Door Anoniem: Door Anoniem: sinds asschers wil wet is geworden voert de ggd een waar schrikbewind van controles uit waar niets en niemand gespaard lijkt te worden. echt kwaliteitsverhogend werkt het niet en de maatregelen monden ook niet uit in versterking van kansen voor maatschappelijke postities maar juist het tegendeel, verzwakking.
wilders had het niet beter kunnen regelen, met maatregelen om bij te sturen op gewenste selecterende kwaliteit.
nu de papieren kwaliteitsparanoia heeft toegeslagen en een gegeven is, weten insiders heel erg goed dat deze extra controles werkelijke misstanden die wel van invloed kunnen zijn op kwaliteit niet boven water komen. in een dergelijke situatie is het misschien niet de beste bestuurlijke move om zo'n ruzie te maken met je vertrekkende personeel. personeel is immers ook op de hoogte wat voor de kwaliteitsogen van asscher en cs nou juist niet bestemd is op misschien wel voorspraak van intern.
aan uitspraken van rechters mag niet getornd worden, recht is recht. maar als recht naast krom ligt wordt wat krom is extra krom. dan is het goed voorstelbaar dat betreffende werkgever de nadere maat genomen wordt met een klein beetje hulp.
een bezoek aan de website geeft al licht aan hoe het staat met zorgvuldigheid, kwestie van oog voor detail. over ogen gesproken.
ogenparen, een denkbare insteker kan toevallig zomaar zijn te beginnen met controle op de ogenparen. omdat na robert m het 4 ogen beleid her en der stellig en publique heilig werd verklaard. omwille kansen op herhaling te voorkomen.
de vraag is hoeveel aanhangers die waarborgreligie nog heeft, tegen welke kosten zij allang en met regelmaat is uitgeruild, wie daarvan profijt heeft en op wiens rekening dit soort geloofsverval komt te staan. dat kan je zelf in mineurperspectief nog wel bedenken.
we zullen het terugzien in de statistiek, over een jaar of 10, niet in die van de ggd maar van de ggz.
hulde aan het papieren beleid van asscher en haar uitvoerders, als het op papier maar klopt dan is het goed.
ruzie maken met je personeel is niet handig, ook al omdat het papierverplichte klokkenluiden volstrekt niet werkt, klokkenluidende werknemers worden niet beschermd maar overige betrokkenen wel. werkelijke verantwoording buiten de wind. het onneembare risico, dat speelt natuurlijk niet meer als je contract er niet meer is. een niet bedoeld positief effect bij wetten die niet werken en nietsontziende controles die heel selectief uitpakt langs de grenzen van wat toevallig culturele achtergrond ennationaliteit. dat geeft nou net niet geheel te denken geeft in deze tijden van selectieve trots en vlagvertoon.
kdv, de kwestie van prioriteiten nader en helder geillustreerd.
wie staat er klaar voor wie het nodig heeft over die 10 jaar?
niet de mooie woorden beleidsmaker, niet de hardvochtige controleur, niet de blanco directeur en zeker geen ontslagen personeel.
recht naast krom, dat vraagt om een grote trom.
Waar gaat dit over? Wat en ontzettend warrig verhaal...
Wie wat over maatschappelijke kennis beschikt, of kinderen heeft, snapt dat dit gaat over verschillende soorten prioriteiten en over kwaliteits- en veiligheidsgaranties.
De aanleiding is juridisch gekissebis over het afstaan van een wachtwoord dat gezet wordt naast de mogelijke stand van zaken in een sector waarvan je zou verwachten dat gebrek aan andere veiligheidswaarborgen en afwezige kwaliteit veel grotere maatschappelijke ophef zou veroorzaken.
De inhoud van het stuk dat je gebroken citeerde lijkt dus niet over te komen omdat je het ook maar half gelezen had, of jij en overige lezers hier kennelijk geen kinderen hebben, genetisch gebrek aan empatisch vermogen hebben, of volstrekt niet weet hoe het in die sector werkelijk aan toegaat als het gaat om kwaliteitsbewaking en het stellen van en bewaken van veel belangrijkere prioriteiten.
Lees dit door om de maatschappelijke kennis en achterstand wat te compenseren.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amsterdamse_zedenzaakGa wat googlenen over het fenomeen klokkeluider en wat de stand van zaken is, lees wat meer over de wetten en maatregelen die asscher zoal op zijn naam heeft staan.
Combineer die nieuw opgedane kennis en het stuk dat je niet snapt tot nieuwe inzichten en als je wel jonge kinderen mocht hebben stel dan op een onbewaakt geconcentreerd moment een prioriteiten lijst op waar een kdv aan zou moeten voldoen om jouw kinderen echte veiligheid te bieden.
Als je dat lijstje af hebt, vergelijk het met de tussen de regels door indrukken die je hebt van het reilen en zeilen van een dergelijke organisatie, vraag je af of er niet beter alternatieven zijn, en vraag je af of het zou kunnen zijn dat het zo is dat als een organisatie dergelijke prioriteiten stelt dat niet ten koste zou kunnen zijn gegaan van wat daadwerkelijk aandacht vraagt.
Die boete zal hooguit garant staan voor een relatief trauma bij een volwassen persoon waar dat met andere vergeten kwaliteits punten veel ruimer kan uitpakken.
Het is best begrijpelijk dat men hier de rechter en een verbazingwekkend opererende directeur de maat neemt, maar het lijkt erop dat de misgeciteerde tekst een veel indringender belangrijke waarschuwing als doel had.
Wat was je werkelijke belang daarbij?
Jij hebt geen kinderen of vind het niet belangrijk, anderen misschien wel.
De overheid definieert hooguit veiligheid een beetje, diezelfde overheid ziet er met vallen en opstaan op toe, maar jijzelf bepaalt uiteindelijk waar de grenzen van het acceptabele liggen.
Soms heb je dat zelf wel door, en soms moet je er een beetje op gewezen worden opdat je nieuwe keuzes maakt om je eigen kinderen daadwerkelijk wat meer te beschermen.
En dat gaat bepaald niet over password veiligheid.
Discussier lekker verder, maar negeer belangrijke signalen niet, zeker niet als je er in afgeleide zin je voordeel, of eigenlijk je eigen kinderen daar een levenslang plezier mee kan doen.
Security moet je voor een belangrijk deel en uiteindelijk zelf organiseren, in plaats van te wachten op de overheid of op een ander die dat voor jou aankaart of organiseert.
Ouders hebben de werkelijke macht, helaas doen ze daar veel te weinig mee.