Desinformatie: alles wat de overheid niet welgevallig is. Naar voorbeeld van de DDR, Noord-Korea, China, Iran en nog wat andere staten waar we schande over spreken. Binnen kort ook bij ons dus.Eh... als iemand anders bepaalt wat je wel en niet mag lezen, dan IS dat censuur. Een dergelijke wet is derhalve altijd een censuurwet...

Het is niet de "bedoeling" dat dit als censuurwet wordt gebruikt... Nou nou, dat geeft veel hoop zeg, een beetje ministerie van waarheid erbij, maar erop "vertrouwen" dat het goed gaat...
Ff een wetje aanpassen, en boem! Je hebt censuur.
Het is sowieso al censuur opzichzelf.

Beetje opvallen dat mensen die tegenwoordig wat roepen daarmee 180 graden het tegenovergestelde bedoelen.

Dit heeft echter wel een enorme potentiële function creep. Bestrijden van bewust malafide informatie is op zichzelf een goed iets natuurlijk, maar de overlap met censuur is dan snel gemaakt als er niet wordt opgelet. Al helemaal omdat veel desinformatie zich voordoet vlak voor verkiezingen om stemgedrag te beïnvloedden.

De oplossing is vrij simpel: Hou al die "sociale" media bedrijven aan dezelfde wet-en regelgeving die geldt voor de overige media zoals kranten, omroepen, etc.
Die hebben een onafhankelijke redaktie met een redaktiestatuut, vaak een ombudsman met een klachtencommissie, kunnen voor smaad en laster worden vervolgd, etc.

Daar hebben ze het in Amerika al over gehad. https://en.wikipedia.org/wiki/Section_230

Er is een verschil tussen organisaties die zaken publiceren (na allerlei interne controles) en organisaties die vrije meningsuitingen van anderen distribueren.

Vergelijk het met een ondernemer die voor iemand een podium optuigt en die iemand gaat vervolgens vanaf dat podium allerlei 'desinformatie' scanderen. Moet die ondernemer dan aangesproken worden voor wat die iemand gezegd heeft, of die iemand zelf? En wat als een toevallige voorbijganger allerlei 'desinformatie' terug gaat scanderen?

Als de postbode duizenden brieven met 'desinformatie' bezorgt, dient de postbode daarop aangesproken te worden?
Of mag die postbode iedere brief openmaken om te voorkomen dat die er op aangesproken kan worden?

Ja leuk maar een "sociale media bedrijf" plaatst zelf niets maar laat dat door gebruikers doen. Een krant kan de medewerkers aanspreken op wat ze schrijven, maar een sociale media bedrijf kan dat niet.
En er zijn geen medewerkers die een "redaktie" vormen.

Handig straks om te weten welke media zich daaraan houden. Kun je meteen het abonnement opzeggen. Waarom zou je slechts voor de voetbaluitslagen, strips en weerbericht willen betalen?

Elk medium besmet met de geringste vorm van censuur mag als een volledig gecompromitteerde informatiebron worden beschouwd. En dat zou niemand door moeten hebben? Of vrijwillig belazerd willen worden?

Mooi hoe toekomstig vals narratief -nog voor implementatie- als pudding in elkaar zal zakken. Hoopgevend ook omdat de jongste generatie nu al klaar is met 'ze', met wanstaltige dictaten als dat 'democracy shield'...

Mee eens, behalve met het idee dat deze oplossing in alle(!) opzichten simpel zou zijn. Hij is simpel zolang een "sociale" media-bedrijf volledig opereert binnen de grenzen van een soevereine staat of statenbond, en dus voor zijn voortbestaan afhankelijk is van die soevereine staat of statenbond.

Een steeds groter aantal "sociale" mediabedrijven opereert echter bijna mondiaal.

Onlangs arresteerde Frankrijk de Telegram-baas Pavel Durov vanwege onvoldoende medewerking aan opsporingsverzoeken.
Onlangs pakte het Braziliaanse hooggerechtshof X (Elon Musk) aan wegens het negeren van bevelen.

Wat me dan opvalt, is dat er door soevereine staten macht wordt uitgeoefend voordat er rechtszaken m.b.t. bijv. smaad of laster zijn gevoerd en voordat er een duidelijke aanklacht is. Ik vraag me af in hoeverre het die staten dan werkelijk (alleen) om het effectief tegengaan van criminaliteit gaat, of (ook) om het vestigen van statelijke macht die voor heel andere doeleinden wordt gebruikt.

Daarom vind ik de Digital Services Act (DSA) een slechte zaak. Die maakt de weg vrij voor censuur zonder dat daar een voorafgaande, transparante rechterlijke beoordeling op grond van een specifieke wetsbepaling aan ten grondslag ligt.

Voortaan heb je geen recht meer op vrije meningsuiting, maar een tijdelijke toestemming van de staat om je mening op sociale media te uiten, waarbij je elk moment met een beroep op de DSA op sociale media gemuilkorfd kunt worden.

Moet je je voorstellen hoe de DSA ten tijde van de coronacrisis gebruikt had kunnen worden om elk tegengeluid tegen het overheidsbeleid te smoren:
mogelijkheid lableak = desinformatie
verspreiding door aerosolen = desinformatie
transmissie van virus door besmette gevaccineerden = desinformatie
coronatoegangsbewijs discriminerend? = desinformatie
geen nut of noodzaak aangetoond voor vaccinatie niet-risico-groepen = desinformatie
kritiek op selectief gesjoemel met statistische cijfers door RIVM = desinformatie
Petitie Onverdeeld Open, ondertekend door meer dan 700.000 mensen = desinformatie

Als al die informatie was onderdrukt, dan had ook de politieke dynamiek heel anders kunnen verlopen, inclusief de maatregelen. Hoe gaat de DSA tijdens de volgende crisis in de EU worden ingezet?

M.J.

Klopt. Maar dat betekent dat er wat mis is met het verdienmodel van "sociale" media-bedrijven. Als dat verdienmodel schadelijk is, dan mag het wat mij betreft worden uitgefaseerd.
Dus ofwel Facebook neemt zelf verantwoordelijkheid voor wat het publiceert, ofwel het mag niet publiceren.

Vervolgens heb je dan het vraagstuk van "besloten groepen" die groter zijn dan het gemiddelde abonneebestand van een krant. Het gaat er dus om een grens te bepalen tussen wat "een bericht bezorgen" inhoudt, en wat "een bericht publiceren" inhoudt.
Je zou om te beginnen kunnen kijken wat er gebeurt als je die grens bijvoorbeeld bij 10.000 ontvangers legt.

Vervolgens krijg je de verschijnselen van "retweeten" (doorsturen) en "liken". Je kunt bijvoorbeeld de mogelijkheid om te "retweeten" (door te sturen) beperken tot maximaal vijftig ontvangende "volgers" per keer binnen een bepaald sociaal medium (bijv. X, Facebook, LinkedIn, whatever). Dan moet iemand die iets binnen X naar bijv. 10.000 volgers wil retweeten, 200 handelingen verrichten. Dat remt wat af. Kijken wat er dan gebeurt, en vervolgens finetunen.

Je pakt dan de uit de klauw gierende verspreiding aan, maar niet de inhoud van de meningsvormende berichten - tenzij daarmee een wet wordt overtreden - dan kom je op het hetzelfde traject als met traditionele media.

Dit zou vergelijkbaar zijn met hoe flitshandel op beurzen wordt afgeremd om economische crashes te voorkomen.

Dit zijn natuurlijk maar wat schotjes voor de boeg. Maar toch... iets in die richting?

M.J.

Volgens mij is dit toch precies de definitie van censuur? Zal wel weer veranderd moeten worden dan.

Er is nog een methode, zorgen dat het onder in de zoekresultaten belandt. Ongewenste info 'downgraden' heet dat.

Mensen die iemands ander mening niet willen vernemen (vaak ideologisch of narcistisch ingegeven, wat tevens vaak wil zeggen geen feitelijk weerwoord kunnen geven), liever nog verbannen, en het daarom maar 'desinformatie' noemen zodat het aangepakt dient te worden.

Uiteraard bestempelen die mensen zichzelf als uitermate geschikt om de hoeder van dat alles te worden, en ook niet zelden willen ze er zelf van gevrijwaard zijn, want alles en iedereen dient hun mening wel 24/7 te vernemen. Vooral hen die daar een andere mening en een onderbouwd weerwoord op hebben.

In gewone mensentaal heet dat hypocriete censuur, of zo u wilt, willekeurige censuur. Actueel voorbeeld: Engeland.
Het land waar ze echte criminelen vervroegd vrijlaten om plaats te maken voor mensen die 'desinformatie' verspreid zouden hebben op social media. Oftewel de kennelijke misdaad van een stukje tekst verspreid te hebben en omdat iedereen kennelijk te dom is om te poepen radicaliseert gelijk de halve maatschappij, of zoiets. Dan kijk je wel heel erg neer op je minder inkomenskrachtige medeburger.

Daarbij, een mening is geen feitelijke informatie (dus per definitie geen 'desinformatie') maar slechts een mening, en mensen die hunzelf onwelgevallige meningen van anderen de nek om willen draaien dienen eerst en vooral naar zichzelf te kijken.

Dag en nacht worden mensen van alle kanten bestookt met onzin (neem bijvoorbeeld menige reclame), maar daar zouden ze niet mee om weten te gaan dus moeten ze betutteld worden door zelfverklaarde beterwetenden? In wat voor droomland leef je als je denkt dat vrijwel iedereen van suiker is gemaakt en niet zelf onderscheid kan maken? Kom zelf eens met een dusdanig goed verhaal dat menigeen daar achter komt te staan (ondanks vrijelijk toegankelijk menig weerwoord) in plaats van betutteling opgelegd van bovenaf. En stop eens met het wissen van sms'jes en zwartlakken van documenten als je zo tegen 'desinformatie' bent.

Vroeger had je machtige mensen die iemands tong uit lieten rukken als die een onwelgevallige mening verspreidden. Het enkele wat dat deed was dat het meer kracht gaf aan wat die iemand gezegd had, want het enkele signaal wat met dat uitrukken daarmee zonneklaar werd gegeven is dat er geen onderbouwd weerwoord was, dus maakte ze zo'n iemand maar monddood. De vingers in de oren mensen, die niet constructief en openlijk kunnen of willen debatteren, omdat ze hun eigen mening, welhaast doctrine, feitenvrij willen doordrammen zonder tegenspraak toe te staan.

kan me niet voorstellen dat ze zich zelf gaan aanpakken....

FvD ziet hun business model instorten

Ik ga er niet te diep op in. Maar veel van je corona desinformatie voorbeelden zijn ook desinformatie en gevaarlijk voor de volksgezondheid.

Zo gaat het straks dus ook met de DSA.
Overheid zegt: "Wij gaan er niet te diep op in, maar het is desinformatie omdat wij dat zeggen en dus moet het verwijderd worden uit sociale media."

Hoe luidt het spreekwoord? "Gelijk en ongelijk vraten de kaas".

En om dat verder ongestoord te kunnen laten gebeuren, want dat heet namelijk vrijheid van mening
en onvervreemdbare mensenrechten, moeten we van deze plannen juist niets willen hebben.

De waarheid achterhaalt de "desinformatie " wel, al is de omgekeerde waarheid (=leugen) nog zo snel.

En als het toch doorgaat, leven we straks in een totalitaire staat met censuur.

Nee, omdat de wetenschap, realtime data dit laat zien, net zoals experts die er verstand van hebben, en hun kennis halen uit studies en niet hobby analyses vol met BIAS of cherry picking en dit daarna op Rumble komen vertellen.

Daarom is het belangrijk dat u dit kan zien en erover in discussie kan gaan, zoiets heet een debat.
Met een desinformatiewet wordt zo'n debat weggevaagd en is de enige houder van "waarheid" (iets overigens bijnanooit een vaststaand feit is) de overheid wordt.
Met andere woorden; u moet de roze bril van de overheid dragen, en word dit debat van u afgenomen.
Daarnaast bepaald de overheid voor u wat waar is en wat niet, dat is gevoelig voor misbruik, een goed voorbeeld kunt u vinden in de noeken van Orwell.

Nou dat is duidelijk, er is zogenaamd al een klimaatcrisis volgens de Eurocraten.

Denken de waarheid in pacht te hebben. Als machtige bedrijven of overheden dat denken en ook uitdragen dan is er geen andere andere stem meer te horen dan de "waarheid".

De DSA is dan de bijl aan de basis van vrije uitwisseling van meningen en zal ook overwonnen worden net als andere pogingen tot het onderdrukken van vrijheden. Helaas vraagt dat tijd, tijd die wij beter hadden kunnen gebruiken om dingen te doen die wel in het belang van de burgers zijn.

De reden dat sommige experts hun kennis op Rumble vertellen, is omdat ze gecensureerd of gecancelled worden in de mainstream media. Dat gebeurde nog voordat de DSA er was.
Iedereen die iets anders vindt dan de overheid afdoen als "hobby analyses vol met BIAS of cherry picking", zoals jij doet, dat zul je toch moeten onderbouwen, anders is het niet meer dan hoog van de toren blazen zonder argumenten. Bijna alsof je de overheid bent, of Hugo de Jonge die probleemloos Dansen met Janssen propageerde.
De door MJ genoemde punten snijden hout.

En vergeet de "nationale veiligheids"crisis niet op basis waarvan een oorlog in Oekraïne wordt ondersteund ("onze oorlog").
Dus we hebben op z'n minst al twee (zelfgefabriceerde) crises: de Green Deal en de oorlog.
Beide crises kosten heel veel geld en worden in stand gehouden door (o.a.) de openbare meningsvorming te blokkeren voor informatie over relevante feiten (verbieden, demoniseren of marginaliseren).
Deze blokkering(sopdracht) wordt door de mainstreammedia vervuld, die de bevolking van geselecteerd, onvolledig en misvormd nieuws, feiten en informatie voorzien, kortom, door de openbare mening te manipuleren - wat een vorm van brainwashing is.
De DSA is ontworpen en heeft de expliciete bedoeling om dit proces van geselecteerde en gemanipuleerde informatie d.m.v. systeem-ingrijpen te stroomlijnen en te verdiepen.
De reden daarvoor is dat teveel (en steeds meer) mensen de mainstreammedia met een flinke zak zout nemen dan wel helemaal links laten liggen waardoor de elites in Brussel de controle over de Europese bevolking dreigen kwijt te raken.
Die controle begint met mind control.

Ze stoppen dus liever de vingers in de oren
en gaan luid 'la-la-la-la' zingen.
Zo werkt het in de praktijk.
Voor de smeer likt de kat de kandeleer.

De EU ziet haar business model instorten als ze géén "democracy shield" kan invoeren.

(nieuwe anoniem)
Op dit punt zit je op de lijn van de DSA.
Als ik het goed begrijp wil jij besloten groepen maximeren tot 10.000 ontvangers.
N.B. de huidige DSA is niet van toepassing op besloten groepen.

Ik ben tegen jouw voorstel. Reden: het moet te allen tijde mogelijk blijven om besloten groepen of interpersoonlijke communicatiediensten buiten het toezicht van de staat/ EU te houden.
Hoe wil jij anders tegenmacht organiseren, waarvan je elders (in topic "Privacyexpert hekelt 'confrontatiemonitor' bij zelfscankassa’s Jumbo" d.d. 20 september 2024, in een bijdrage van 26-09-2024, 23:59) hebt aangegeven dat je de noodzaak daarvan onderschrijft?
Een bovengrens stellen aan besloten groepen betekent het bij voorbaat onmogelijk maken dat tegenmacht of georganiseerd verzet voldoende massa kan krijgen om politiek relevant te worden.
Waarom zou je überhaupt de ongelimiteerde verspreiding van informatie in de samenleving willen belemmeren?

Als je bedoelt dat ik, heel in het algemeen, net als de opstellers van de DSA van mening ben dat er bepaalde uiterste grenzen moeten zijn aan de vrijheid van publieke meningsuiting op internet, dan klopt dat. Maar in tegenstelling tot de opstellers van de DSA ben ik van mening dat het dan moet gaan om wettelijke grenzen zoals die al sinds jaar en dag bestaan, bijvoorbeeld een verbod op smaad, op laster, op het oproepen tot geweld en dergelijke.

Als jij, anders dan ik, tegen die traditionele verbodsbepalingen bent, dan hoor ik van jou graag waarom.

Ik vind, kennelijk anders dan jij, niet dat het te allen tijde mogelijk moet blijven om besloten groepen of interpersoonlijke communicatiediensten buiten elke vorm van "toezicht" (in de zin van opsporing) te houden. Als het om de opsporing van werkelijke, ernstige criminaliteit gaat, zoals bijvoorbeeld kindermisbruik, moord of terrorisme (in strikte zin, dus bijv. geen vreedzame politieke actie die tegenwoordig door allerlei politici tot "terrorisme" uitgeroepen wordt), dan mogen de politie en opsporingsdiensten zich van mij in specifieke gevallen, na rechterlijke toetsing en toestemming voor die specifieke gevallen, toegang proberen te verschaffen tot de communicatie in besloten groepen.

Je benoemt hier een serieus dilemma, waarover ik ook heb nagedacht voordat ik mijn tekst opstelde. Dank daarvoor! Enerzijds onderschrijf ik de noodzaak van feitelijke mogelijkheden om tegenmacht te organiseren, en anderzijds onderschrijf ik ook de noodzaak van feitelijke mogelijkheden om criminaliteit op te sporen, te vervolgen en op dat punt handhavend op te treden.

Dit dilemma is lange tijd weggemoffeld door zowel tech-bazen die voor zichzelf en hun "sociale" media alle vrijheid willen (denk aan miljardairs zoals Elon Musk, Pavel Durov, Mark Zuckerberg, de Google-bazen, Peter Thiel, Sam Altman), als door statelijke overheden die controle willen en bezig zijn surveillance-staten steeds verder op te tuigen en uit te breiden (denk aan de VS, incl. hun "intelligence community", de EU en bijv. Frankrijk, dat onlangs Durov heeft gearresteerd). De grondrechten en vrijheid van gewone burgers lijken in het gevecht tussen deze twee machtsgroeperingen vermorzeld en steeds vaker geëlimineerd te worden.

Om de grondrechten en vrijheden van gewone burgers in de praktijk te kunnen waarborgen, is het nodig om een helder en juridisch ook afdwingbaar onderscheid tussen de privésfeer en de publieke sfeer te maken, door middel van juridisch handhaafbare grenzen. Want als dat onderscheid er niet is, gaan zowel de tech-bazen als de surveillance-gerichte overheden hun gang ten koste van gewone mensen, die dan geen adequaat verweer hebben tegen de surveillance en daardoor ook niet tegen toenemende censuur.

Als het gaat om de grens tussen enerzijds besloten groepen op "sociale" media (privésfeer) en anderzijds groepen die zo groot zijn dat ze als "open" moeten worden beschouwd (publieke sfeer), blijft elke gestelde grens in termen van aantallen groepsdeelnemers natuurlijk voor een deel arbitrair. Ik heb het aantal van 10.000 deelnemers geopperd omdat veel regionale of nationale kranten pas rendabel zijn vanaf een abonneebestand van ongeveer 50.000 tot 200.000 betalende abonnees (ongeacht of die abonnees de geproduceerde content op papier of via internet tot zich nemen). Vroeger konden ook lokale kranten met een abonneebestand van 10.000 of 20.000 personen goed bestaan, en het valt te hopen dat relatief kleinschalige media weer een kans krijgen om terug te komen.

Dit gebeurt trouwens al een beetje in de vorm van weblogs, of kanalen zoals De Nieuwe Wereld. Dus een "besloten groep" moet daar wat mij betreft qua aantal deelnemers onder blijven om mogelijkheden te scheppen voor serieuze media om meerwaarde te bieden en tegelijk financieel rendabel te worden en te blijven - bijvoorbeeld ook als ze geen paywall installeren of abonnementsgeld incasseren, maar werken met advertentie-inkomsten. De positie van relatief kleine, maar wel publieke content-aanbieders ten opzichte van giganten zoals Google of Meta (Facebook) wordt ook versterkt als zulke giganten zich niet meer kunnen verschuilen achter het zogenaamde "privé-karakter" van berichten die naar honderdduizenden of miljoenen "volgers" worden verstuurd. De tech-lobby in de VS die rond de millenniumwisseling voor elkaar kreeg dat "sociale" media niet aansprakelijk worden gesteld voor de content die ze for all practical purposes publiceren, moet wat mij betreft tot de orde worden geroepen. Dat zal dan hun verdienmodel zwaar aantasten, ja. Na alle schade die ze de afgelopen decennia hebben aangericht, heb ik op dat punt volstrekt geen medelijden met ze.

Als het maximale aantal deelnemers aan een "besloten" groep op 10.000 wordt gesteld, legt dat niets in de weg aan een voldoende snelle verspreiding van nieuws en ideeën, ten behoeve van het vormen van tegenmacht. Het is al onvergelijkelijk veel groter en sneller dan in de pre-internet-tijd, toen men heimelijk in de weer moest met kostbare en moeilijk transporteerbare stencilmachines of kopieerapparaten om papieren vlugschriften te produceren die door vrijwilligers fysiek moesten worden verspreid of per geadresseerde post (toen nog relatief goedkoop) worden verstuurd - waarbij men nog vertrouwde op het briefgeheim.

Het belangrijkste is echter dat, door op die manier een privésfeer af te bakenen, die privésfeer in ieder geval wordt gevrijwaard van massa-surveillance en censuur (door samenwerkende tech-bazen en surveillance-staten) op de inhoud van de gedeelde teksten en beelden. Als daar criminele boodschappen worden gedeeld (bijvoorbeeld kinderporno), dan is dat een kwestie van opsporing en vervolging achteraf, alsmede het via die opsporing(!!!) in kaart brengen van criminele netwerken en dreigingen, ter preventie van toekomstige criminaliteit.

Hier komt nog iets bij. Als het gaat om de mogelijkheid om tegenmacht te organiseren, moet je ook aandacht besteden aan de vraag om wat voor soort tegenmacht het dan gaat. Recentelijk zijn er in Engeland gewelddadige rellen geweest, schijnbaar gericht tegen etnische minderheidsgroepen. Deze rellen zijn aangewakkerd via internet (waaronder X van tech-baas Musk), en vervolgens aangegrepen door de overheid (onder "Labour"-premier Keir Starmer) om een autoritaire "law-and-order"-benadering inclusief surveillance nog weer een beetje salonfähiger te maken. Dit gaat ten koste van andere, meer constructieve vormen van tegenmacht. In datzelfde Engeland zijn er aan twee gewetensvolle milieu-activisten die onder het motto "Just Stop Oil" in een museum een blik soep op het beschermende glas van Van Goghs "Zonnebloemen" gooiden, zonder het schilderij te beschadigen, door de rechter veroordeeld tot respectievelijk 20 en 24 maanden gevangenisstraf, langer dan de straf die veel gewelddadige rellenplegers kregen opgelegd. Zo kan een destructieve vorm van "tegenmacht" een meer constructieve vorm van "tegenmacht" in de weg zitten, door bij te dragen aan een klimaat waarin meer constructieve tegenmacht makkelijker kan worden onderdrukt.

Ik durf wel te stellen dat een beperking van het aantal deelnemers in besloten groepen voor het vormen van constructieve tegenmacht minder hinderlijk is dan voor het vormen van destructieve tegenmacht. Dit komt doordat constructieve tegenmacht minder afhankelijk is van snel opgezweepte emoties dan destructieve tegenmacht.

Het gaat mij hier op zichzelf niet om het beperken van in beginsel "ongelimiteerde verspreiding", maar om het beperken van "ongelimiteerde snelheid van verspreiding", zodat de autoriteiten bij het op legitieme wijze(!!!) opsporen en vervolgen van echte criminaliteit niet telkens achter het net vissen.

Nogmaals dank voor je zinnige, kritische vragen! Dit draagt bij aan een goede, zinvolle discussie.

M.J.

EU-tekst over "democracy shield" en "media-vrijheid"

Voor de goede orde citeer ik hieronder de tekst over het voorgestelde "democracy shield" en over "media-vrijheid", beide in de paragraaf over "de bescherming van onze democratie" in de "Political guidelines for the next European Commission 2024-2029", gepresenteerd door EC-voorzitter Ursula von der Leyen (vetmarkeringen in het origineel).

Tussendoor lever ik commentaar.


M.J: Het klopt dat onze democratie wordt aangevallen. Een gedachte die bij Von der Leyen echter niet lijkt op te komen, is dat zij en haar EU-bureaucraten zelf deelnemen aan aanvallen op onze democratie.


M.J: Zulke "awareness" (gewaarwording) bevorder je niet met een DSA die censuur van onwelgevallige kritiek legaliseert.


M.J: We zien hier een vorm van EU-Newspeak, die ik hieronder even in het Nederlands zal vertalen:
"societal resilience and preparedness" = brainwashing van het grote publiek in de EU;
"increased digital and media literacy" = geloof dat de standpunten van de EC over uitlatingen op internet waar zijn;
"boosting prevention" = besteding belastinggeld aan propaganda tegen afwijkende meningen;
"pre-bunking" = publieke veroordeling van andersdenkenden zonder met ze in gesprek te gaan;
"European network of fact-checkers" = internationale censuurcommissie, geleid door de EU.


M.J: Dit gaat over de inzet van de DSA voor censuur op internet. Het lijkt niet bij Von der Leyen op te komen dat zij en haar mede-politici zich dagelijks bezig houden met het op misleidende wijze manipuleren van informatie ter bevordering van hun eigen politieke doelen. Het is zeer, zeer onwaarschijnlijk dat de DSA zal worden ingezet voor het censureren van EU-standpunten of standpunten van de regeringen van lidstaten. Als we kijken naar de verschrikkelijke desinformatie die regeringen van sommige lidstaten momenteel verspreiden over de zogenoemde "zelfverdediging" van een bepaald land in het Midden-oosten dat momenteel genocide aan het plegen is, dan had verwacht mogen worden dat de DSA al met hoge prioriteit was ingezet om die misleiding van het internet af te halen...


M.J: Hier heb ik op dit moment nog geen mening over, omdat ik de AI Act nog niet bekeken heb.


M.J: Waarschijnlijk doelt Von der Leyen hier op haar eigen vrijheid van meningsuiting en die van degenen die haar meningen delen, maar niet op die van degenen die er denkbeelden op na houden die zij gevaarlijk acht voor het machtsbehoud van haar eigen club. Want die mogen worden aangepakt door middel van de DSA.


M.J: Wat bedoelt Von der Leyen met "media-vrijheid"? Doelt ze hier op de "vrijheid" van media om de politieke boodschappen van Von der Leyen c.s. uit te dragen en haar na te praten? Ze zegt geen woord over hoe die vermeende "media-vrijheid" zich dan verhoudt tot de in dezelfde paragraaf genoemde inzet van de DSA om media-vrijheid juist te beperken.

En wat bedoelt ze met "het aanpakking van (clamping down on) pogingen tot druk uitoefenen en onethisch gedrag"? Heeft Von der Leyen daarbij dan niet gedacht aan haar eigen onethische gedrag, bijvoorbeeld haar pogingen om tijdens de coronacris haar contacten met de topman van Pfizer voor het grote publiek geheim te houden en ondertussen diens experimentele vaccin te promoten en op te dringen in de hele EU?

Met deze teksten geeft Von der Leyen een aanzet voor het creëren van een EU-breed, maar wel gecamoufleerd en in verschillende "initiatieven" en instanties ondergebracht "ministerie van waarheid", dat erop is gericht niet alleen onwelgevallige vormen van waarheid aan het zicht te onttrekken (waarmee tijdens de coronacrisis al intensief is geoefend), maar ook het censureren daarvan te verhullen, zodat het net lijkt alsof we nog altijd beschikken over vrijheid van meningsuiting en media-vrijheid, en als burgers dus rustig kunnen gaan of blijven slapen.

In Brussel en in de regeringsgebouwen van bijna alle lidstaten staan verreweg de meeste neuzen dezelfde kant op. Men wil daar een EU-Matrix creëren die even sterk ("resilient") is als de Chinese of Russische matrices. De vraag is nu wat de bevolkingen en maatschappelijke organisaties in de EU-lidstaten gaan doen.

M.J.

Voorbeeld van desinformatie: ondanks duidelijke cijfers van de Politie (zie https://security.nl/posting/860919) staat de Tweede Kamer op z'n kop: https://rightsforum.org/emotioneel-kamerdebat-over-antisemitisme-schiet-in-alle-opzichten-tekort/.

We worden voorgelogen over "nareizigers" terwijl de risico's en klip en klare nadelen van Chatcontrol, EHDS, EDIW en arbeidsmigranten (*) worden verzwegen.

(*) Uit https://www.seo.nl/publicaties/arbeidsmigratie-in-2030/

Belangrijke aspecten verzwijgen is ook desinformatie.

Een heel leerzaam voorbeeld van hoe de snelheid en laagdrempeligheid van verspreiden en verder verspreiden uit de hand kan lopen is "Project X Haren". In 2012 nodigde een meisje uit Haren voor haar 16e verjaardagsfeest via Facebook (toen nog populair onder jongeren) 78 vrienden uit, en maakte de uitnodiging bewust openbaar omdat vrienden van vrienden ook welkom waren. Er gingen mensen mee aan de haal, mensen nodigden weer mensen uit, iemand zelfs 500. Er werden via sociale media andere evenementen voor geopend, zodat het op geen enkele manier meer te stoppen was door dat meisje en haar ouders, en ook niet door de autoriteiten. Uiteindelijk waren er een kwart miljoen genodigden van wie er 30.000 aangaven dat ze zouden komen. Het werden er uiteindelijk duizenden, het liep uit op relschoppen, inzet van de ME, en tonnen aan schade.

Ik raad iedereen aan dit even door te lezen, het is interessant: https://nl.wikipedia.org/wiki/Project_X_Haren

Dit ging niet over politiek, niet over vrije meningsuiting of het censureren daarvan, het ging over een verjaardagsfeestje van een tiener; en het illustreert hoe zelfs iets totaal onbenulligs (niet voor dat meisje, wel voor de samenleving als geheel) gierend uit de hand kan lopen als er geen rem zit op onze communicatie en dus ook niet op die van ettertjes die vervelende geintjes wel lollig vinden.

Merk ook op dat zij zelf die uitnodiging aan maar 78 mensen had gestuurd, en de eerste "lolbroek" die er een "geintje" mee uithaalde aan 500 mensen. Dat is dramatisch veel minder dan die 10.000 die jij als limiet voor een groep voorstelt. Het lijkt aan te geven dat het vanuit een begin op een veel kleinere schaal al hevig kan ontaarden.

Wereldwijd zijn er door dit soort dingen doden gevallen. Ik heb geen links paraat, maar ik herinner me berichten dat in India en Sri Lanka ongefundeerde verdachtmakingen via sociale media explodeerden en tot brandstichtingen en lynchpartijen leidden.

Er zijn groeperingen die garen spinnen bij de mogelijkheden die sociale media bieden en het handig hebben leren inzetten. Het ligt voor de hand dat uit die hoek luidkeelse beschuldigingen van censuur klinken als hun handige gratis megafoon zachter wordt gezet. Tegelijk is het razend belangrijk dat er ook werkelijk niet gecensureerd wordt.

Eén ding om aan te pakken is in mijn ogen het verdienmodel van sociale mediabedrijven. Die hebben er baat bij dat er zoveel mogelijk advertenties worden geplaatst, wat beter gaat naarmate mensen sneller reageren, en voor snel reageren werkt bedachtzaamheid niet goed en opwinding juist heel goed, en met name woede en verontwaardiging doen het dan goed. Maar juist niet direct een ondoordachte mening klaar hebben staan, juist bedachtzaamheid leidt tot betere oordelen en een beter functionerende samenleving. Ik vind die samenleving wel een slagje belangrijker dan de winstmaximalisatie van sociale mediabedrijven. Dat verdienmodel mag van mij daarom wijken.

Ik heb geen idee of dat alles op zou lossen. Ik denk dat het een belangrijke factor is, maar ik kan geen koffiedik kijken.

En dit is precies hoe we in een dictatuur gaan belanden. Er is altijd wel een voorbeeld te vinden om iets erdoor te drukken. Als dat de enigste visie op een maatregel is dan toont dit wel hoe beperkt men zelf is om iets in groter perspectief te zien...

Het is m.i. geen binaire keuze tussen ofwel anarchie, ofwel dictatuur.
Ik vind de vrijheid van mensen belangrijk, niet de vrijheid van verdienmodellen.
M.a.w. de vrijheid van mensen om te leven, niet hun vrijheid om andere mensen uit te buiten.

Het afremmen van de snelheid van verspreiding van "privé-"meningen via "sociale" media is iets heel anders dan surveillance en/of censuur op de inhoud van die meningen. Wie toch heel snel wil verspreiden, kan dat dan nog steeds, maar dan via publicatie, waarbij de uitgever van die publicatie verantwoordelijkheid draagt - of dat nu Facebook is, Sanoma, De Volkskrant, Uitgeverij Meulenhof, of Jan Jansen die een weblog bijhoudt.

M.J.

Het afremmen van de snelheid van verspreiding van berichten in de samenleving is een ingreep in de informatiestroom in de samenleving en wel degelijk een vorm van censuur en surveillance; alleen niet op inhoud, maar op proces.
Dat is precies de manier waarop de DSA het ook aanpakt: eerst de online (communicatie) platforms onderwerpen aan de autoriteit van de staat en daarna hen verplichten om op content, namelijk "desinformatie", te gaan screenen.

Waar haalt de staat precies het recht vandaan om vooraf in de maatschappelijke informatiestroom in te grijpen? Dat wil zeggen: voordat de informatiepakketjes bij de ontvangers worden afgeleverd?

Ik zie dat onze democratie snel ingeruild gaat worden naar iets wat meer weg heeft van een communitisch systeem !

Daar is ook de EU voor opgezet. Een nieuw naar communistisch idee opgezet systeem waar de gehorigen, voorheen weleens burgers genoemd, geheel volgens de regels niets bezitten en toch gelukkig zullen zijn. Het is makkelijk regeren als iedereen het altijd met je eens is. De EU was niet voor niets de droom van ene A.H. uit Oostenrijk. Zijn droom wordt door zijn Duitse volgelingen waargemaakt.
Daarom, leef nu! Doe alles wat je nog wil doen want voordat je het weet is de nieuwe EU slavernij een feit en heb je helemaal niets meer.

Er zijn al alternatieve websites die vanwege dit van punt NL
dot IS domein worden.

Daar zie je ook aan, hoe de hazen gaan lopen momenteel.

Je gaat niet in op mijn probleemanalyse, die ik hierboven uiteenzete (06-10-2024 om 12:43 uur). Nogmaals samengevat:

-- Probleemanalyse --
We hebben enerzijds te maken met een elite van arrogante, respectloze, hypocriete, machtswellustige tech-, fintech- en industriebazen (bijv. Elon Musk) en anderzijds met een elite van arrogante, respectloze, hypocriete, machtswellustige overheidsbestuurders en hoge bureaucraten (bijv. Ursula von der Leyen). Beide elites doen dingen die een dodelijk gevaar vormen voor de vrijheid en waardigheid van gewone mensen (burgers) - niet alleen door hun maatregelen zelf, maar vooral ook door de manier waarop ze met die maatregelen "onbewust-expres" proberen om het bewustzijn van gewone mensen te elimineren over wat "vrijheid" en "menselijke waardigheid" inhouden.

Wat nog erger is, beide elites bevechten elkaar niet alleen, maar ze werken ook met elkaar samen (denk aan het WEF, maar ook aan de stilzwijgende compromissen tussen het Chinese regime en bijv. Google). Net zoals kolonialistische mogendheden (bijv. de Britse, Franse, Nederlandse, Russische, Duitse en Japanse imperia) in de negentiende eeuw met elkaar concurreerden en tegelijk het territorium van Afrika en Azië onder elkaar verdeelden, zo proberen deze twee elites nu de privésfeer van gewone mensen in te pikken en onder elkaar te verdelen.

Zo'n arrestatie van Pavel Durov in Frankrijk is geen existentieel gevecht. Het is niet meer dan een grensgevecht tussen twee kolonialistische regimes, die allebei zoveel mogelijk controle willen veroveren over de privésfeer van gewone burgers. Het is een "scramble for our private life", vergelijkbaar met de "scramble for Africa" in 1870-1914.

Wij, d.w.z. de niet tot deze elites behorende wereldbevolking in alle huidskleuren in Europa, Azië, Afrika, Amerika en Australië, zijn voor deze beide elites de "negers", "spleetogen" en "inboorlingen" van de 21e eeuw - ook al zullen ze dat nooit hardop zeggen. Het is voor hen handiger om minzaam te zeggen dat wij "niet begrijpen wat goed en nodig is" of "wat goed is voor onszelf". De door hen ingestelde massa-surveillance is "voor onze eigen bestwil". Net zoals de kolonialisering van Amerika, Azië en Afrika ooit zogenaamd "voor de bestwil van de inheemse bevolking" was, omdat de koloniale machthebbers van zichzelf vonden dat ze "beschaving" (en "het Christendom") brachten.

Met de onderdrukking van ons bewustzijns zijn deze beide elites inmiddels al behoorlijk ver gevorderd. Verreweg de meeste mensen accepteren nu invasieve vormen van surveillance die ze dertig jaar geleden nog met afschuw zouden hebben verworpen. Dit wordt ook wel "gewenning", "normalisering" en "baseline shift" genoemd (https://en.wikipedia.org/wiki/Shifting_baseline.

Als jij het niet met deze probleemanalyse eens bent, laat het me dan weten. Graag hoor ik jouw argumenten.

-- Oplossingsrichting --
Wat kun je als gewoon mens, als gewone burger, doen wanneer je van twee kanten aangevallen wordt door machtige elites die beschikken over oneindig veel meer technische, financiële en propagandistische middelen dan jij zelf? Eigenlijk staan wij nu voor een vergelijkbare vraag als bewoners van Amerika, Azië en Afrika bij de komst van de Europese kolonisatoren in voorafgaande eeuwen. Dit is (heel kort samengevat) de kern van mijn probleemanalyse.

Jij lijkt heel naïef te denken dat als als gewone mensen een bondgenootschap aangaan met één van die elites (de tech-bazen) om die ruim baan te geven in hun gevecht met de andere elite (de bureaucraten), dat daarmee de privésfeer van gewone mensen zou worden veiliggesteld (er mag van jou geen "ingreep in de informatiestroom" die gewone mensen produceren). Dat is niet realistisch. Je verwart de vrijheid van gewone mensen met de vrijheid van tech-bazen en hun imperia. Je verwart regulering van de tech-bazen met censuur op gewone mensen.

Als jij je zin krijgt, worden tech-, fintech- en industriebazen onze nieuwe overheden, die onze privésfeer mogen surveilleren, controleren en aansturen via hun "sociale" media en hun andere technische systemen, zonder zelfs maar rudimentaire democratische controle, en zonder enige wet of regulering die hen beperkt. Want van jou mag de officiële "overheid" hun handelwijze niet afremmen of beperken - omdat jij die over één kam scheert met de handelwijze van gewone burgers.

De enige realistische manier om onze privésfeer te beschermen, is om die privésfeer afzonderlijk op de kaart te zetten, namens onszelf als gewone mensen, en die dus af te bakenen tegenover zowel de tech-bazen met hun tracking, profilering en propagandistische manipulatie van ons bewustzijn, als tegenover hun concullega's bij de bureaucratische overheid met hun opsporingsdiensten en propagandistische manipulatie van ons bewustzijn. Dat is het uitgangspunt van het voorstel dat ik deed voor het beschermen van de vrijheid van meningsuiting op "sociale" media.

Want als wij ons bewustzijn kwijtraken van wat een "privésfeer" en "vrijheid" eigenlijk inhouden, dan zijn we ook niet meer in staat om ons een "eigen" mening te vormen. Dan blijft er van "vrijheid van meningsuiting" niets anders over dan "vrijheid van napraten", waarbij censuur van afwijkende meningen wordt opgevat als terechte preventie van onfatsoen. Omdat men vergeten is wat een "mening" en "zelfstandigheid" (in doen en denken) eigenlijk zijn.

Tijdens de coronacrisis hebben we daar in Nederland en Europa al een voorproefje van gezien. Andere voorbeelden zijn de blinde volgzaamheid van Trumps achterban, of die van Poetins achterban. En ja, ook de zelfingenomen tunnelvisie van autoritair denkende bestuurders en ambtenaren die zichzelf "milieubeschermers" vinden - waarmee ik niets wil afdoen aan de ernst van de huidige milieucrisis waarvan de meeste mensen niet (willen) beseffen hoe ernstig die nu al is. Door van milieubescherming een autoritair project te maken dat zonder respect voor het privéleven van mensen via de EU over EU-lidstaten moest worden uitgerold, hebben deze bestuurders en ambtenaren aan diezelfde milieubescherming enorm veel schade toegebracht, en die in een slecht daglicht gesteld. Inmiddels worden gewone mensen die voor het milieu demonstreren door overheden steeds harder aangepakt en steeds meer onder surveillance geplaatst (onder het mom van "risico voor de openbare orde/veiligheid").

Het op de kaart zetten van onze privésfeer, en daarmee van onze vrijheid, vereist de realisatie van vier dingen:
- bewustzijn van onze privésfeer;
- het publiekelijk benoemen van onze privësfeer en wat er voor nodig is om die te beschermen, op zo'n manier dat dit door onze post-democratische overheid niet langer grotendeels kan worden genegeerd;
- wetgeving die onze privésfeer adequaat beschermt (in de AVG zitten opzettelijke gaten, "loopholes");
- handhaving van die wetgeving (toezichthouders zoals de AP alsmede rechters kijken nu zoveel mogelijk weg om conflicten met bovengenoemde twee elites - de tech-bazen en de bureaucraten - te vermijden, en lijken zelf grotendeels met die bureaucratische elite te zijn geïdentificeerd en versmolten).

Als jij een betere, effectievere oplossingsrichting weet, hoor ik het graag.

M.J.

Jij formuleert een nieuwe wet, een alternatieve DSA met daarin opgenomen nieuwe beperkingen m.b.t.:
a/ het maximum van de omvang van een besloten groep, en
b/ de verspreiding van berichten.
Deze nieuwe beperkingen grijpen in de informatiestroom in de samenleving in en dat is precies wat jij wilt omdat je de schade die volgens jou m.n. social media aanrichten te groot vindt.
Het nieuwe van de DSA is dat zij de traditionele verbodsbepalingen ver achter zich laat en dat is hetzelfde als wat jij doet. Alleen zet jij de beperkingen niet op de inhoud (kwalitatief), maar ga je kwantitatieve beperkingen/ schakelaars inzetten.
En daarmee klopt het inderdaad dat je "net als de opstellers van de DSA van mening ben(t) dat er bepaalde uiterste grenzen moeten zijn aan de vrijheid van publieke meningsuiting op internet."
Ik ben net zo min als jij tegen de traditionele verbodsbepalingen, maar ik vind die in tegenstelling tot jou voldoende.
Die situatie bestaat al (Wetboek van Strafvordering), daarvoor hoef je geen nieuwe wetten op te tuigen die de omvang van besloten groepen maximeren of de verspreiding van (het aantal) berichten beperken/ bemoeilijken.
Jij wilt "ongelimiteerde snelheid van verspreiding" (beperken), zodat de autoriteiten bij het op legitieme wijze(!!!) opsporen en vervolgen van echte criminaliteit niet telkens achter het net vissen."
Wat bedoel je precies met "achter het net vissen"? Het is mij niet duidelijk dat politie en justitie te weinig mogelijkheden hebben om vóór het net te vissen, wellicht vinden ze dat teveel moeite?
Want hebben politie en justitie wel genoeg vertrouwen in hun eigen inspanningen of hebben ze het stiekem allang opgegeven (maar mag niemand dat weten)?
Het is immers veel gemakkelijker om mee te liften op de totalitaire, criminele bende die in Brussel zit, die alle burgers onder volledige surveillance wil plaatsen; de EU stelt hiervoor geld beschikbaar dus waarom zouden politie en justitie zichzelf niet óók transformeren tot AI-logaritmen, die zich naadloos in de pan-Europese 'digital space' en 'digital future' voegen?

De achtergrond van de bovengenoemde reden is dat ik blij ben dat de wereld groter is dan de EU want ik vind de manier waarop de EU controle over het internet probeert te krijgen ronduit beangstigend.
Ik neem aan dat zij een beroep heeft gedaan op the First Amendment, die de vrijheid van meningsuiting beschermt.
Dat is iets waardoor in de VS de vrijheid van meningsuitng beter beschermd kan worden/ wordt dan in de EU, die helemaal niet zit te wachten op 'free speech', maar alleen op 'our own speech' waarbij 'our' is beperkt tot wat er op de EU-burelen aan content wordt verspreid.
Jouw voorstel om de verspreidingssnelheid van berichten op social media te beperken zou volgens the First Amendment als illegale obstructie beschouwd worden (waarmee ik instem).
Zoals gezegd, die mogelijkheden bestaan al.
Jouw oplossing om criminaliteit te bestrijden bestaat eruit om alle besloten groepen die groter zijn dan 10.000 personen/accounts open te breken omdat je vindt dat die niet meer privé-communicatie bedrijven, maar wat met een oude (sociologische) term aangeduid wordt: massacommunicatie, communicatie die in de openbare ruimte plaatsvindt en die aan de openbaarheid gericht is, aan het (openbare) publiek; hierin vindt de openbare meningsvorming plaats.
De theorievorming hierover in de sociale wetenschappen heeft met de komst van het internet als nieuw communicatiemiddel voorzover ik kan zien niet echt een vervolg gekregen waardoor er geen nieuwe aanzet heeft plaatsgevonden om de gebieden van "privé"-communicatie en "massa"-communicatie opnieuw te definiëren, wat jij in feite doet (o.b.v. een kwantitatief criterium).
Je zou bijna gaan denken dat daarin de algemene vermenging, die aan het optreden is tussen private en openbare sfeer, meespeelt.

Ik denk dat we daarom ook niet meer terug kunnen naar het herstellen van de oude grenzen tussen deze twee sferen, wat jij wil nastreven met jouw pleidooi om "een helder en juridisch ook afdwingbaar onderscheid tussen de privésfeer en de publieke sfeer te maken, door middel van juridisch handhaafbare grenzen."
Het gaat gewoonweg niet meer helpen, alleen al omdat het dominante verdienmodel niet verandert; dit verdienmodel is allesbepalend voor de maatschappelijke ontwikkeling.
Daarvoor zal de mens zelf moeten veranderen.

Ik benader de kwestie van de publieke en de private sfeer op een pragmatische manier, wat betekent dat ik kijk naar de actuele verhouding tussen de staat en de individuele burger, dus ook de communicatie van deze laatste.
Daarbij stel ik vast dat de rol van de Europese staat/ EU in het leven van haar burgers al zo ver/diepgaand is dat het evenwicht tussen staat en burger, groep en individu verstoord is ten nadele van de laatste.
Daarom kies ik voor een benadering waarin de invloed van de staat teruggedrongen wordt en zet ik ook niet in op het versterken van de rol van de staat/ EU zoals zij dat in principe (?) zou kunnen door het aannemen van nieuwe wetgeving (en het handhaven daarvan!) t.o.v. Big Corp/Big Tech - welke laatste zich grotendeels in de VS bevindt.

Zowel staten als (grote) corporaties draaien zich in een innige omstrengeling steeds meer vast in een massief machtskluwen dat, zoals jij terecht vaststelt, de rechten en vrijheden van de individuele mens vermorzelt.
Maar ze draaien ook zichzelf vast: de mondiale problemen worden alleen maar groter.
Je kunt dus niet inzetten op het "aanspreken" van deze beide machtskolossen, die op het hoogste niveau als één (verborgen) entiteit optreden naar de mensen toe om hulp te krijgen bij het herveroveren van de vrijheid/ zelfbeschikking van de mens.
Je moet beide daarvoor afschrijven.
Het zou dom zijn om van vijanden hulp te verwachten; beide blokken zijn 'predators', parasieten van het menselijke leven.

De vrijheid van de mens om zichzelf buiten het zicht van de staat te organiseren is cruciaal. En niets is zo bedreigend voor de staat als dat.
Daarom moet je van de communicatiemiddelen in de samenleving afblijven.
Te allen tijde.
Om e.e.a. concreet te maken: ik kan me niet echt een beeld vormen van de mate waarin de content van besloten groepen op social media een schadelijke invloed op de samenleving uitoefent.
Er wordt in de media erg gesuggereerd dat beslotenheid per definitie een gevaar is, maar dat is een narratief wat van staten afkomstig is; dat verhaal is niet te vertrouwen. Ook Telegram wordt neergezet als een voorpost van het dark web. En het dark web zelf wordt natuurlijk helemáál met de hel vereenzelvigd (voor de goede orde: de staat bevindt zich altijd in de hemel).
Ik ken de behoefte van Rupsje-Nooit-Genoeg-Staat om alles van burgers onder controle te krijgen; daarbij is alles waar de staat géén zicht op heeft per definitie een gevaar voor haar (vraag het aan Dick Schoof).
De staat heeft een immanente, negatieve, wantrouwende benadering van haar burgers; dat geldt net zo hard voor de EU als voor willekeurig welke andere staat ter wereld.
En de staat zet ook haar narratief in de wereld; dat doet óók elke staat. Dat laatste met meer of minder geslaagd effect: onder het communistische bewind van de Sowjet-Unie bijvoorbeeld wist elke Sovjet-burger dat de staat uitsluitend propaganda bedreef en dat haar communicatie niet te vertrouwen was.
In tegenstelling tot de Sovjet-burger gelooft een groot deel van de Nederlandse burgers anno 2024 dat de staat het beste met hen voor heeft en dat de communicatieve inhouden van de staat géén propaganda zijn.
Hoe naïef kun je zijn als moderne Europese mens wiens voorouders de Verlichting hebben meegemaakt.

En hoe groot is de misdaad van Zuckerberg, het aanjagen van polarisatie omdat hij daaraan zo lekker kan verdienen, nou echt?
Roepen is makkelijk, iets (wetenschappelijk) aantonen is heel erg moeilijk (kost ook geld trouwens).
En inhoeverre heeft de staat überhaupt moeite met het aanjagen van polarisatie?
Ik krijg de indruk dat de staat géén enkele moeite met polariseren heeft mits ze zelf de regie kan voeren (coronatijd). Ik verwijs even naar de DSA die dit alles uiterst gewiekst aanpakt; we hebben het dan over een verbeterde vorm van staatspolarisatie, de door de staat zelf ter hand genomen polarisatie om haar eigen handelen veilig te kunnen stellen.
Ik denk, kortom, dat je de hele discussie over de "schade" van social media in de grotere context moet zien van de situatie waarin de (nationale) staat verkeert in de Boze, Barre en heel Grote Wereld.

PS. Aan de reactie die je vandaag geplaatst hebt ga ik ook nog aandacht geven.

Oké, ik wacht je volgende reactie af en dan kijk ik of, en zo ja hoe ik reageer. M.J.

Nee, want dat was niet aan de orde hier.
Hier reageerde jij op twee (andere) Anoniemen.
Overigens: reageren op iemand is m.i. altijd vrij.

Het aanvallen van het zelfbewustzijn van mensen is strategie, daar is niets toevalligs aan.
Het gaat niet alleen om de privésfeer, maar om het zelfbewustzijn van elke mens. Het bewustzijn waardoor hij/zij het besef heeft dat hij/zij iemand met een eigen wil is. Dat is het uiteindelijke target.
De probleemstelling beperken tot het behoud van de privé-sfeer is reductionistisch.
Het doel van de gecombineerde inspanningen van beide actoren is het breken van de eigen wil van mensen en die vervangen door gehoorzaamheid aan het vervullen van de behoeften van de staat en het bedrijfsleven.
Inderdaad, nou zijn wijzelf aan de beurt.
In grote lijnen mee eens, maar deze analyse blijft m.i. nog teveel aan de oppervlakte, het zijn vooral symptomen die je benoemt. De drijvende kracht die eronder zit, de kapitalistische economie, benoem je bijvoorbeeld helemaal niet.
Met de complicatie dat wij nog steeds medeplichtig zijn aan de kolonialisering van de rest van de wereld.
De vijand is dus niet alleen extern, zoals voor de slachtoffers van de oude geografische kolonialisering, maar intern: hij zit in onszelf.
Hieruit volgt dat de oplossing gezocht moet worden in de richting van het veranderen van onszelf.
Dat zie je verkeerd.
Ik leg in mijn analyses de nadruk op de rol van de (gecorrumpeerde) staat. Daaruit kun je niet concluderen dat ik enig heil verwacht van de tegenspeler van de staat: het bedrijfsleven i.h.b. Big Tech. Zie daarvoor ook mijn laatste bijdrage: https://security.nl/posting/861297
Niet omdat ik Big Tech e.d. wil ontzien, maar de gewone mensen. Want ook al wordt die informatiestroom gemanipuleerd door Big Tech om er zoveel mogelijk geld aan te kunnen verdienen, het is een communicatiemiddel dat door een groot deel van de bevolking wordt gebruikt en daar moet je dus vanaf blijven.
Zoals gezegd: die verwar ik niet.
Jij hebt een foutieve veronderstelling bij mijn redenering toegepast, die luidt: "de vijand (bedrijfsleven) van mijn vijand (staat) is mijn vriend".
Nee, dat doe ik niet. De regulering die jij in concreto voorstelt is echter wèl censuur op gewone mensen.
Wanneer je tech-bazen wilt raken dan moet je hun verdienmodel afpakken en de basis van de economie veranderen want daar ontstaat het probleem.
Jouw concrete voorstel om in te grijpen in de content die op social media wordt geplaatst raakt t-,f- en i-bazen veel minder dan de bevolking.
Jij gaat gewone mensen aanpakken op wat ze op social media zetten, daarmee bescherm je gewone mensen niet, maar val je ze aan.
De privésfeer kan volgens mij niet meer afzonderlijk op de kaart gezet worden omdat die per nanoseconde verder uitverkocht wordt. Dat is een gevolg van de bestaande kapitalistische economie.
Wij hebben een crimineel economisch model. En de staat is daarvan afhankelijk.
Waarom denk je dat de Grondwet steeds meer geweld wordt aangedaan op het punt van individuele rechten? Omdat dat te weinig geld oplevert.

De privésfeer wordt door het bedrijfsleven verkocht met de actieve ondersteuning van de staat.
Waarom moest bijvoorbeeld het zelfbeschikkingsrecht van de mens over zijn/haar lichaam - toch het meest private van een mens - in de coronatijd (praktisch gesproken) opgeheven worden? Om het verdienmodel van Big Pharma (vaccins) te realiseren.
Ander verdienmodel (voor de wapenindustrie): oorlogvoering (Oek. & Isr.) In een oorlog worden alle mensenrechten opgeheven, om te beginnen het zelfbeschikkingsrecht over het eigen lichaam.
En hoeveel bescherming van je privé-leven heb je nog in een oorlog, zelfs als niet-vechtende burger ('civil')?
Oorlog is niet alleen extreem lucratief voor het bedrijfsleven, maar ook allesvernietigend voor het privé-leven van mensen. Het zelfbeschikkingsrecht van mensen in een oorlogssituatie wordt a.h.w. tot het uiterste uitgedaagd/ bevochten. Je wordt gedwongen om 100% alert (stress) te zijn, achteroverleunen is er niet meer bij.

Wanneer kapitalistische verdienmodellen spelen dan verdwijnen alle mensenrechten en alle individuele vrijheden omdat de mens verkocht wordt.
Oorlog is een extreem voorbeeld, maar in wezen is ons kapitalistisch economische model altijd in een toestand van pré-oorlog, altijd uit op expansie en verovering (van nieuwe markten).
Daarom is de Europese bevolking nu zèlf aan de beurt om verkocht te worden in het meest lucratieve kapitalistische verdienmodel.
Je kon deze ontwikkeling voorzien wanneer je de wetmatigheden van het kapitalisme kent: alles wordt gekapitaliseerd, tot verdienmodellen omgebouwd, in geld omgezet.
De opvatting over wat privé is, is enorm aan het veranderen bij (gewone) mensen. Je kunt niet alles van deze verandering op het werk van de techbazen of op dat van de staat gooien omdat mensen het ook gewoon zèlf doen; ze zetten zelf hun privé-smoel, hun privé-lijf, hun privé-leven èn dat van anderen zonder blikken of blozen op internet.
Daaruit concludeer ik dat mensen zelf aan het veranderen zijn.
Ik weet niet wat dit gaat worden, maar misschien dat mensen een nieuwe ruimte gaan vinden om zichzelf te kunnen laten gelden, een ruimte die er anders uitziet dan wat wij nu onze "privé-sfeer" noemen. Misschien hebben ze die "ouderwetse" ruimte niet meer nodig en vinden ze een nieuwe manier om als unieke mens met een eigen wil overeind te blijven. Een privé-sfeer is uiteindelijk alleen een bepaalde voorwaarde om jezelf bij elkaar te rapen en je eigen middelpunt te (her)vinden.
Wie zegt dat het niet anders kan? De vrijheid die je bevecht zit 'm uiteindelijk niet in je "privé-sfeer". Het zal wèl veel moeilijker gaan worden.
Ik vind jouw oplossingen een hoog illusoir gehalte hebben; het illusoire bestaat er vooral uit dat ik het idee heb dat jij achter de feiten aanloopt en een herhaling van zetten voorstelt.
Jij zet vooral in op (nieuwe) wetgeving en handhaving, wat allebei zaken zijn die door de staat uitgevoerd moeten worden terwijl die nu juist steeds duidelijker maakt dat je op haar niet meer hoeft te rekenen, integendeel, de overheid gedraagt zich in toenemende mate als een vijand van het volk.
Het ontbreekt de overheid daarom ook niet aan kennis ("benoemen") van de privésfeer, maar aan de wil om die te respecteren - of moet ik zeggen: aan de mogelijkheid om die te respecteren? Hoeveel ruimte heeft de staat eigenlijk om iets goeds voor de bevolking te kunnen doen (oké, dat is een andere discussie, maar wel een fundamentele)?

Volgens mij gaat wetgeving nooit, nergens meer helpen omdat de staat/ Trias Politica tot op het bot gecorrumpeerd is. Zelfs niet als een wanhopige burger zichzelf op het Haagse Binnenhof in brand steekt om daarmee aandacht voor zijn privésfeer 'op de kaart' te zetten.
Een schoolvoorbeeld daarvan is het ontwerp (en de interpretatie ervan door rechters wat de handhaving vormgeeft) van de AVG.
De 'loopholes' in de AVG zijn bewust aangebracht omdat het verborgen doel van de AVG altijd is geweest om dataverkeer en datahandel - twee begrippen die in onze tijd bijna synoniem zijn - te bevorderen. Dat verborgen doel komt nu steeds meer aan de oppervlakte.
Het is m.i. nooit de bedoeling geweest om de persoonsgegevens/ privacy te beschermen of om mensen enige controle over de aan hen onttrokken data te geven. Dat was alleen het 'verkooppraatje' om de wet aangenomen te krijgen.
Er worden uit (verborgen) principe géén wetten aangenomen die het verdienmodel van het bedrijfsleven/ ons criminele economische model dwars zitten. Vergeet niet dat het geld voor de staatsbureaucratie in het bedrijfsleven verdiend wordt; dat geldt voor de personele bezetting van de gehele Trias Politica. Deze laatste kan m.i. in zijn geheel bij het grofvuil gezet worden, mensen (ambtenaren, kamerleden) die daarin nog mensvriendelijke visies hebben worden sowieso op een zijspoor gerangeerd.
De staat heeft m.i. haar door het volk gegeven mandaat volledig verspeeld.
De staat kan ons niet langer meer wezenlijk beschermen.
Dat is mijn persoonlijke inschatting.

Wat ik een enorme contradictie in jouw benadering vind, is dat je de mond vol hebt over "de privé-sfeer op de kaart zetten", maar er niet voor terugdeinst om het private karakter van content van besloten groepen op social media op te heffen en om de verspreiding van berichten van (gewone) mensen te obstrueren.

Ik heb géén oplossing voor de dramatisch slechte situatie waarin de individuele mens zich in Nederland/ Europa bevindt, maar ik heb wel een mening over wat voor soort oplossingen ons nog verder van huis brengen.

Er is een land dat tijdenlang te maken had met de Pravda berichtgeving. Vrijwel iedereen prikte daar dwars doorheen en wist wel beter. Zij wel.

Kennelijk hebben wij bestuurders (zelfverklaarde "volksvertegenwoordigers") die menen dat het Westen vol zit met personen die niet voor zichzelf kunnen denken, die onderscheid weten te maken tussen realiteit en wensdenken, en zo meer. Hoe laatdunkend moet je zijn om zo neer te kijken op je medemensen. Dat zegt meer over die bestuurders dan al die personen die op papier de democratische meerderheid zijn.

@Anoniem op 08-10-2024 om 18:45 uur en op 09-10-2024 om 16:58 uur.

Oké, de contouren van jouw visie zijn me min of meer duidelijk. Ik zal reageren op jouw laatste tekst, waarbij ik mijn teksten alleen zal citeren voor zover nuttig om de gedachtenwisseling voldoende inzichtelijk te maken voor wie het leest.

Dat is mijn inziens wel een belangrijk verschil als het gaat om privacy en de vrijheid van meningsuiting.

Temeer omdat mijn voorstel ook nog eens een heel beperkte ingreep op het proces betreft. Namelijk dat alleen de hoeveelheid volgers naar wie een bericht binnen een bepaald medium (bijv. X) in één keer tegelijk verstuurd mag worden zonder dat het medium verantwoordelijkheid draagt voor de inhoud en zonder dat er surveillance mag plaatsvinden, wordt beperkt tot 10.000 volgers. Iemand die een privé-bericht wil verspreiden naar tienduizend volgers, hoeft dus nog steeds niet door allerlei hoepels te springen. Dit leidt ook tot een zekere mate van democratisering en decentralisering. Een "grote" influencer met twee miljoen volgers, zal dus moeten kiezen tussen ofwel dit "publiekelijk" in één keer doen (waarbij het medium verantwoordelijkheid moet nemen voor de inhoud, hetgeen aan de influencer enige bescherming biedt), ofwel meer werk verrichten (namelijk hetzelfde bericht 200 keer versturen), terwijl een "kleine" influencer nog precies even makkelijk als eerst "privé"-boodschappen kan verspreiden.

Nee, het verschilt op een belangrijke manier, namelijk dat, als mijn voorstel wordt gevolgd, er binnen de privésfeer geen massa-surveillance en geen censuur zou plaatsvinden. Er zou sprake zijn van een sanctuary (toevluchtsoord) zoals Shoshana Zuboff dat noemt in The Age of Surveillance Capitalism (2019). Dat is beter dan de volstrekte wetteloosheid en door tech-bazen geleide technocratie waar jij het op aan wilt laten komen.

Jij lijkt te denken dat er ook een situatie kan bestaan waarin er géén "autoriteit van de staat" is. Dat is onmogelijk. Er ontstaan altijd grote machtsverschillen tussen mensen, waarbij diegenen die zich macht verwerven, de rol van een "staat" gaan innemen door voor anderen te gaan bepalen wat die wel en niet mogen. Als de traditionele natiestaten er niet meer zouden zijn, dan zouden grote bedrijven de nieuwe "staten" worden. Dan gaan de grote "sociale media" (online platforms) bepalen welke meningen we wel en niet mogen uiten - denk aan hoeveel er nu al gecensureerd wordt op Youtube, en hoe die censuur met technische middelen - zonder enige geschreven of ongeschreven wet - wordt geïmplementeerd.

Mijn voorstel is er juist op gericht om in ieder geval een privésfeer te behouden dan wel te creëren waarbinnen die screening en censuur niet plaatsvindt. Dat is beter dan niets. Als we zo'n privésfeer niet behouden/creëren, raken we volledig overgeleverd aan een kongsi (conglomeraat) van bureaucratische natiestaten + techbaas-geregeerde internetplatformstaten. Dat lijkt me niet wat jij wilt.

Dat recht haalt de staat (of het nu een natiestaat is of een internetplatformstaat) uit zijn macht vandaan. Dat is de imperalistische en in sommige opzichten Hobbesiaanse gang van zaken zoals die tot aan de opkomst van (het ideaal van) democratische rechtsstaten (met mijlpalen zoals de Vrede van Augsburg in 1555, de Vrede van Westfalen in 1648 en de Amerikaanse en Franse revoluties aan het eind van de 18e eeuw) bijna overal ter wereld gangbaar was.

Je zult je moeten verhouden tot de onvermijdelijke dynamiek van machtsvorming, die altijd tot enige vorm van staatsvorming leidt, of dat nu een traditionele nomadische stam is, een traditioneel imperium, een moderne natiestaat, een postmodern internetplatform-imperium of de elite van een geloofsgemeenschap rond een influencer. Zelfs in de beroemde klassieke Griekse poleis bestond het grootste deel van de bevolking uit onmondigen: vrouwen, mannen zonder burgerrechten en slaven. In elk van de genoemde "staatsvormen" ontstaat er een elite. Het is utopisch om te verwachten dat dat in de komende eeuw gaat veranderen. Als je die dynamiek van machtsconcentratie buiten beschouwing laat, kom je niet tot een realistische probleemanalyse en ook niet tot een realistische oplossingsrichting.

Precies. Daarom noemde ik dat ook.
Precies. Daarom noemde ik dat ook. Maar de privésfeer is op dit moment wel de enige machtsbasis van individuele mensen die binnen het huidige systeem althans enige verbale erkenning krijgt. Op dit moment is er geen volwaardige alternatieve manier voorhanden om de vrijheid en menselijke waardigheid van individuele mensen te beschermen.
Ik zie de kapitalistische economie niet als de drijvende kracht ervan, maar als een inrichting van de maatschappij die ten dienste staat aan de drijvende krachten. Ik zie de door mij genoemde elites als de drijvende krachten ervan. Die hebben belang bij de voortzetting van het kapitalistische model. En een groot deel van de middenklasse in Nederland, Europa en wereldwijd heeft op dit moment per saldo ook nog een flink belang bij voortzetting van deze maatschappelijke inrichting. Tegelijk ondervindt de middenklasse er in toenemende mate nadelen van. Maar die zijn op dit moment nog niet zo groot, of althans nog niet zo zichtbaar groot, dat de middenklasse er nu al vanaf zou willen.

Ik zou op dit moment trouwens zelf ook in de problemen komen als het kapitalisme opeens uit elkaar zou vallen. Dan zou ik mijn inkomstenbronnen en spaargeld waarschijnlijk kwijt zijn en opeens uit mijn woning kunnen worden gezet door wie het ook zou zijn die dan aan de macht zou komen. Dan zou ik me niet meer kritisch kunnen uitlaten op dit forum, uit angst voor represailles. Een beschrijving van hoe zoiets kan gaan, vind je in de roman Suleika opent haar ogen, waarin o.a. een medisch professor voorkomt die in de tijd van Stalin uit zijn woning en op transport wordt gezet, naar Siberië.

Hoe zit dat met jou? Heb jij al voorzieningen getroffen en een netwerk van capabele vrienden en kennissen opgebouwd, liefst met goede connecties naar toekomstige leiders/heersers, dat jou naar verwachting in staat zou stellen om een eventuele val van het kapitalisme goed door te komen? Of maakt het jou niet uit en ben je klaar voor honger, kou en dood?

Mee eens. Overigens bestond de slavenhandel wereldwijd al heel lang voor dat Europeanen Afrika begonnen te koloniseren. Ook voorafgaand aan de door Europeanen gepleegde kolonialisering waren er wereldwijd veel daders, medeplichtigen en slachtoffers.
Mee eens. En ik ben daar zelf in mijn persoonlijke leven ook mee bezig. Maar dat is nog best moeilijk. Het lukt me wel om een beetje te veranderen, maar ik ben niet flexibel genoeg om heel erg te veranderen - nog los van het feit dat de huidige maatschappelijke structuren, inclusief de kapitalistische maatschappelijke inrichting, het voor mij erg riskant zouden maken om al te ver voor de muziek uit te lopen.

Dat is precies het gebrek in jouw analyses. Als jij geen heil verwacht van het huidige bedrijfsleven als huidige tegenspeler van de staat, dan maak je niet duidelijk waarom je wèl de gecorrumpeerde staat wilt aanpakken en op afstand houden van mensen, maar niet het eveneens gecorrumpeerde bedrijfsleven.

Dat is simplistisch. Je scheert ten onrechte alle communicatieve uitingen van de bevolking over één kam. Het communicatiemiddel "demonstratie met vlaggen" werd ook door een groot deel van de bevolking van Nazi-Duitsland gebruikt, en door de bevolking van de Sovjet-Unie. Gezien de rampen waartoe die massa-evenementen hebben geleid, vind ik niet dat men daar "vanaf had hoeven te blijven". Die mensenmassa's werden gemanipuleerd door het Nazi-bewind en het Sovjet-bewind. Wat minder massa-demonstraties met vlaggen en wat meer bezinning waren toen goed geweest, dat had miljoenen voortijdige doden kunnen voorkomen.

Op vergelijkbare, maar subtielere en technologisch via internet bemiddelde manieren worden mensenmassa's tegenwoordig gemanipuleerd door het techbazen-bewind en het bureaucratische bewind die in gevecht met èn tegen elkaar onze democratie hebben gekaapt. Denk bijvoorbeeld aan de poging op 6 januari 2021 om de verkiezingsuitslag in de VS terzijde te schuiven, of aan de recente rellen in Engeland - beide aangewakkerd vanuit bepaalde internet-platforms. Denk aan het haatzaaien en opjuinen van de bevolking in 2021 door minister Hugo de Jonge van het bureaucratische, post-democratische Nederlandse bewind.

Nee, ik constateer alleen dat je wèl serieuze maatregelen wenst om de macht van de staat te beteugelen, maar geen serieuze maatregelen om de macht van het bedrijfsleven te beteugelen. Je maakt niet duidelijk waarom je jouw ene vijand wel serieus neemt, maar jouw andere vijand niet.
Mijn voorstel zou er juist toe leiden dat het verdienmodel van de tech-bazen in belangrijke mate zou worden afgepakt, omdat ze hun oneigenlijke concurrentievoordeel (publiceren zonder aansprakelijkheid of verantwoordelijkheid) zouden verliezen.
Je maakt niet duidelijk waar je die inschatting op baseert. Bovendien is mijn voorstel niet om in te grijpen in de content, maar alleen in het aantal mensen waarnaar die binnen één sociaal medium (platform) gelijktijdig kan worden verspreid door één enkele afzender (influencer).
Nee, mijn voorstel behelst niet het aanpakken van gewone mensen. Die kunnen dan nog steeds vrijelijk dingen op sociale media zetten, ofwel als "privéberichten", gericht aan maximaal 10.000 anderen tegelijk, ofwel als "publieke berichten", waarvoor het door hun gebruikte medium dan verantwoordelijk is. Het staat gewone mensen daarnaast dan ook nog steeds vrij om zelf een nieuw internet-medium op te richten, waarmee ze geheel zelf hun meningen kunnen publiceren.

Dat klinkt behoorlijk fatalistisch. Je zegt dus eigenlijk dat onze privacy al onherroepelijk verloren is. Je maakt niet duidelijk waarop je die inschatting baseert.

Mijn eigen inschatting is dat wij nog altijd beschikken over een privésfeer, namelijk de diepste motieven en gedachten in ons hoofd en ons hart. Het is duidelijk dat zowel de tech-bazen als de bureaucraten zo diep mogelijk in ons hoofd en hart proberen door te dringen, maar daar slagen ze nog niet echt in. Ze bouwen wel statistische modellen waarmee ze pretenderen met grote waarschijnlijkheid te kunnen zeggen wat zich binnenin ons hoofd en hart afspeelt. Die modellen zullen ze ook proberen te gebruiken om ons te bestraffen als we - volgens die modellen - met een hoge mate van statistische waarschijnlijkheid gedachten erop na houden die in hun ogen onwenselijk zijn (of commercieel oninteressant). Maar in de realiteit weten ze nog altijd niet zoveel.

Vanuit de psychische basis die we als gewone mensen nog over hebben, kunnen we onze privésfeer gaan terugveroveren. Net zoals vrouwen hun zelfbewustzijn, waardigheid en agency in een honderden jaren durende strijd in belangrijke mate hebben terugveroverd (daar waren vrouwen zoals Mary Wollstonecraft al in de 18e eeuw mee bezig).

Met deze beschrijving van jou ben ik het in grote lijnen eens.

Ik denk dat niemand dit echt voorzag voordat het al daadwerkelijk gebeurde. Marx en Engels hebben het beschreven en geanalyseerd toen het al gebeurde (de industrialisering in de 19e eeuw, waarbij de lichamen en geesten van arbeiders, inclusief hun kinderen, op gruwelijke wijze werden "verkocht"). De externe ketenen van "slaven" werden omgezet in de geïnternaliseerde ketenen van "arbeiders met een arbeidsethos". Nu, in de 21e eeuw, wordt er gepoogd om ons via gewenning nieuwe ketenen te laten internaliseren, zodat we gaan geloven dat die ketenen onvermijdelijk zijn.

Wat jij echter onbenoemd laat, is dat er verschillende soorten "kapitalisme" bestaan. Op zich is "eigendom" ook niet hetzelfde als kapitalisme. Het is goed als mensen hun eigen lichaam, kleren, meubels, familiefoto's, en ja, ook hun eigen geest en hun eigen persoonsgegevens in eigendom hebben. Zonder dat zouden ze overgeleverd zijn aan afschuwelijke uitbuiting.

Mee eens, met dien verstande dat mensen hierbij wel sterk worden beïnvloed door techbazen èn overheidspropaganda.
Je kunt het ook anders definiëren: een privésfeer is datgene wat er nodig is om jezelf bij elkaar te rapen en je eigen middelpunt te (her)vinden. Verreweg de meeste mensen hebben daarvoor overigens ook vrienden nodig (slechts weinigen kunnen als kluizenaar menswaardig leven), dus de privésfeer strekt zich in die definitie ook uit tot het bezoeken van vrienden, en dus tot het maken van privé-reizen.

De vrijheid en agency van individuele mensen kunnen niet in een vacuüm bestaan. Een mens heeft daarvoor omgevingsfactoren nodig - anders gaat-ie simpelweg dood, soms eerst geestelijk en daarna pas fysiek, soms al snel fysiek. Er zijn boeken van overlevenden van vernietigingskampen die hierop licht werpen. Een andere benadering, waarmee ik het oneens ben, is die in het boek The Posthuman van Rosi Braidotti, waarin zij mensen wenst op te vatten als "enfleshed becoming machines". Braidotti heeft op die manier eigenlijk al gecapituleerd voor het misleidene, hubristische en transhumanistische gewauwel van een aantal tech-bazen en figuren zoals Noah Yuval Harari (Homo Deus).

Het is daarom zaak de staat (in welke, eventueel gemodificeerde vorm dan ook) weer tot een vriend van het volk te maken. Want in één of andere vorm zal er altijd een staat zijn (zie mijn eerdere opmerkingen daarover).
Dit is ook niet ondenkbaar. In het verleden zijn er in allerlei situaties vijanden (bijv. vijandige heersers) tot vrienden geworden - maar wel alleen als die vijanden daar voordeel in zagen. Het is dus een kwestie van wortel, stok en preek - vanuit groepen in de bevolking richting de staat.

De staat bestaat uit ambtenaren en bewindspersonen. Velen van hen staan met één been in de Haagse of Brusselse bubbel, maar met het andere in de samenleving. Naarmate de staat vijandiger wordt ten aanzien van de bevolking, wordt dat dus steeds meer een spagaat. Als overheidsdienaren in gewetensnood of andersoortige emotionele nood komen (stel bijvoorbeeld: een ambtenaar wordt verliefd op een privacy-activist die hem/haar de waarheid vertelt over zijn/haar medeplichtigheid, hoe zou dat verder gaan?), dan kan dat invloed krijgen op het gedrag van de staat.

De meer fundamentele vraag die je opwerpt, laat ik nu even voor wat hij is.

Ik denk dat we linksom of rechtsom weer een staat zullen moeten boetseren of creëren die wel bereid en in staat is ons in het informatie-tijdperk te beschermen. Of dit zal lukken in de tijd die mij persoonlijk nog rest, durf ik niet te zeggen.

Dan heb je niet goed gelezen wat ik schreef. Ik stel juist het tegenovergestelde voor, namelijk het veilig stellen van het private karakter van content van besloten groepen. Maar om dat te kunnen bereiken, moet er wel een definitie komen voor wat mag worden beschouwd als een "besloten groep". Het is onrealistisch om te denken dat machthebbers ooit zullen accepteren dat een groep met 200.000 deelnemers of 2 miljoen volgers beschouwd gaat worden als een "besloten groep". Dat wordt met het door mij voorgestelde aantal van 10.000 deelnemers/volgers al een hele kluif.

Je maakt niet duidelijk waarom de door mij voorgestelde maatregel ons nog verder van huis zou brengen. Als we niks doen, stevenen we af op massa-surveillance van alles, door bureaucratische natiestaten èn tech-firma's. Dus ook als een enkele persoon A een mailtje of appje aan een enkele persoon B verstuurt. Alleen door ook op internet een privésfeer te eisen en (ongetwijfeld na veel heen en weer geduw en getrek) te definiëren, kunnen we een deel van onze communicatie via internet behouden voor onze privésfeer.

M.J.

Alle privé communicatie dient privé te blijven, onder alle omstandigheden, totdat er een gerechtelijk en afdoende, getoetst en al, onderbouwd gerechtelijk bevel is om daar van af te wijken. Alles wat daarvan afwijkt is ondergravend voor onze democratische en Mensenrechten rechten. Een ieder die daar anders over denkt heeft niet nagedacht welke doos van Pandora ze daardoor open maken. Is niets vreemds, menigmaal wederkerig in de menselijke geschiedenis die keer op keer juist dat principe moet herbevinden.

Vrijheid van meningsuiting is de pijler van een democratische rechtstaat. Iedere ondermijning daarvan een neergang.

Een ieder dient volledige vrijheid te hebben om een eigen mening te verspreiden, net zoals het een ieder toegestaan dient te worden daar een weerwoord tegen te werpen. Enkel dan kunnen personen ruggengraat kweken.

Wat willen wij? Een maatschappij waarbij slechts enkelingen een tegenwoord kunnen bieden tegen onzin of waanzin? Of een maatschappij waarbij vrijwel iedereen kritisch zelf kan nadenken? Dat wij elkaar realistisch houden.

Wie wil er een maatschappij waarbij enkelingen voor de rest bepalen wat wel en niet geoorloofd is om zelfs te denken? Niets geleerd van de geschiedenis der mensheid?

Als je het niet eens bent met mijn mening, kom dan met een onderbouwde tegenstelling, in plaats van mij weg te zetten als een of andere negatieveling zonder argumenten. Onderbouw je weerwoord, verstevig je weerwoord, kom met feiten, niet met emoties, veronderstellingen, aannames en zwartmaken.

Kom met inhoudelijke, beargumenteerde, onderbouwde, verdiepende, doorvragen. Al het andere bevestigt slechts dat je er niet rationeel in staat. Emotionele reacties gaan niets oplossen. Niet op de korte termijn en niet op de lange termijn. Of heb je niets geleerd van de menselijke geschiedenis? Onderdrukking is slecht uitstel van executie van wat werkelijk leeft in de maatschappij. Niet geleerd op school? Is slechts een eeuwigdurend wederkerend fenomeen. Heeft niemand je dat duidelijk gemaakt?

Kunnen jullie dat? Met verifieerbare feiten komen? Waar jezelf hard aan gehouden kunt worden? Ook als je zogenaamde principiële uitspraak tegen je gebruikt wordt?