.
M.J.