Door Anoniem: Het probleem met deze manier van doen is natuurlijk dat "iemand" moet gaan bepalen wat wel en niet oké is. Nu juich jij, omdat mansen gecanceld worden waar jij niet bepaald achter stond gok ik zo, maar er komt een tijd dat dezelfde technieken tegen jou worden gebruikt.
Ooit gebruikten mensen e-mail en usenet om te communiceren, protocollen die open standaards zijn met eindeloos veel servers bij allerlei providers die ervoor gebruikt konden worden zonder dat je je druk hoefde te maken over incompatibiliteit tussen die providers. Bij usenet moest de administrator van een server ervoor kiezen om een nieuwsgroep wel of niet te voeren, maar het netwerk van servers als geheel had een volkomen open opzet. Er waren gemodereerde nieuwsgroepen, maar ook ongemodereerde waar je dingen kwijt kon die op de gemodereerde geweerd werden.
Om de een of andere reden, ik vermoed omdat ze erg gevoelig zijn voor marketing en de 'cool'-factor van dingen die er gelikt uitzien, zijn mensen massaal overgestapt van die open platforms naar de gesloten platforms van Facebook, Twitter etc. Daar kan je
niet, als de enige provider voor dat platform besluit dat iets er niet op thuishoort, overstappen naar een alternatieve provider die hetzelfde wel voert, zonder meteen op een ander platform te zitten dat niet compatibel is en geen berichten deelt met het andere netwerk.
Het is alsof je als klant kiest voor Sony-cd-spelers die alleen Sony-cd's afspelen en die een Sony-stopcontact met Sony-netspanning nodig hebben om te werken. Je geeft de vanzelfsprekendheid op dat alles met alles werkt. En dan vervolgens wel gaan roepen dat je vrijheden worden beknot wanneer iets niet werkt.
Nee, sukkel, je hebt er zelf voor gekozen door voor gesloten platforms te kiezen. Als je niet wilt dat iemand op een platform bepaalt wat wel en niet oké is dan moet je voor platforms kiezen die op open standaards gebaseerd zijn en waar geen enkele partij controle over het volledige platform heeft.
Ik heb dit in het verleden vaak aan mensen proberen uit te leggen die vol overgave voor propriëtaire platforms als Facebook en Twitter kozen, maar de meeste mensen, inclusief verrassend veel IT'ers, leken het net zo min te begrijpen als iemand die "lid" denkt te zijn van de Donald Duck begrijpt dat een abonnement iets anders is dan een lidmaatschap.
Overigens wil ik niet vervelend doen, maar een aantal van de mensen die nu "slachtoffer" zijn van doxxing stonden wel keihard te juichen toen bijvoorbeeld de woning van Baudet beklad was (hun tegenstanders). Dus het is een beetje selectieve verontwaardiging en meten met twee maten.
Als dat inderdaad ben ik het er volkomen mee eens dat het hypocriet is. Ik vind overigens dat iemand die actief anderen doxt maar zelf anoniem blijft, zoals Vizier op Links, minstens zo hypocriet is.
Ik denk dat het veel verstandiger zou zijn van Twitter voor ons allemaal dat berichten met schadelijke inhoud, zoals iemands prive-adres, worden verwijderd maar dat mensen niet volledig hun toegang tot een platform worden ontzegd.
Ik denk dat het verstandiger zou zijn van gebruikers van Twitter en andere sociale media om te beseffen dat ze met een gesloten, commerciëel platform te maken hebben met een eigenaar die voorwaarden en dus ook grenzen kan stellen.
En overigens hoor ik mensen al zeggen dat Twitter een privaat bedrijf is en zelf mag weten wie ze op hun platform laten en wie niet. Daar ben ik het niet mee eens.
Ik denk dat het een gegeven is waar je rekening mee moet houden.
Op de eerste plaats geldt daarvoor het zelfde als hierboven (ooit wordt dit tegen de mensen gebruikt dus nu voorstanders zijn) en daarnaast genieten deze platformen in de VS een bijzondere status, waardoor ze wettelijk niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de berichten die hun gebruikers op hun platformen posten.
Dat is waar.
Als gevolg daarvan moeten ze zich ook neutraal opstellen en in principe iedereen toegang bieden op het platform (afgezonderd van overduidelijk illegaal materiaal natuurlijk). Als ze wel gaan selecteren wie wel en wie niet, dan bemoeien ze zich toch weer met de content van de gebruikers en vallen ze wat mij betreft niet meer binnen de definities van die wetgeving.
En dat is niet waar. Section 230 van de Communications Decency Act, daar gaat het hier om, stelt wel dat providers en gebruikers van interactieve computerdiensten niet verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor dingen die anderen plaatsen, maar niet dat een provider geen grenzen mag stellen aan wat op zijn platform geaccepteerd wordt. Dat mag een provider wél.