Ik heb ooit wel een smartphone gehad, maar heb me er nooit afhankelijk van gemaakt. Dus toen ik hem wegdeed, kreeg ik ook geen grote problemen. Daarom vermoed ik dat ik functioneel toch tot de groep behoor die er in jouw ogen "nooit een gehad hebben".

Zelf zou ik het zo formuleren: "Ik ben nooit gehad door een smartphone."

Dat ik er niet afhankelijk van wilde worden, was één van de redenen dat ik hem de deur uit deed. Ik wilde mezelf niet als de spreekwoordelijke kat op het spek (blijven) binden.

Qua ervaringen kan ik zeggen dat het nog steeds prima mogelijk is om zonder smartphone te leven, maar dat dit wel vereist dat ik zowel persoonlijke als zakelijke contacten daarover informeer. Ik vertel dan hoe ik wel bereikbaar ben. Bijvoorbeeld telefonisch of per email.

De meeste dingen kan ik zonder smartphone nog steeds doen, zoals betalen voor aankopen, belastingaangifte, het aanvragen van bepaalde zaken. Maar het wordt inderdaad wel steeds moeilijker en onaantrekkelijker gemaakt. Soms wordt er ook gedaan alsof iets zonder smartphone "niet mogelijk is". Als ik dan voet bij stuk houd, blijkt het vaak wel degelijk mogelijk. Maar dat vereist dus een bepaalde weerbaarheid waarover niet ieder mens beschikt.

In sommige gevallen worden er tegenwoordig ook extra "kosten" in rekening gebracht als je bepaalde dingen niet via een "app" doet. Er is mij nog nooit door welke instantie of bedrijf dan ook transparant gemaakt wat de relatieve kosten (d.w.z. integrale kosten, inclusief die van de infrastructuur) van verschillende communicatiemethoden nu eigenlijk zijn. Ze noemen het "kosten" maar het zijn eigenlijk financiële drukmiddelen, met andere woorden chantage.

Als ik ergens naartoe ga, kan ik niet op een willekeurige plek mijn smartphone te voorschijn trekken om te zien "waar ik ben" en "waar ik naartoe moet". Ik zie dat de fysieke bewegwijzering langzaam afneemt en ook in kwaliteit omlaag gaat. Het lijkt het voorstellingsvermogen van nieuwe generaties verkeersambtenaren te boven te gaan om te bedenken hoe je bewegwijzering zodanig inricht dat locaties op grond daarvan ook inderdaad vindbaar zijn. Ze hebben waarschijnlijk zelf geen overzicht meer, en ook het vermogen verloren om in hun hoofd overzicht te creëren of op een praktische manier vooruit te denken als ze zelf op weg zijn, omdat ze alleen nog maar aan de mentale tiet van hun smartphone hangen.

Het voordeel van zonder smartphone leven is dat ik wat meer tijd heb voor om me heen kijken (bijv. in de trein, waar het soms vreemd voelt om tussen een hele massa smartphone-zombies te zitten), en ook voor reflectie, en soms zelfs voor... een goed boek lezen... Het contact met de fysieke wereld om me heen geeft rust en houvast. Ik kan mijn lichaam beter voelen en ook mijn voeten op de grond. Dat is een heel ander levensgevoel.

Vooral ook jonge mensen kan ik het heel erg aanbevelen. Leven zonder smartphone is zoiets als wandelen met je hond (en dan zonder smartphone...).

Dit even bij wijze van schets.

M.J.

P.S. Ben jij dezelfde die dit onderwerp al eerder ter sprake bracht?
https://www.security.nl/posting/820790/Leven+zonder+smartphone
Ik dacht al dat ik het eerder had zien voorbijkomen.

Waarom moet je voor zo'n vraag nou aan het handje genomen worden ?

Je HEBT er een. En je hebt JOUW LEVEN .

Kijk elke keer als je 'm ergens voor gebruikt met de gedachte - hoe zou ik dit op een andere manier, zonder smartphone hebben kunnen doen . Of, moest ik dit echt doen of moet ik het gewoon laten zitten.

Laat 'm één/drie/zeven/dertig dagen in de la liggen, en kijk maar of je een echt probleem gehad hebt.
Of als je 'm een keer "nodig" hebt , ga dan maar zoeken wat een alternatief is.

Misschien werk ik in de offshore olie industrie - en heb ik één of twee weken gewoon nul dekking omdat ik op een platform zit.
Misschien verdien ik een tonnetje als 'tiktokker' met vlogjes - en kan ik niet zonder.
Misschien ben ik een zwerver zonder vrienden - en "mis ik niks aan contacten" .

Hoe goed je zonder KUNT hangt nogal van je omstandigheden af. Beroepsmatig zouden een paar dingen (sommige authenticator app zaken) voor mij erg lastig zijn. Je hebt niet altijd voor het kiezen welke opties er zijn bij een 2FA service . Ik heb zo niet paraat of het echt niet kan bij alles wat ik moet hebben, of alleen wat onveiliger zou zijn (sms, spraakbericht) .
terugvallen op technisch valsspelen (Android emulator op desktop ?) - telt dat ?
Neem je een tablet en zeg je "zie je wel, geen smartphone" ?
Of tel "gebruik voor het werk" misschien niet mee . Nog dubieuzer als je dan op je werktelefoon de dingen zet/doet voor jouw prive die je toch even niet wilt missen.
Je bent ook je eigen scheidsrechter voor je 'zie je wel het kan zonder' score.


Andere dingen hangt gewoon enorm van je situatie af - en je bereidheid tot ongemak.
Reis je alleen routine ? bestaan Falk plan kaarten nog ? ga je 20 A4'tjes van maps uitprinten ?
Het Shell stratenboek kun je tweedehands kopen, laatste editie 2010.

Kortom - jouw leven,jouw situatie - varieert van 'tikje lastig' tot 'onmogelijk'

Als je eigenlijk dacht een steekproef te doen of je nou de enige bent - je hebt hier alles behalve een representatieve groep reageerders.
Als je bang bent buiten de boot de vallen omdat niemand in je omgeving zonder zit - nou dan val je inderdaad buiten de boot.
Het is _jouw_ omgeving .

Als er hier vijftig man zitten die het óók zonder doen - daar heb je helemaal niks aan. Je kent ze niet, ze kennen jou niet - en zitten mogelijk in een totaal andere situatie ,andere noodzaken, andere behoeften.
De troost dat "ergens op Internet" iemand het ook doet heb je niet veel aan.

Tja als je elke dag je gsm wil laden dan zit je met een smartfoon goed . Ik ben gewoon te veel kwijt geraakt met die androit rommel software. Dus een echte gsm is gewoon beter in alle opzichten ... ik ben niet verplicht naar elke katje of foto te kijken en ik hoef niet telkens mijn ogen op zo'n vervelend aandacht zoeker te richten . Een gps werkt altijd ook zonder vier gggg .

Ik heb een smartphone, maar die gaat alleen aan, als ik met de auto weg moet. Navigatie en parkeer app worden dan gebruikt. Verder nooit.

Er lijkt een nieuwe Amish achtige sekte te ontstaan die alle technologie van na 2010 afwijst.

Er lijkt een nieuwe Amish achtige sekte te ontstaan die alle technologie van na 2010 afwijst.

Mensen geven graag alles behalve zichzelf de schuld dus ook de technologie (smartphones, maar ook psychologische technologie, zoals social media).

Wat is dat nou weer voor rare framing?

Ten eerste: "smartphones" is toch niet "alle technologie van na 2010"? Dan zou er van onze befaamde technologische vooruitgang wel bijzonder weinig zijn overgebleven...

Ten tweede: wat jij zegt is net zo onzinnig als wanneer een Nederlandse VOC-kapitein rond het jaar 1600 had geroepen: "Er lijkt een nieuwe Afrikaanse sekte te ontstaan die alle moderne transportmiddelen afwijst", omdat hij had gemerkt dat slimme Afrikanen zich verre hielden van de slavenschepen waarmee zij naar Amerika getransporteerd dreigden te worden.

Van mijn kant wijs ik trouwens niet "smartphones" af. Deze rechthoekige voorwerpjes laten mij betrekkelijk onverschillig. In de huidige omstandigheden is het voor mij alleen geen goed idee om rond te gaan lopen met een gadget dat mij verslaafd maakt, mijn concentratievermogen afbreekt, mij met grote regelmaat stoort en verstrooit met allerlei onnodige en energievretende stimuli, en mij ook nog eens trackt, waar ik ook maar ga of sta. Daarnaast zie ik het ook als een nuttige maatschappelijke daad om, samen met een toenemend aantal anderen, een signaal af te geven dat het gebruik van de gadgets die men "smartphones" noemt, niet vanzelfsprekend is. Het is niet echt nodig om ten koste van je eigen mentale ontwikkeling, fitheid of gezondheid de zakken van een stel miljardairs nog verder te vullen.

Net zo min als van die verslavende Oxycontin-pilletjes vanzelfsprekend zijn, die zo lang door de firma Purdue werden gepromoot. Het is voor mensen bijna altijd verstandiger om daar af te blijven.

Ik vind dat de mensen die zichzelf slaafs en devoot vast laten kluisteren aan smartphones, méér weg hebben van een sekte. Een hele grote sekte, dat wel...

M.J.

Het niet meer gebruiken van een smartphone ook betekenen dat social media niet meer gebruikt word, dat zou dan wel weer winst zijn in mijn ogen. Maar ik vermoed dat dit laatste niet past in de patriottische agenda van een deel van de huidige samenleving. Die agenda is inmiddels gevaarlijker voor de samenleving dan de zgn. WEF agenda.

"Patriottische agenda" ?? Wat moet ik me hier bij voorstellen?
En dan nòg gevaarlijker dan de WEF-agenda??
En dat heeft ook nog een verband met het gebruiken van social media??
Jij maakt het wel spannend, kun je deze abracadabra ook even uitleggen?

Het verbaast mij dan weer dat uitleg hierover nodig is.
Kijk op X, Facebook, Instagram, diverse Internet Fora en je weet genoeg.

Arjan Lubach heeft al eens haarfijn uitgelegd hoe die fabeltjesfuik werkt en waarom die fabeltjesfuik sowieso bestaat.

Dus hoe minder mensen een smartphone gebruiken, hoe minder sociale media gebruikt word en hoe minder invloed die Patriottische agenda heeft.

Het is vooral dat er verwacht wordt dat je een smartphone hebt en hem maar voor alles en nogwat gebruikt en van elk bedrijf maar een app installeert omdat je er anders niet bij hoort.

Ik schiet met dit antwoord helemaal niets op:
Lubach ken ik niet (ik kijk geen TV), ik zit niet op social media en welke "diverse" internetfora je bedoelt: géén idee.
Dus ik voel me behoorlijk - om maar eens een nationale uitdrukking te gebruiken - met een kluitje in het riet gestuurd.

Phone Security

Ik heb er nooit een gehad en weet niet of er een punt kom dat ik er (inderdaad) min of meer toe gedwongen ga worden.

Wat punten:
• Op dit moment werken de digipassen, scanners etc. van banken gewoon prima, maar ze geven ze niet allemaal nog graag uit, is de indruk die ik uit sommige berichten heb gekregen.
• DigiD zonder smartphone gebruikt SMS als tweede factor. Dat voldoet eigenlijk al jaren niet meer, Logius lijkt iedereen het liefst naar de smartphone te loodsen, de landelijke politiek heeft SMS tot nu toe gehandhaafd, maar praten onaangenaam vaak over mensen die geen smartphone willen alsof ze het niet zouden kunnen, en ik wil mijn belastingaangifte niet meer op papier doen. Ik vind het nog niet duidelijk waar dat heen gaat.
• Het gemak waarmee anderen even snel een OV-reisplanner kunnen raadplegen zou ik ook wel willen.
• Voor navigatie heb ik een handheld gps-ontvangertje zodat ik daar de smartphone niet voor mis.

Als je een geschikte simpele telefoon kan vinden om met je simkaart uit te proberen, probeer dan gewoon eens een tijdje hoe het je bevalt, en houd je smartphone achter de hand voor als je dingen tegenkomt waar je die toch voor wilt gebruiken. Die "feature phones" zijn helaas niet meer zo goedkoop als GSMs vroeger waren, ze kosten denk ik nieuw al gauw €50 of meer, omdat G2 en als ik me niet vergis ook G3 eruit gaan zodat die dingen minstens G4 moeten ondersteunen.

Het betekent ook dat er geen communicatie meer gebruikt wordt die fatsoenlijk beveiligd is want sms en bellen is makkelijk af te tappen en wordt ook massaal gedaan in Nederland. Mijn Signal berichten zijn wel op te vangen maar niet te ontcijferen door derden (tenzij mn telefoon gehackt wordt maar dat is te duur om massaal te doen).

Heb zelf smartphones (meerdere dus) meer uit interesse en speelgoed, ieder heeft zo zijn eigen functie. Enige serieuze zaken die ik daarop doe zijn Signal gebruiken en het gebruiken van mijn 'vast' nummer (omdat het kan en mijn 06 (die simkaart zit in een telefoon met enkel 2G) graag zeer beperkt deel, lekker rustig).
Daarnaast heeft één telefoon wel een simkaart, dit om een enkele website te kunnen monitoren (puur voor de hobby, wanneer niet in gebruik staat de vliegtuigstand aan).

Voel mij dus niet verplicht tot het gebruik van een smartphone. Snap geheel waar het gevoel vandaan komt. Veel bedrijven (voor korting, bijvoorbeeld Lidl anders geen korting, eerste wat hun app vraagt is jouw exacte locatie, dacht het niet), de overheid (digid), zorgverzekeraar (declareren kan anders niet), de NS (fiets huren e.d.) en binnenkort zeer waarschijnlijk jouw bank verplichten het gebruik. Zeer onwenselijk; dit om privacy-veiligheidsredenen.
Heb voor mijzelf de overduidelijk de beslissing genomen om daar nooit aan deel te nemen.

Ik heb natuurlijk ook een smartphone net als bijna iedereen maar ik doe er zelf nauwelijks nog iets mee.
Ik heb alles toevertrouwd aan A.I.
Die gast regelt nu alles voor mij.
Hij bood het zelf aan en het leek mij wel makkelijk.
Scheelt me iig veel tijd want voorheen zat ik bijna de hele dag met dat ding in mijn handen.

Over de smartphone:


En...


Sublieme kritiek! Midden in de roos! Ofwel: "Bull's eye", voor de generatie van na de millenniumwisseling.

Klinkt ook wel twee Scientologen die zich samen bevrijd hebben van hun Body Thetans en de rest van de wereld als een grote sekte zien.

Ik schreef ook 23-1 22:31
Je omstandigheden, je wensen - en controleer alternatieven.


Zit niet nij mij in de buurt, en anders maar zonder korting.


Aangifte kan op papier, en met genoeg inkomen val je buiten alle gratis-geld toeslagen, huursubsidies en andere noodzakelijke interactie.
Het hangt ervan af.

Digid kan (nog) met SMS, en je moet je niet nodeloos bang laten maken voor die 'security' problemen .
Als je 100M crypto's beheert is het een risico. Voor iemand die nog recht heeft op toeslagen - meer dan goed genoeg.



Ik ken een aantal waar je op papier kan declareren.
Ben je gezond - uberhaupt geen declaraties.
En : hoezo declareren ? Alle echte zorg (huisarts, apotheek,ziekenhuis) gaat in mijn observatie rechtstreeks naar de verzekeraar, zonder voorschieten+declareren.
acupunctuur ? of Oostenrijks ski-gips misschien.


HUH ? Dat kan prima met ov-chipkaart, geen app/smartphone _nodig_.
Reisplanner is erg handig, hangt van je gebruik af (routine, en of je uberhaupt met OV gaat) of dat "nodig" is.


Stap je over naar een bank met calculator.
Qua veiligheid wint de smartphone stijl het overigens wel van de apparaatjes.


Eigen keus natuurlijk.
Maar je had de alternatieven voor sommige dingen die je noemde als 'noodzakelijk' wat meer kunnen opzoeken.

Ik heb overigens wel een smartphone .

Hoeveel meelopers zijn er nodig om ervoor te zorgen dat de smartfoon verslaving /religie geen "sekte" meer kan zijn?
Honderdduizend? 10 miljoen? Een miljard?

Hoe weinig individualisten die geen smartfoon willen moeten het zijn om ze weg te kunnen zetten als een "sekte"?
Honderdduizend? Duizend? Tien?

Heeft de meerderheid altijd gelijk? Ook als de meerderheid denkt dat de aarde plat is? Of dat mannetje Musk ons allemaal een gratis enkele reis naar Mars geeft waar we waanzinnig gelukkig zullen worden onder een stel glazen koepels in de Mars woestijn?

Waar zou ik mij van bevrijd hebben? Een Body Thetans? Wat is dat voor een artefact? (mits het een artefact is.)
Ik heb nog nooit zo'n wrijfplankje gehad; zo'n smartphone dus, als je dat bedoelt. Ik heb zo'n ding dat suggereert slim te zijn niet nodig. 'Ben slim genoeg van mijzelf zonder me als een opsnoever te etaleren. Dat de smartphone sekte pathogeen met een bord voor z'n kop (letterlijk) rondloopt; fietst; zit; slaapt, etc. toont ernstig aan dat zij allen hun denkend vermogen grotendeels hebben verkwanseld, en daar hebben zij ook nog voor betaald door aankoop van zo'n griebus dat - ook nog - qua hard- en software vaak de kortst mogelijke EOL datum in het vooruitzicht stelt.

Sekte. Ja ik vind dat wel een goede beschrijving. Ik heb in de afgelopen jaren zo vaak gehoord: "Ik kan (bijna) niet zonder".
Ik heb daar wel medelijden mee maar het is een afhankelijkheid die je zelf ontwikkeld met het ding. Is het dan feitelijk een overbodigheid? Ja, dagelijks bewijs ik dat volkomen onbewust. Ik leef nog net zo gemakkelijk als voor de tijd (2007) dat meneer Jobs, Wow! Wow! dat ding presenteerde.

Even afgezien van hoe TS de kwestie stelt, namelijk als een persoonlijk probleem voor hem/haar om zonder smartphone door het leven te gaan, vind ik de discussievernauwing die zich nu ontwikkelt (de "smartphone-sekte") de werkelijkheid vervormen.
Veel mensen die een smartphone hebben, hebben géén vaste computer (desktop) (meer) in huis staan; veel mensen hebben wèl een laptop (die ook mee te nemen is).
Smartphonegebruik wordt, wanneer de verslavende kanten belicht worden, min of meer gelijkgesteld met het gebruik van social media (en die laatste zijn dan vervolgens per definitie "slecht").
Door de manier waarop "de" smartphone in de discussie gereduceerd wordt tot alleen maar negatieve dingen - het gaat hier uitdrukkelijk niet over privacy-aspecten die bij een smartphone, zeker het type wat de overgrote meerderheid van de bevolking gebruikt, ronduit beroerd zijn omdat het inderdaad een tracking-device/spionagetool is - wordt er één ding over het hoofd gezien, wat volgens mij de kern van de kwestie beter beschrijft, namelijk schermverslaving, of minder pejoratief uitgedrukt: de afhankelijkheid van informatie die op een electronisch scherm wordt weergegeven.
Digitalisering kortom.
Het gaat hier om schermafhankelijkheid, die door digitalisering wordt gecreëerd.
Heel veel mensen zijn door hun werk verplicht om de hele dag naar een scherm te kijken, zeker niet alleen ICT-ers.
Is het dan gek dat ze dat buiten hun werk ook doen?
Maakt het wat uit of dat een mobiel scherm(pje) is of een wat met een kabel vastligt aan onroerend goed (we hebben het niet over security) ?
Ik dacht het niet.

Ik heb het gevoel dat een groot deel van de haat tegen smartphonegebruikers, die ik hier voel, wordt ingegeven door de frustratie van veel ICT-ers die een enorme staat van dienst hebben met het (nagenoeg) volledig beheersen van wat er bij hun datamachines, vastgekabeld aan onroerend goed, in en uit gaat.
Die beheersing wordt per seconde ondergraven door actoren die anders denken over data: de staat wil spioneren, het bedrijfsleven wil verdienen en de gemiddelde Nederlander wil gebruiksgemak.
De "smartphonegebruiker" is a.h.w. het tegendeel van wat een rechtgeaarde ICT-er voor ogen heeft want de eerste is een verliezer op alle fronten (en hij heeft het niet eens in de gaten).
De rechtgeaarde ICT-er wordt dagelijks gefrustreerder omdat de digitalisering de ene na de andere afgrond opent, gedeeltelijk veroorzaakt door minder rechtgeaarde collega-ICT-ers en anders wel door bovengenoemde niet-bonafide actoren.
De "smartphonegebruiker" wordt, kortom, de kop van jut.
Een makkelijk slachtoffer want hij was het al.

Laten we het over beeldschermen hebben.
En hun rol in de samenleving.

Interessant bijkomend gegeven dat Anoniem van 16:45 uur opwerpt.
(zie: https://www.security.nl/posting/873616#posting873875

Waarom bijkomend? Omdat schermafhankelijkheid een gevolg is en niet een op zichzelf staand fenomeen. Als schermafhankelijkheid dat wel zou zijn, dus een uniek fenomeen, volstond het voor de 'afhankelijken' om elke dag meer dan drie uur naar een grijs beeld te staren.

Schermafhankelijkheid wordt veroorzaakt door de zucht naar informatie, waarbij ik met 'zucht' het archaïsche woord voor ziekelijke dwangmatigheid bedoel. De nogal eens gehoorde opmerking van smartphone bezitters dat zij maar moeilijk zonder kunnen (de smartphone) is kenmerkend voor deze dwang.

Ik fiets veel en dagelijks rijd ik nieuwsgierig achter - vooral - jongere mensen en bij elk verkeerslicht wordt de smartphone tevoorschijn gehaald. Ik kan mij niet voorstellen dat zij dat doen om in een online RVV (Rijksreglement Verkeersregels en Verkeerstekens de betekenis van de kleuren van verkeerslichten op te zoeken. Als het groene verkeerslicht eenmaal aangaat zijn zij zo verdiept in hun schermafhankelijkheid, dat ik moet bellen of luid "GROEN!" moet roepen.

Die informatiezucht is primair aangekweekt door slechts enkele lieden op deze wereld met astronomische beursnoteringen, waarvan er een de mens als 'dumb fucks' wegzette (zuckerberg) en een misschien nog kwaadaardiger 'misgeboorte' (musk) die er niet voor schroomt de hitlergroet te brengen.

Ik vind niet dat chronische smartphonegebruikers als de kop van jut moeten worden benaderd. Het zijn mensen die misschien zelfs hulp behoeven, zeker voor degenen bij wie het een verslaving is geworden, die zoals elke verslaving meer kwaad dan goed aanricht in hun persoonlijke omgeving èn voor henzelf.
Oogartsen bijvoorbeeld zien een toename van bijziendheid(*) bij kinderen door nagenoeg onafgebroken schermgebruik waaronder smartphones.

(*https://www.lens.nl/blog/toename-bijziendheid-bij-kinderen-door-schermgebruik

@Anoniem op 26-01-2025 om 16:45 uur.

Het gepraat over een "sekte" begon ermee dat iemand hierboven riep dat mensen die géén smartphone hebben, op een soort "Amish-achtige sekte" lijken. Daar reageerde ik op (24-01-2025 om 01:07 uur).

Ik ben het met je eens dat (beeld)schermverslaving meer in het algemeen ook een probleem is. Maar bij smartphones komt er nog iets bij, en dat is dat ze zo handig vast te grijpen vallen om jezelf af te leiden van sociaal contact, een beetje zoals je ook een sigaret kunt opsteken om even geen direct contact te hebben met andere mensen - want je bent dan "bezig" met die sigaret (aansteken, uitkloppen, het genietend inhaleren en het uitademen van een rookwolkje).

De smartphone wordt voor iets soortgelijks gebruikt. Je ziet mensen die in een trein gaan zitten en meteen in een soort reflex, nog voordat hun kont de bekleding van de stoel raakt, hun smartphone te voorschijn trekken, de nek buigen en er met hun blik in verdwijnen. Zo creëren ze een onzichtbare muur om zich heen.

Een laptop (en vooral in combinatie met een koptelefoon) kan ook als onzichtbare muur dienen, maar daar is toch iets meer een bewuste wilsinspanning voor nodig: je moet het ding uit een tas halen en openklappen. Ik kan het niet helemaal goed verklaren, maar voor mijn gevoel is de laptop net een iets ander verhaal, hoewel er ook wel overeenkomsten met de smartphone zijn.

En natuurlijk kun je thuis ook verslaafd raken aan het scherm van je desktop, als je die hebt. Bijvoorbeeld een groot scherm waarop je aan het gamen gaat zodra je na binnenkomst je jas hebt uitgetrokken. Of met surfen op nieuwssites ("doomscrollen" kan op smartphones, laptops en desktops). Uit Wikipedia:


M.J.

Ik heb vrij ruime trein-ervaring - en dat is al decennia zo.

Vroeger was het een meer zichtbare muur - namelijk de ochtendkrant . Soms zo breed uitgevouwen dat het halve gangbad blokkeerde.
Of een boek.
Of "stukken" uit een aktentas.
Wat later ook de volumes van gratis papieren krantjes (Metro,Spits)

Of desnood leeg voor je uit staren.

Praten in de trein doen _alleen_ reeds bekenden (collega's, scholieren).

Inderdaad hebben sommige mensen zich altijd al verscholen en afgesloten, ook in de trein. Maar er is wel degelijk een verschil in de kwaliteit (in de zin van: hoedanigheid) in de manieren waarop mensen zich verschuilen/afluiten. Als jij het verschil tussen - a) krant/boek/"stukken", b) leeg voor zich uitstaren, c) verdwijnen in een smartphone - zelf niet waarneemt en niet aanvoelt, dan zal ik jou dat verschil waarschijnlijk niet duidelijk kunnen maken.

Het is mogelijk dat bepaalde neurotypen het verschil inderdaad niet (of althans niet bij anderen) waarnemen.


Nee hoor, ik heb al vele jaren af en toe een leuk gesprek in de trein met vreemden. Maar niet met mensen die zichzelf hebben laten verdwijnen in een smartphone. Want die laten daarmee merken niet open te staan voor een gesprek. Als iemand een boek leest dat mij interessant lijkt, heb ik (indien van toepassing) wel eens gevraagd: "Mag ik u wat vragen? Dat lijkt me een heel interessant boek wat u daar leest..." Bijna altijd ontstaat er dan een leuk gesprekje.

Ook vraag ik als smartphone-loze reiziger (het is echt een prima excuus!) soms wel eens of iemand iets voor me kan opzoeken m.b.t. een vertraging die niet duidelijk is omgeroepen. Bijna altijd wordt daar heel vriendelijk op gereageerd, en soms ontstaat er dan ook een leuk gesprekje, en vooral: sociaal contact.

M.J.

Het verschil is er niet. Het doel van de afgeschermde (afleiding, of het creeren van 'persoonlijke ruimte grens' omdat de mede-reizigers in de fysieke 'persoonlijke ruimte' zitten die men normaal graag aanhoudt ) is hetzelfde, en het effect ook.

Alleen een generatie(kloof) dat het "vroeger toch anders was met een krant omdat je een onderbuik-hekel aan het scherm hebt" .


Nogal atypisch gedrag. En - jouw beleving.
Het zou me niet verbazen als nogal wat lezers gewoon gestoord zijn - maar te bang/beleefd/timide om keihard te zeggen "Nee, je mag niks vragen want ik zit niet te wachten op een babbel" .
Waar haal je vandaan dat iemand die verdiept in een boek zit _wel_ open staat voor een gesprek ?

Ik vraag me echt af of je gespreks"partner" thuis komt met 'ik had zo'n leuk gesprek' of "jeez, zat ik net lekker in het verhaal kreeg ik een prater die me drie stations bezig hield, en ja, toch moeilijk om dat hard af te kappen' .

Ok, een verschilletje met het boek is dat je daar de kaft kunt lezen en dat als opener gebruikt.

(Ik aarzal om je de tip te geven dat je een smartphone lezer kunt vragen of z'n iPhone/Samsung/ en welk model is het - goed bevalt en lekker werkt , want dan ga je die mensen ook lastig vallen)


Er is een verschil tussen beleefdheid en iemand helpen met een concrete en plausibele vraag - en lastig gevallen worden door iemand die zichzelf niet kan bezighouden.

Afgezien van Internet fora - er zijn van die gelegenheden waar mensen met behoefte aan contact naar toe gaan - kroegen, bridge/klaverjas/ lage-divisie sport clubs, buurthuizen etc.

Het heeft in mijn jongere jaren wel even geduurd (ook niet gerookt) voordat ik doorhad dat niet alle mensen hun aansteker _zo_ makkelijk vergeten maar "heb je een vuurtje ?" een contactopener was.

Kun je ook nostalgisch over doen, dat het zo sociaal was toen 'iedereen' rookte.

Je hebt er zelf controle over. Verwijder de apps ervan die je niet strict nodig heb, dus weg met alle social media meuk. webbrowser eraf, enz, enz. Gewoon functioneel de telefoon beperken tot een stuk gereedschap in plaats van een apparaat wat je leven bepaalt.

Dat doe ik op basis van sociale intuïtie, waarbij ik overigens altijd wacht totdat ik zie dat de ander even niet verdiept zit in het boek (m.a.w. "een geschikt moment"). Gezien de rest van jouw reactie, inclusief de insinuaties daarin, lijkt het of jij je überhaupt niet kunt of wilt voorstellen wat sociale intuïtie is of kan zijn.

In The Guardian vandaag een stukje over de "telefoonangst" van Generatie Z. Dat wil zeggen de angst voor rechtstreeks mondeling contact via de telefoon:


Deze inmiddels wijdverspreide fobie is iets dat in de hand wordt gewerkt door smartphones en (in mindere mate) laptops, maar nauwelijks door dumbphones (die wel sms hebben) en helemaal niet door boeken of kranten.

M.J.

Je wilde vast schrijven "Natuurlijk doe ik dat niet zomaar - je kent me toch ?" .
De kern van echt sociaal gedrag is niet alleen je eigen intentie , maar je ook bedenken hoe dat overkomt bij een ander.
Misschien heb je die sociale antenne inderdaad, en pas je die (vanzelfsprekend) toe. En als ik je zou kennen zou ik wellicht je die coulance dat jij iemand bent die "natuurlijk" inschat hoe je gesprekspoging valt vanzelf aannemen zondat dat je dat erbij hoeft te zeggen.
Dat is mijn sociale intuitie.

Alleen - hier ken ik je niet. En waar jij jezelf ziet door je wat je intenties zijn, en je zelfkennis (of zelfbeeld) - is dat op een forum beperkt tot wat je schrijft.
En ik heb je spiegel gegeven hoe je omschreven gedrag óók gezien kan worden. Het enige verschil is jouw sociale intuitie van een onbekende - en daarnaast het verloop van het gesprek(je).
Even reflecteren "goh, zo zou het ook kunnen vallen bij iemand" . Misschien, en hopelijk, deed je dat al lang en verwachtte je hier de vanzelfsprekende beleefdheid dat "maar alleen als ik zie dat het niet stoort" impliciet aangenomen wordt als iemand dit soort dingen vertelt.
Het is ook even een deuk in de stemming als je bij een gezellige barbecue zo'n alternatieve interpretatie geeft wanneer iemand juist aan het vertellen is hoe sociaal hij is, en hoe jammer het is dat 'de huidige generatie' zo in zichzelf gekeerd is.

Maar - met je sociale antenne moet het je toch wel geobserveerd hebben dat er óók mensen zijn die zichzelf ongetwijfeld als 'erg sociaal' zien, maar die antenne totaal missen ?
Die de subtielere stemwendingen dat een telefoongesprek wel lang genoeg geduurd heeft niet horen ("joh, leuk dat je belde maar ik heb nu ECHT wat anders te doen" - dan zijn er al wat hints aan voorafgegaan) , de "iedereen heeft een arm om de schouder nodig" types die maar niet doorhebben dat dat niet hun arm ,bij die persoon, op dat moment moet zijn ?
Ook die mensen kunnen zichzelf oprecht omschrijven vanuit hun intentie - zonder zelfs maar door te hebben dat die aan de ontvangende kant helemaal niet zo welkom is.



Ach, als je OUDE kranten hebt kun je hetzelfde geneuzel lezen over de (opkomst van) de televisie, stripboeken.
En ik vermoed dat de generatie "brief" ook al wat vond over de vaste telefoon.

Het _is_ een feit dat een telefoongesprek (kan) storen. Hoorn van de haak als je echt wilde concentreren bestond al lang.
De beller vraagt (cq eist) acute aandacht . e-mail (of andere tekst vormen) zijn, meestal, minder dwingend in het opeisen van attentie.

en als er dan iets mis is, omdat je wat ouder bent en vergeetachtig, dan vang je bot bij kifid en dat soort partijen...

als je jong bent lijkt alles fantastisch, als je ouder wordt komt wijsheid pas. bij de een wat sneller dan de ander natuurlijk.

maak niet die typische denkfout dat moderne gadgets gebruiken je een modern denkend mens maakt!

Zonder leven doe ik niet, thuis laten in een afgesloten doos wel.
Zonder zou teveel moeite kosten om mee te draaien binnen de samenleving.
Echter, wanneer ik de deur uit ga neem ik de smartphone niet mee, daar zijn alternatieven voor zoals een oude 3310.
Deze ligt voornamelijk in het handschoenenkastje van de auto.
Wanneer ik hem niet gebruik, haal ik de batterij eruit en probeer ik de telefoon een aantal keren te starten zodat er geen reststroom in het apparaat zit zover het kan.

De verleiding tot zaken als sociaal media liggen bij de gebruiker zelf en het niveau van hun verslaving hieraan.

Tadaa! Nòg een stukje in The Guardian over leven zonder smartphone. Dit keer van de hand van Stuart Heritage:


Nee... columnist Stuart Heritage heeft het nog steeds niet begrepen. Het is niet nodig om wereldberoemd te zijn om simpel te kunnen leven. Het bewijs? Ik ben helemaal niet beroemd, maar ik kan het ook. Ook tegen mij zijn mensen aardig. Ook ik heb geen polshorloge en geen smartphone. Hoe ik dat voor elkaar krijg? Beste Stuart, ik leg ze af.

M.J.

Jij maakt hier een denk(lees)fout: het zijn mènsen die technologie gebruiken en daar graag de schuld op afschuiven als ze hun eigen wil over het gebruik van die technologie kwijtraken en dat niet willen toegeven.
Het maakt helemaal niets uit of dat de allerlaatste gadgets zijn of stokoude spullen.
Je kunt overal verslaafd aan raken en dus de zeggenschap over je eigen wil verliezen (en dan het apparaat de schuld ervan geven).
Of zoals de moordenaar het zei: "het mes lag daar en ik wist niet meer wat ik deed".
Kortom, het is niet het denken wat bij de meeste mensen tekortschiet -iedereen kan uitstekend denken (mits geen hersenbeschadiging)- maar de zelfbeheersing, de wil over de eigen wil.
En daar openen zich zwarte gaten van kosmische omvang.
En het is heel vervelend om tegenover jezelf toe te moeten geven dat je niets/ te weinig over je eigen willen te zeggen hebt.
Ik ken dat probleem zelf heel goed dus ik praat niet vanuit de situatie dat ik het allemaal heel goed voor mekaar heb op dit vlak.

Zoals we allemaal eigenlijk wel weten zijn smartphones helemaal niet het probleem. Smartphones zijn gewoon draagbare computers, en gewone computers zijn ook niet het probleem. Het probleem is verslaving en sociale dissociatie. Wanneer je de mogelijkheid van verslaving wegneemt door het gebruik van een dumbphone of geen mobieltje, dan los je het probleem op - denk je dan.

Maar het gebruik van een dumphone of geenphone is geen oplossing van het probleem, het is symptoombestrijding. De oorzaak van het probleem is het verdienmodel achter de verslavende dissocierende apps. Gewone apps geven geen verslavingsprobleem, bijvoorbeeld de bel-app, sms-app, route-app, mail-app, browser-app, je contacten-app, en wat je nog meer voor interessants kunt installeren.

Het verdienmodel laat een hele lelijke kant zien van onze maatschappij, dat geld verdienen boven mensen gaat. Een te ver doorgeschoten marktwerking die niet uniek is voor de techwereld, je ziet het ook terug in verzekeringen (thuis doodgaan vinden verzekeraars te duur), zorg (loonverhouding tussen rijken en verpleging is soms 1:5000), onderwijs (wie wil er nog leraar worden of blijven?), politie (wie op straat voelt zich voldoende gewaardeerd en ervaart voldoende ondersteuning?), et cetera.

Gelukkig is er binnen de EU de nodige regelgeving opgezet, en deze staat dan ook onder druk. Zo willen de VS straks importheffingen in gaan voeren als tegenwicht op hoe wij in de EU om willen gaan met tech:
https://www.brookings.edu/articles/are-tariffs-big-techs-new-tool-against-eu-regulation

Qua privacy heb je al lang geen individuele keuze meer. Ja je kunt jezelf zoveel mogelijk onzichtbaar proberen te maken. Maar dat helpt niet want overal en nergens worden gegevens van je bijgehouden en gekoppeld en verkocht. Op de weg, op parkeerplaatsen, de GSM-module in je auto, je BSN is al een voorwaarde voor allerlei registraties, je geld krijg je niet zonder dat banken er vanaf weten.

Nu de VS ons willen dicteren, is het zeker tijd geworden dat onze EU zich gaat inzetten voor volwaardige alternatieven. Een eigen cloud, eigen social media apps, waar we zelf de baas over zijn. Dat we zelf kunnen bepalen dat het niet nodig is om apps verslavend te maken. Dat het wel nodig is om vervreemding en desinformatie tegen te gaan op sociale media door gezonde en ethische alternatieven te bieden. Of zoals Marleen Stikker het zegt "dat we het internet weer leuk maken".

@Dingetje op 05-02-2025 om 07:31 uur.

Op het eerste gezicht een sympathiek verhaal wat je vertelt. Maar op twee punten vind ik het naïef.

-- Beeldschermen, verslaving en sociale dissociatie --
Ten eerste als het gaat om de oorzaken van verslaving en sociale dissociatie. Die oorzaken hebben niet alleen te maken met hoe sommige apps zijn gemaakt / vormgegeven. Het heeft ook te maken met beeldschermen op zich. Die doen iets met de geest van de mensen die er (langdurig) naar kijken. Ik merk dat zelf ook. Voor het concipiëren en schrijven van bepaalde teksten maak ik daarom bewust gebruik van pen en papier, en niet van een toetsenbord plus scherm, omdat ik tot bepaalde zaken in mijn geest geen toegang krijg terwijl ik naar een scherm zit te kijken.

Het kijken naar een elektronisch beeldscherm verandert iets aan onze geest en aan de werkelijkheid zoals we die ervaren.

Een dumbphone met een piepklein, nauwelijks lichtgevend schermpje stelt onze geest niet (of nauwelijks) bloot aan de zaken waar een smartphone, tablet, laptop of monitor ons wel aan blootstellen.

-- De rol van de EU in relatie tot tech --
Ten tweede schrijf je over de EU alsof die puur een deel van een mogelijke oplossing van de problemen zou zijn, omdat die ons zou kunnen beschermen tegen de malafide Amerikaanse tech-bazen en hun pogingen om ons te verslaven en sociaal te laten dissociëren. Je laat buiten beschouwing dat de EU op dit moment zelf keihard bezig is alle EU-inwoners juist extra afhankelijk te maken van tech, en om massasurveillance over alle EU-inwoners op alle mogelijke manieren in te voeren. Je zegt niets over het "democratisch tekort" van de EU, of over de technocratische mindset van de Brusselse bureaucratische bubbel, die in een perfide wisselwerking samen met de besturen van EU-lidstaten de democratie en de rechtsstaat bezig is om zeep te helpen.

Dan kun je zeggen: "Ja, maar ik vind ook dat de EU hervormd zou moeten worden."

Dat ben ik op zich wel met je eens, alleen denk ik niet dat de technocratische EU zich realistisch gezien zal laten hervormen als er geen effectieve, interne tegenmacht wordt ontwikkeld tegen de overmacht van de huidige, inhumane, technocratische EU-apparatsjiks. Mensen zoals Ursula von der Leyen of (voorheen) Ylva Johansson laten zich in hun machts- en controledrang echt niet tegenhouden door iets anders dan tegenmacht. Die tegenmacht kan alleen worden ontwikkeld als landen weer een reële mogelijkheid voor zichzelf creëren om indien nodig uit de EU te stappen. Alleen dan krijgt het EU-bestuur er serieus belang bij om het belang van de bevolking van lidstaten, mensenrechten, democratie en de rechtsstaat in het algemeen weer serieus te gaan nemen.

In jouw verhaal wijs je de VS aan als boeman. Ik ben het met je eens dat de VS een funeste rol spelen en inderdaad de EU en "ons" willen dicteren hoe wij onze maatschappij inrichten. Maar de EU en "ons" zijn twee heel verschillende dingen, die jij ten onrechte over één kam scheert. Ik vraag me af of jij dat bewust doet - maar daarover kun je zelf het beste opheldering geven.

-- EU-regelgeving - een vloek of een zegen? --
Een aspect hiervan is regelgeving. In jouw verhaal lijkt het of EU-regelgeving alleen maar goed is omdat die "ons" beschermt tegen de (vooral Amerikaanse) tech-bazen. Maar EU-regelgeving ontneemt ons op dit moment ook onze eigen grondrechten, zelfbeschikking en menselijkheid (bijv. DSA, AI-act, transfermechanismen zoals het pseudo-"coronaherstelfonds" - thans digitaliseringsfonds) of gaat dit binnenkort doen als de plannen doorgaan (EHDS, CBDC, CSS etc.). Ook staat de EU allerlei massasurveillance toe die lidstaten zelf invoeren, bijvoorbeeld Nederland met zijn (recentelijk nog weer uitgebreide) Sleepnetwet, en dystopische Franse surveillance-maatregelen.

Ik vind dat het inderdaad kwalijke, levensgevaarlijke en zeer schadelijke gedrag van de VS (zeker ook nu onder Trump en Musk) niet misbruikt moet worden als extern vijandbeeld om daarmee onze aandacht af te leiden van onze vijanden in de EU en in ons eigen land, die voor ons(!) even gevaarlijk zijn, en bovendien nog veel dichterbij.

Omdat onze nationale regeringen en ambtenaren al diep verweven zijn met het Brusselse, technocratische machtsbolwerk, zal democratische, parlementaire actie niet genoeg zijn om de technocratische EU-bulldozer te stoppen. Denk bijv. aan de manier waarop onze eigen regering anderhalf jaar geleden een motie van de meerderheid van het parlement terzijde veegde en in Brussel tòch voorstemde voor plannen t.a.v. CSS. We leven niet meer in een functionerende democratie.

-- Actie van onderop --
Daarom is actie van onderop, vanuit de bevolking, ook zeer nodig. Dat kan collectieve actie zijn. Bijvoorbeeld zoals de actie van de campagne "Vertrouwen in de GGZ" onder aanvoering van psycholoog Coby Groenendijk. Of een actie zoals die van de Enschedese studenten (samen met de politieke partij Volt) tegen elektronische deursloten waarmee ze bij hun eigen woningen gemonitord dreigen te worden.

Een andere vorm van actie die gewone mensen kunnen nemen, is zo min mogelijk meedoen aan het technische geweld, en weigeren daarmee in te stemmen. Bijvoorbeeld door een dumbphone of geen foon te gebruiken. En door contant geld te gebruiken. Dit vermindert enerzijds de afhankelijkheid van mensen van tech, en vooral van invasieve tech, en vermindert anderzijds ook de machtsmiddelen waarmee het tech-regime ons kan onderdrukken en ons bewustzijn kan vernauwen. Wat mij betreft mogen burgers net zo lang zand in de wielen van het technocratische dwang-apparaat gooien, totdat onze mensenrechten weer echt worden gerespecteerd. M.a.w. totdat voldoende politici en ambtenaren wakker worden uit hun, deels corrupte, digitaliserings- en tech-verdwazing, en tech weer gaan zien als wat het moet zijn: een middel, niet een heilige graal.

Wat vind jij op dat punt? Vind jij dat te radicaal gedacht? Vind je het onaardig van mij om zo over onze arme EU-bestuurders te denken, en vind je dat we die wat meer moeten "vertrouwen"? Ook na alles wat ze de afgelopen vijf jaar in gang hebben gezet en de maatschappelijke schade die ze (samen met de nationale lidstaat-regeringen) hebben aangericht?

M.J.

BELACHELIJK!

Topic titel: Leven zonder smartphone, lijkt wel een uiting van wanhoop vergeleken met: Leven zonder water.
Of het uitgangspunt voor een utopische novelle getiteld: Hoe overleefde ik zonder smartphone.

In aanvulling op mijn bijdrage van vandaag om 9:19 uur, in reactie op @Dingetje op 05-02-2025 om 07:31 uur, nog het volgende.

Geen symptoombestrijding, maar echte probleemoplossing? Ondermijn het verdienmodel met je dumbphone!


Ik ben het met je eens dat een dumbphone (of het niet hebben van een foon) op zichzelf zeker niet voldoende is om het probleem op te lossen. Maar het is ook niet alleen maar symptoombestrijding. Het is daarnaast ook nog iets anders, namelijk als mens gaan staan voor een overtuiging, en die uitdragen, waardoor het voor machthebbers wat moeilijker en minder aantrekkelijk wordt om over mensen heen te walsen.

Inderdaad laat het door jou genoemde verdienmodel (m.b.t. tot zowel "apps" als digitalisering en beeldschermen meer in het algemeen) een hele lelijke kant zien van onze maatschappij. De vraag is alleen hoe we daar vervolgens mee omgaan. Als we alleen maar aansturen op een versterking van de EU als centralistisch machtsbolwerk, en op meer EU-regelgeving, dan doen we óók aan symptoombestrijding.

-- Propaganda door het Berggruen Instituut --
Dit wordt indirect geïllustreerd door een opinie-artikel in The Guardian gisteren (4 februari), geschreven door Lorenzo Marsili, met als titel: "Threatened by populist superpowers, Europe too needs a dose of patriotism". Hij concludeert:


Dat lijkt een beetje op wat jij bepleit, bijvoorbeeld waar jij schrijft:


Maar wat blijkt? Marsili is directeur van de Europese tak van het Berggruen Instituut. Dit instituut, afkomstig uit Los Angeles (Californië) in de VS, heeft allerlei banden met big tech, zoals alleen al blijkt uit het Wikipedia-artikel hierover:


We hebben het bij diegenen die het Berggruen-instituut steunen dus onder andere over:
- een voormalige Google-topman (Schmidt, vermogen ongeveer 39 miljard dollar);
- een Paypal-oprichter (Hoffman, vermogen ca. 3 miljard dollar);
- een media-persoonlijkheid (Huffington, vermogen enkele honderden miljoenen dollar):
- een Snapchat-oprichter (Spiegel, vermogen ca. 2,5 miljard dollar);
- een CEO van een grote investeringsfirma, met banden met Trump (Schwarzman, vermogen ca. 39 miljard dollar);
- een Twitter-oprichter en voormalig CEO (Dorsey met 5,5 miljard dollar);
- de rijkste man ter wereld (Musk, met Tesla, SpaceX en X; vermogen meer dan 400 miljard dollar);
- een arts, tevens "founder of NantWorks, a network of healthcare, biotech, and artificial intelligence startups; an adjunct professor of surgery and executive director of the Wireless Health Institute at the University of California, Los Angeles" (Soon-Shiong; vermogen ca. 6 miljard dollar).

Deze superrijke, oligarchische steunpilaren van het Berggruen Instituut hebben een overlap met de zogeheten "Paypal-mafia" (Hoffman, Musk). Het instituut lijkt in zijn denktank-pretenties van idealistische wereldverbetering (door superrijken die te weinig belasting betalen, maar dat zegt men er niet bij) ook een beetje op het WEF en andere, vergelijkbare gremia.

-- Waarom pleit Marsili dan toch voor een "patriottisch Europa"? --
Deze achtergrond van het instituut roept de vraag op waarom Lorenzo Marsili, gezien zijn banden met dergelijke oligarchen/multimiljardairs, ons oproept tot een meer "patriottisch" Europa dat zich juist beter tegen deze oligarchen kan verweren.

Het antwoord op die vraag is dat een meer "patriottische" (lees: autoritaire, gecentraliseerde) EU de Amerikaanse oligarchen in werkelijkheid juist zou bedienen. EC-voorzitter Ursula von der Leyen heeft bijvoorbeeld uitstekende banden met grote, Amerikaanse industrieën en financiële krachtpatsers.

Daarom is een onkritische oproep voor "meer EU-regelgeving" een valkuil waar je niet in zou moeten stappen. Het is eigenlijk een variant van het door de EU veelvuldig ingezette excuus van "terrorisme-bestrijding" of "kinderporno-bestrijding" om massasurveillance op onschuldige burgers in te voeren. De Amerikaanse oligarchen vinden het helemaal niet erg als die massasurveillance wordt ingevoerd met als excuus "oligarchen-bestrijding" of "regelgeving tegen surveillance door oligarchen". Zolang het resultaat maar is dat EU-burgers indirect toch worden onderworpen aan de macht en surveillance van oligarchen, via EU-regelgeving.

Met andere woorden: laat al die burgers maar razen en tieren tegen het onrecht dat hun door superrijken wordt aangedaan, zolang ze zich ondertussen maar door die superrijken laten onderwerpen en leegzuigen via datasystemen en AI. Dit mag ook best via de EU gebeuren, als het maar effectief is. Dat is in essentie dezelfde werkwijze als die van Trump, die als (tot voor kort vermeende) miljardair voorwendt dat hij het volk wil verdedigen tegen een rijke elite waar hij zelf deel van uitmaakt.

Lorenzo Marsili voert met zijn artikel dus in feite keurig de agenda uit van de rijke steunpilaren van het Berggruen Instituut.

-- Echt patriottisme betekent: eigen Europese criteria die het belang van de bevolking bevorderen --

Onder het artikel van Marsili staan meer dan 600 reacties. Eén ervan vond ik wel interessant:


Daar zit wat in. Daar komt nog het volgende bij. Als de EU haar cohesie en kracht niet gaat ontlenen aan een voor 99,99% van de bevolking irrelevant bruto nationaal product (BNP; GDP) in combinatie met onderdrukkende, digitale controlesystemen, maar wel aan een gemeenschappelijk besef van levenskwaliteit, dan vormt dat uiteindelijk een veel solider fundament voor een succesvol gemeenschappelijk-Europees geopolitiek optreden. Maar dan heb je dus wel EU-leiders nodig die dit besef zowel intern (in de EU) als extern (richting de VS, China, Rusland etc.) op een geloofwaardige manier kunnen uitdragen.

Een ouderwetse, met Amerikaanse en andere oligarchen verbonden, technocratische machtspoliticus zoals Von der Leyen kan dat niet. Maar ja, zij is dan ook nooit door de Europese bevolking gekozen.

En omdat wij niet onze eigen EU-leiders kunnen kiezen, moeten wij ons voorlopig tevreden stellen met kleinere keuzes. Bijvoorbeeld om geen smartphone, maar een dumbphone te gebruiken.

Dat past ergens ook wel, want wij worden door de EU per slot van rekening als te dom beschouwd om zelf over onze eigen persoonsgegevens te mogen belissen.

M.J.

Correctie: in mijn bijdrage van gisteren 15:50 uur (in de op drie na laatste alinea) is "bruto nationaal product (BNP)" fout als vertaling van GDP (gross domestic product). Het moet natuurlijk zijn: bruto binnenlands product (BBP). M.J.

Eens M.J.
Alleen: 'resilience' en 'sustainability' doen mij té veel aan Frau Führer VonderLeyen denken. Hoe zou het zijn met de rechtszaak van de 'verdwenen sms'jes?

Dat is inderdaad een probleem. Zulke begrippen / woorden, die op zichzelf goede en nuttige dingen kunnen aanduiden, worden razendsnel opgepakt, ingepikt en voor andere doelen gebruikt door de technocratie- en surveillance-lobby.

-- Het inpikken van woorden --
Een heel erg voorbeeld daarvan is de door digitaliseringslobby ECP (opgericht met financiering van het grootbedrijf - VNO/NCW) gepropageerde "waardengedreven digitalisering". Ze wekken dan de suggestie dat ze door nobele, humane, ethische waarden worden "gedreven" in hun beleid om de door hen gewenste digitalisering overal door te drammen. In de realiteit worden ze gedreven door winstbejag en machtszucht.

Het is een poging van deze breedvertakte lobby om mensen die echt ethisch denken, op een zijspoor te zetten door zelf het "ethische" discours te gaan domineren, waardoor dat discours natuurlijk niet werkelijk ethisch meer is, maar dienstbaar wordt gemaakt aan de commerciële belangen en machtsaspiraties van diegenen die over zichzelf roepen dat ze "waardengedreven" zijn.

-- Corruptie --
Ik vrees dat we bijzonder weinig meer zullen horen over de verdwenen sms'jes van Von der Leyen met toplieden van Pfizer etc. ("Pfizergate"). Ik bedoel, Trump verleent gratie aan 1500 bestormers van het Kapitool (6 januari 2020), laat een tech-baas inbreken in de administratie van gevoelige privé-gegevens van talloze Amerikanen en ziet etnische zuivering als een vastgoedpropositie... Dus wat stellen een paar verdwenen sms'jes van Von der Leyen dan nog voor? Eerder wist ze ook de kritiek op haar verdwenen telefoondata in relatie tot verleende defensiecontracten te doen verstommen.

Corruptie op het hoogste niveau is zowel in de VS als in de EU een "fact of life". Trouwens, in NL kwam Rutte ook goed weg met zijn ontbrekende "actieve geheugen", en kijk welke positie hij nu bekleedt!

-- Toekomst --
Willen we ooit tot herstel van onze basisrechten komen, dan zullen er waarschijnlijk heel andere wegen bewandeld moeten worden, door een nieuwe generatie. Want de huidige "rechtsstaat" is, voorzover het de rechten van burgers ten opzichte van de staat en het grootbedrijf betreft, moreel en intellectueel diep gecorrumpeerd en zo goed als failliet. Bestuursrechters stellen zich op als dweilen waar bestuurders overheen mogen lopen - geen idee waar die rechters dat geleerd hebben, mogelijk op studentverenigingen zoals het Leidse corps Minerva - die naam van de betreffende voorstoomcursus voor gewiekste maar ruggengraatloze en financieel inhalige regenten is op zich al een belediging voor de Godin der Wijsheid.

Een nieuwe generatie zal (als geheel - historici e.d. uitgezonderd) waarschijnlijk niet eens meer echt begrijpen wat onze basisrechten ooit waren of heetten te zijn. Maar wie weet zullen ze nieuwe rechten gaan formuleren en die politiek gaan bevechten, of anders misschien op sociale en praktische manieren.

Maar eerst moet het de welgestelde klassen in Nederland nog flink wat meer pijn gaan doen. Anders komen ze niet tot bewustzijn en al helemaal niet in beweging. Het gaat die klassen pas pijn doen als het volk eerst nog veel meer pijn heeft geleden en het daardoor niet meer pikt. Maar het Nederlandse bestuur is een kampioen pappen en nathouden, dus het kan nog heel goed een tijdje duren voordat er hier echt iets gaat gebeuren. Misschien moet Groenland eerst echt helemaal smelten of zo, waardoor de Randstad natte voeten krijgt en het keurige geboefte dat thans in directiekamers aan de Zuidas en in Haagse kantoortorens zetelt, uit zichzelf het zinkende land verlaat en zijn toevlucht zoekt in Zwitserse chalets. Dan ontstaat er hier misschien ruimte voor iets nieuws. Bijvoorbeeld de teelt van zeewier bij Hillegom en Lisse!

M.J.

Gewoon een moderne Pixel telefoon met GrapheneOS laten. Altijd in vliegtuig mode laten. Soms WiFi aan en voila.

Je hebt het beste van beide werelden.

Zo heb je de laatste tech zonder slaaf te worden van de digitale goden.

Geen google maps, gewoon offline je kaarten inladen

voor elke app bestaat er een FOSS alternatief.....

Signal? Probeer Session , die is wel private/anonymous en niet gecentraliseerd zoals Signal

Don’t Use Session (Signal Fork)
By Soatok, January 14, 2025

- Insufficient Entropy in Ed25519 Keys
- In-Band Negotiation for Message Signatures
- Using Public Keys as AES-GCM Keys

https://soatok.blog/2025/01/14/dont-use-session-signal-fork/

Het Session-team reageerde op de bevindingen op hun blog, maar ze verzuimden bovengenoemd blog te citeren:

https://web.archive.org/web/20250117085555/https://getsession.org/blog/a-response-to-recent-claims-about-sessions-security-architecture

De smartphone is een instrument met de verkeerde naam. Hij is namelijk helemaal niet smart. De eerste versies waren nog voor het gemak, ik weet nog dat ik blij was dat ik geen aparte PDA meer nodig had en een telefoon en PDA in 1 had (kwam van een Nokia + Palm -> BB). Ideaal en met de introductie van de eerste HTC met kleuren
Scherm en keyboard overstap naar Windows CE kwam ook navigatie in zicht op de Telefoon.

Het maakte het leven Smart. En daar is niks mis mee. DigiID, zorg app, bank app, allemaal handige toevoegingen.

Waar het mis gaat is dat er veel meer meuk bij is gekomen, waarbij het verslavende component is toegevoegd. Zoals X, Facebook, Insta, TikTok, … waardoor het device opeens van een stuk gereedschap is omgetoverd tot een luik naar commercie en je als mens daar in probeert te zuigen. En heel veel mensen zijn daar niet tegen bestand. En daar is waar het mis gaat.

De “smartphone” an sich is geen probleem, de gebruiker is het probleem. Ik snap ook niet dat mensen bijvoorbeeld zo in dat ding zitten iedere dag. Ik zie zelf in een restaurant mensen met 4 personen aan een tafel zitten met ieder op de mobiel. Is het leven voor die mensen zo doods dat ze alleen in die telefoon zitten.

De vraag is dus niet, kan je zonder smartphone, maar de vraag is, kan je de smartphone omarmen zonder alle troep er bij. Want hoe men het ook ziet, door die troep ben je als mens het product en het slachtoffer van de ongebreidelde hunkering naar geld en informatie door bedrijven en overheden.

In die toevoegingen zit ook al surveillance. Daar gaat het dus al mis.
Daar kom bij: voor sommige mensen "handig" is niet voor alle mensen "handig".

Typisch misverstand. Een nieuwe techniek introduceren en dan zeggen dat de daardoor ontstane problemen niet aan die nieuwe techniek liggen, maar aan "de gebruiker". Straks ben je als mens een probleem als je niet bestand bent tegen een bom die op je hoofd wordt gegooid, omdat je daarmee "niet kunt omgaan".

Je snapt het niet omdat je de tussenstap vergeet. Is het leven voor die mensen misschien ook zo doods geworden als gevolg van de komst van de smartphone?

Waarom zou je de smartphone "omarmen" als al die troep er standaard op zit en bovendien voor een groot deel niet verwijderd kan worden?
Jouw conclusie is even gek als deze: "De vraag is dus niet, kan je zonder alcoholische drank, maar de vraag is, kan je de alcoholische drank omarmen zonder alle troep erbij. Bijvoorbeeld de kleurstof in Blue Curacao."
Sommige mensen worden niet voor niets geheelonthouder. Dat is voor hun de enige manier om niet verslaafd te raken. Het moet mogelijk en toegestaan blijven om zonder alcohol en zonder smartphone door het leven te gaan.

Moor voor sommige mensen betekent toegang tot de camera al surveillance, en andere mensen snappen dat dit nodig is voor het lezen van de QRcode.


Het hoeft ook niet voor "alle" mensen handig te zijn. Dat is geen privacy eis.

Dat er registratie en logging zit achter bank en overheidsapplicaties zit is niet verkeerd, maar het loggen waar iemand contant is zit niet in deze applicaties, dat is onder andere gebleken toen het UWV op de vingers getikt werd dat het niet mocht en het er uit gesloopt is.

Het overige gedrag is gewoon menselijk. Verslaving aan apps is toch iets van de mensen zelf en dat wordt uitgelokt door de diensten. Je kan dat gedeeltelijk de diensten aanrekenen, maar het is altijd de persoon zelf die zelf verantwoordelijk is. Dit is het zelfde als mensen die in de “slachtoffer rol” zitten wanneer ze zeggen “sorry ik ben te laat” in plaats van verantwoordelijkheid nemen en zeggen “ik ben niet op tijd weg gegaan”. Verslaving aan apps is een zwakte en iets persoonlijks waar bedrijven op inspelen maar mensen zelf moeten oplossen. Ik heb zelf bijvoorbeeld fb, insta, TikTok en een aantal andere apps gehad maar het is maar dood vermaak, zonde van de tijd, net zoals Netflix en equivalenten.

Maar misschien is dat een generatie dingetje.

Het lijkt me geen generatie-dingetje. Net zoals er al sinds het begin der tijden mensen ten onder gaan aan alcohol, omdat ze daar om verschillende redenen verslaafd aan raakten, zo zal ook smartphone- of beeldscherm-verslaving voorkomen bij mensen van heel verschillende generaties.

Jij lijkt je niet voor te kunnen stellen dat mensen buiten hun eigen schuld zodanig in de problemen kunnen komen, dat ze heel kwetsbaar worden voor verslavende dingen, bijvoorbeeld alcohol, drugs, chocola, vet eten, seks/porno, pijnstillers (bijv. Oxycontin/oxycodon van de firma Purdue) of smartphones - alles wat prettige of rustgevende "stofjes" (bijv. dopamine) oplevert die de pijn van die mensen tijdelijk wat kan verminderen.

Als je de verantwoordelijkheid voor het aanbieden en opdringen van die "pijnstillers" over de schutting gooit naar individuele mensen, die dat van jou zelf maar moeten zien af te weren, dan pleit je eigenlijk voor een jungle waarin het recht van de sterkste geldt, en waarbij het geaccepteerd wordt dat kwetsbare mensen simpelweg ten prooi vallen aan sterkere of meer bevoorrechte mensen. In zo'n wereld zou kindermisbruik en kinderporno bijvoorbeeld ook niet meer als problematisch worden ervaren, want ja, dan moeten individuele ouders hun kinderen maar beter beschermen. Hoe die ouders dat kunnen, met een voltijd-baan om het hoofd boven water te houden en niet voldoende geld om uit een buurt (postcode-gebied) weg te verhuizen waar kinderen weinig toekomst hebben en wel veel risico te lopen om in handen te vallen van groomers en gangs, dat vraagt men zich in zo'n wereld niet af.

Overigens zijn zulke werelden waarin grotendeels het recht van de sterkste geldt, in de menselijke geschiedenis eerder regel dan uitzondering geweest. In Europa zijn er sinds heel kort, met name sinds ongeveer 1750, pogingen gedaan om daar serieus verandering in te brengen. Zoals je waarschijnlijk weet, zijn er daarbij ook spectaculaire mislukkingen opgetreden (onder andere 1914-18 en 1939-45). Wil jij graag toe naar de volgende mislukking?

M.J.