Door Anoniem: Mijn ervaring met het indienen van klachten is dat dergelijke doorlooptijden gebruikelijk zijn. De AP heeft het oprecht druk. Dat is frustrerend. Mijn ervaring is ook dat het (langzaam) beter lijkt te worden. Enkele tips:
* Vraag om updates als de aangegeven termijn verstreken is.
* Indien relevant, geef aan waarom er enige spoed noodzakelijk is. Wil je inzage in persoonsgegevens waarvan de bewaartermijn dreigt te verlopen?
* Zoek de prioritiseringscriteria van de AP op en geeft zo expliciet mogelijk aan welke elementen je klacht aan voldoet en waarom.
Been there, done that.
* De AP stuurt elke drie maanden uit zichzelf een "update" dat de behandelingstermijn opnieuw met drie maanden is verlengd, met soms de standaardformule erbij over capaciteitstekort. Ik heb inmiddels tientallen van zulke "updates" ontvangen, die worden gewoon automatisch uitgedraaid, automatisch gefrankeerd en de AP kan dan weer drie maanden vooruit... Zei ik "vooruit"? Ik bedoel "stilstaan".
* Jaren geleden heeft een rechtbank zich in één van mijn zaken laten ontvallen dat er in ieder geval procesbelang was, omdat er altijd sprake is van spoedeisendheid om een voortdurende overtreding van privacy-regelgeving te beëindigen. Later zijn rechters op dit punt muisstil geworden.
* Ik heb de prioriteringscriteria in concrete zaken onder de aandacht gebracht en aangegeven waarom de door mij gedane handhavingsverzoeken volgens die criteria prioriteit zouden moeten krijgen. Dit werd door de AP eenvoudigweg genegeerd.
Op een gegeven moment ga je dan begrijpen dat je tegen een muur aan het praten bent, en houd je dus op met praten. Over verschillende zaken heb ik daarna niet eens meer een handhavingsverzoek ingediend, net zoals ik bij een gestolen fiets ook geen aangifte meer doe bij de politie. Het heeft geen zin als de toezichthouder en de rechters de privacy-regelgeving in de praktijk niet serieus nemen en/of "weg-interpreteren", en zelfs niet eens de wettelijke behandeltermijnen voor handhavingsverzoeken nog serieus nemen.
Je kunt zeggen dat het tegen een muur aanpraten "gebruikelijk" is en daarmee suggereren dat er niet zoveel aan de hand is. Daarmee bewijs je de goede zaak geen dienst. Je normaliseert de wantoestand met verbale middelen.
Jouw "tips" lijken op een soort roze mist om de werkelijke situatie visueel een beetje te verzachten. Alsof je aan iemand die keer op keer door een bende op straat in elkaar geslagen wordt, de tip geeft om een sticker op zijn jas te plakken met de tekst: "Graag een beetje zachter slaan." Tjonge, wat zal die bende daarvan onder de indruk zijn! Maar niet heus.
Van vrienden en kennissen hoor ik dat Nederlandse administratieve en rechtssystemen op allerlei punten aan het vastlopen zijn. Wachttijden bij telefonische helpdesks worden langer. Op emails wordt vaak niet meer gereageerd. Dit zijn "verborgen kosten" die digitale systemen met zich meebrengen, omdat ze mensen op afstand zetten van elkaar en daarmee menselijk vertrouwen afbreken en ook menselijke betrouwbaarheid afbreken. (Bijna) niemand voelt zich nog echt verantwoordelijk omdat (bijna) iedereen alleen nog maar gehoorzaamt aan regeltjes die door middel van digitale systemen worden afgedwongen. Het hele idee van "eer", "eerlijkheid" en "verantwoordelijkheidsgevoel" wordt door middel van digitale dwangsystemen steeds verder uitgebannen uit de maatschappij. Daardoor is er steeds meer controle "nodig". En voor die controle worden er ook weer digitale systemen ingezet, die het probleem nog erger maken.
Onlangs hoorde ik het verhaal van iemand die online een nieuwe, luxe koelkast had gekocht, die niet bleek te functioneren. De leverancier haalde de koelkast weer op en zou het geld terug overmaken. Dit gebeurde niet. Na vijf maanden van telefoontjes en mailtjes was de betrokkene het helemaal zat, ging naar één van de fysieke winkels van de leverancier en ging daar zelf, fysiek, aan de balie staan. Toen nam één van de baliemedewerkers persoonlijk verantwoordelijkheid, maakte het bedrag ter plekke over en zei: "Ik zal het zelf intern verder regelen". Probleem voor koper eindelijk opgelost. De les die de koper hieruit trok, was: "Nooit meer grote dingen online kopen."
Dus houd alsjeblieft op met die goedbedoelde roze mist te verspreiden. Laten we onder ogen zien wat er werkelijk aan de hand is.
M.J.