Je hebt het recht je te laten aanspreken met je geboortenaam ook al ben je getrouwd.
Ik neem tenminste aan dat je in Nederland bent geboren en hier getrouwd bent.
Uit
https://nl.wikipedia.org/wiki/Geboortenaam:
Voorbeeld:
Wanneer Laura Smit en Henk Mulder trouwen, behouden zij beiden formeel hun eigen geboortenaam. In het dagelijks leven kan Laura Smit zich Laura Smit, Laura Mulder, Laura Mulder-Smit of Laura Smit-Mulder noemen.
En wat meestal onbekend is: mannen mogen bijv. ook de geboortenaam van hun vrouw aannemen.
Je bent dus helemaal niet verplicht om je (in het bedrijf) zo te laten noemen.
Ik heb zelf een vrouwelijke collega gehad op het werk, die zich alleen met een enkele geboortenaam liet noemen,
ook in de bedrijfsmail.
Hoewel ik me kan voorstellen dat je vanuit een bepaalde overtuiging beide achternamen wilt gebruiken
is het in geval je veel met de buitenwereld communiceert meestal handiger om dat niet te doen,
juist om dingen zoals jij nu meemaakt te verzachten door wat meer anonimiteit.
Een nadeel kan zijn dat men kan denken dat je ongetrouwd bent, maar mijn collega zei als het te pas kwam:
"ik ben getrouwd en zo wil ik me laten noemen". En als iemand navraag deed wiens achternaam dat dan was:
"Of dat de geboortenaam is van mij of van mijn man heb je toch niets mee te maken? Dit is heel gewoon hoor.
Weet je dat niet eens? Nou, loop je wel jaaaaaaren achter. Kijk eens op wikipedia?
En als deze collega's er maar over door blijven emmeren:
"Ik heb werk te doen en neem aan dat jij dat ook hebt. Of moet ik even je chef bellen? Nee? Doei."