Door Anoniem: Je bedoelt waarschijnlijk: in sommige NEO-liberale kringen. Want een fatsoenlijke liberaal vindt het natuurlijk niet meer dan normaal om ook bij te dragen aan het gemeenschappelijke belang. Alleen al omdat de vrijheid van liberalen afhankelijk is van de bescherming die een functionerende staat hen biedt. Veel neoliberalen noemen zichzelf "liberaal", maar denken daarbij alleen aan hun eigen vrijheid, het kan ze niks schelen als dat ten koste van anderen gaat. Dat is geen echte vrijheid, maar het recht van de sterkste en de meest bevoorrechte. </quote>
Prima, eens. Zeker met die laatst zin.
Ik zie de belastingontwijking door grote commerciëlen als een privacy inbreuk. Ontkend namelijk dat bijdragen uit gemeenschappelijk belang. Het is die algemene zaak waar het gerechtvaardigd belang zit.
Nee, ik vind dat wel een slechte zaak, en schandelijk, maar geen privacy-inbreuk. Privacy moet niet verworden tot een containerbegrip dat alles kan aanduiden dat schade toebrengt aan één of meer individuen.
Zitten we er hier toch anders in.
Met je opmerking"Dat is geen echte vrijheid, maar het recht van de sterkste en de meest bevoorrechte." wringt dat.
Kijk je dan naar het opkopen van de sociale woningen en uitzetten in de vrije markt dan zie ik zeker met vrijgeven van huurders van inkomens via belastingen aan verhuurders wel degelijk de privacy-inbreuk.
Ik denk dat je dan niet moet spreken van een inbreuk op privacy, maar van harteloze onverschilligheid en verwaarlozing. Het is een vernietiging van de persoonlijke levenssfeer van buitenaf, maar zonder invasie. Dat is niet hetzelfde als een privacy-inbreuk waarbij de persoonlijke levenssfeer wordt geïnvadeerd.
Met het bovenstaande, de onverschilligheid en verwaarlozing is wat mij betreft een privacy-schending.
https://en.wikipedia.org/wiki/Privacy Er lijkt geen vaste definitie voor te zijn.
Een beroep op privacy kan inderdaad een noodgreep zijn, omdat er geen andere vorm van rechtsbescherming voorhanden is. In het geval van de adresgebonden afvalpas worden er persoonsgegevens verwerkt. Dus: privacy-inbreuk.
Jouw definitie lijkt te zijn dat als iemand wat van je weet dat he dan een privacy inbreuk is.
Zo staat het niet in de GDPR. Die definitie lijkt me geheel onwerkbaar te zijn. Er mist een behoorlijke werkbare definitie.
Een adres (postcodegebied) wordt niet als persoonsgegeven gezien. Dat lijkt me met het koppelen van veel andere vaak openbare gegevens onjuist. Je kan op die manier vaak zo de persoon aanwijzen.
Een klantnummer wordt als gepseudonimiseerd iets weer niet als persoonsgegeven gezien een bankrekeningnummer is herleidbaar tot de persoon maar moet je vaak terecht verwerken.
Eén rare uitzondering met veel fud …: BSN (klantnummer overheid).
Lijkt me dat een behoorlijke werkbare definitie hard nodig is.
Als er een wet is die iedereen tot het doen van elektronische aangifte verplicht (dat bedoel je toch?) dan is er in de casussen die ik ken, waarbij papieren aangifte nog steeds wordt toegestaan, kennelijk sprake van "coulance" van de kant van de Belastingdienst. Maar dat is dan geen echte coulance, maar eerder een poging om geen slapende honden wakker te maken in de vorm van verontwaardiging over schrijnende gevallen. Hoe dan ook, dwang om elektronisch aangifte te doen waarbij een betrokkene gedwongen wordt om bepaalde data via een digitaal systeem te laten verwerken, kan beschouwd worden als een onnodige inbreuk op de privacy, aangezien het "alternatief" van papieren aangifte technisch natuurlijk prima mogelijk is en blijft.
Yup, eens en je hebt het goed. Coulance als bestuursmaatregel is wat anders dan een wet terugtrekken.
Die papieren mogelijkheid zou ook kunnen zijn: "we weten dit van u …" dat wordt uw aangifte als alles klopt en u het er mee eens bent. Eventuele wijzigingen (veld) … en "naar waarheid ingevuld dd ..". Nu moet je alles er bij zoeken.
Het onderscheid is mijns inziens dat mijn buren en collega's geen elektronische systemen zijn die eigendom zijn van, en beheerd worden door organisaties waarover ik geen zeggenschap heb en waarin ik geen inzicht heb. Overheden zijn in theorie transparant en vertegenwoordigen het gemeenschapsbelang, daarom kan het redelijk zijn dat ze bepaalde gegevens eisen, indien daar een noodzaak voor is. Bijvoorbeeld belastinggegevens, NAW-gegevens. Maar dan moeten overheden wel het subsidiariteitsprincipe volgen, en kiezen voor een alternatief waarbij zo min mogelijk inbreuk wordt gemaakt op de privacy.
Zoals gezegd de privacy-inbreuken vanuit buren kunnen veel ernstiger zijn met nauwelijks opties om er wat aan te doen.
Voor verwerkingen bij gemeentes heb ik er minder problemen mee dat ze het verwerken, eerder op de wijze waarop hun interen organisatie is ingericht en technieken (ict) met de verwerking. Vooral dat laatste is iets wat me problematisch lijkt, Neem enkel het gebeuren rond de BRP.
Er is heeeel veel wat de AP laat lopen... En dat is niet toevallig. In plaats van dat AP-voorzitter Wolfsen de noodklok luidt en om veel meer budget vraagt, loopt hij maar vrolijk te doen dat het goed gaat, om ons in slaap te sussen.
Een heel ander iets maar zeker niet minder interessant als onderwerp.
Ik geloof eerder dat Wolfsen uit is op een zo groot mogelijke organisatie waarbij het om zijn eigen ego gaat. Het is niet de privacy bescherming wat hij op het oog heeft.
Ik zie kleinere instituten elders met minder budget en minder mensen effectief beter bezig zijn.
Ik heb ING nog nooit op intrinsieke interesse in privacy kunnen betrappen. "ING Direct" = direct je privacy naar Amerika geëxporteerd en daar geëlimineerd. Ander feitje: Binck Bank is onlangs overgenomen door het "Deense" Saxo Bank. Alleen is Saxo Bank voor 51% in handen van het Chinese bedrijf Geely, en dus in handen van de Chinese Communistische Partij (CCP). We weten allemaal hoe er in China met privacy wordt omgegaan. Ben benieuwd wanneer al die Binck-Banck-klanten wakker worden...
Niet van alles aannemen, ter info:
- "Ing Direct Amerika" bestaat niet meer.
https://www.ing.com/Newsroom/PBOld/ING-to-sell-ING-Direct-USA-to-Capital-One.htm
- Vivat was SNS (Verzekeringen vnl pensioenen - leven, zwitser leven), was chinees. Nu naar VS via Nationale Nederlanden met het misgrijpen door Aegon en ASR. Aegon was de grote motor achter de winstverdubbelaar (woekerpolis affaire). Dexia kreeg het na het overnemen van die tak alles over zich heen.
- In de ING groeitijd was ING NN en al het andere met een centraal relatiebestand bezig (2003 cross selling). Het CBP heeft er toen wet van gezegd.
- ING direct is een succes in Duitsland. Om dat af te gaan kijken benoem je daar een NL er en haal je de duitser hierheen. https://www.ing.nl/nieuws/nieuws_en_persberichten/2017/03/nick_jue_benoemd_tot_nieuwe_ceo_ing_in_duitsland.html
De "games of thrones" serie in het bedrijfsleven kan heel leuk om te volgen zijn. Je moet alleen als toeschouwer of als soldaat niet in de weg lopen om persoonlijke schade te vermijden. Centric is op dit moment een hot item.
Waar het me om ging is die onduidelijke rol van een Bart Jacobs. Hij lijkt zaken op te knappen in dat rare "games of thrones" spel alleen kan ik er zijn positie en achtergronden niet duiden,