Dan moet de invoering van de OV chipkaart per direct teruggedraaid worden.
Als de invoering hiervan de noodzaak van persoonsgegevens opslag en verwerking en potentieel verhandeld kan worden met derden is de invoering onder valse voorwendselen ingevoerd.
Immers bij invoering werd beweerd dat dit niet nodig was.

Dit is wel degelijk te controleren, bij een anonieme kaart, zonder persoonsgegevens. Je hoeft de naam van de kaarthouder niet te kennen, om te kunnen kijken of er is betaald, of er is in- en uitgecheckt, en of de juiste som is betaald.

Je kunt ook de trein laten staan,burgers
hoeven niet afhankelijk te zijn van de ns.

Jaap

In welke cocon zit deze rechter te oordelen?
Want redeneert de rechter nou echt:

a. dat op elk station en altijd een NS-balie beschikbaar is?

b. dat een klein beetje inbreken op een grondrecht ten principale OK is?
Een kleine inbreuk op grondrechten doorbreekt het juridische principe dat grondrechten ondeelbaar zijn.

c. dat redenaties a en b volgens de rechter NIET botsen met grondwettelijke rechten?

d. dat er geen horizontale werking van de grondwet aan de orde is?

e. De operationele marges en kosten die de de NS behaalt moeten kennelijk niet vanuit nuts-belang maar vanuit
commercieel monopolie belang worden bekeken.

f. dat privacy inbreuken (bij het in- en uitchecken) al voor een summiere korting van €0,50 OK zijn?
En daarmee is het voordeel voor invoering van de chip-kaart voor reizigers en ook de NS principieel voldoende
zwaarwegend?


g. dat het afschaffen van het alternatief, namelijk papieren trein-tickets, achteraf bezien niet onredelijk was?
En dat die niet alsnog teruggedraaid moet worden om WEL een alternatief voor reizigers te bieden?

Complete waanzin

Het lef van de overheid en de ns

het is nu duidelijk voor iedereen , de overheid is er niet voor de burger .

Tsja... Vroeger met het papieren kaartje kon met het reisgedrag niet opslaan. En dat werkte ook.
Het zal wel vooruitgang heten dat dat nu niet meer mogelijk is.

Mee eens. De benadering van de rechter en de NS is dus onvolledig gesteld.
Dat betoog berust dus op een misverstand van de rechter en dus prima ontvankelijk te verklaren in een hoger beroep, lijkt me.

Want wij als overheid verdienen er ook aan. Zaak gesloten.

De term "vooruitgang" valt denk ik nog lastig in combinatie met OV chipkaarten te gebruiken.
Ook al kon dat vooraf ook al niet en was de minister daarover uitgebreid vooraf geïnformeerd.
Men hoopte op en zocht met de afschaffing van het papieren kaartje kennelijk naar nog niet-bestaande en niet-bewezen positieve effecten.
En het was bovendien een minister die politiek in de knel zat en zich volgens insiders toen ook genoodzaakt zag haar tegenstanders op iets ogenschijnlijks eenvoudigs hun zin te geven.

Ook terugkijkend blijkt de "vooruitgang" onbewezen en voor het overige niet enkel middels OV-chipkaart te bereiken.
Want de enige "vooruitgang" die zou pleitten voor de OV-chipkaart is die dat ook het geweld op stations eindelijk is ingedamd.
Maar dat is dus puur en alleen dankzij de geplaatste toegangspoorten op de perrons.
Niet dankzij de OV chipkaart.
Net zoals een pakeer-kaart en ski-kaarten waarmee al jaren door bestaande apparaten (elektronisch) de betaling wordt gecontroleerd.
En in andere grote steden stonden al decennia lang functionerende toegangspoorten op basis van papieren kaartjes.
En dus zijn OV chipkaart en de daling van geweld volstrekt gescheiden kwesties.

Dus laten we dan ook maar beter niet langer veronderstellen dat "vooruitgang" en "OV-chipkaart" in elkaars verlengde kunnen liggen.

Probeer het eens in het westen waar elk gebruik van een auto zo zwaar tegen gegaan wordt dat zoiets vrijwel onmogelijk is.

En de BigBrother Award van dit jaar gaat naar .....

Hé, dus niet hè!
Graag even met uw aandacht bij de zaak blijven.

Of de zaak gesloten is of wordt hangt ten eerste af van of er een hoger beroep komt, hoe dat in dat geval loopt en/of er nieuwe of andere aanverwante kwesties bij de rechter voorgelegd kunnen en gaan worden.
Ten tweede bevat de uitspraak van de rechter sowieso incongruenties met de grondwet.
Namelijk, zoals "privacy" en "De inbreuk op de privacy is bovendien beperkt".
Het recht op privacy heeft een verplichtend karakter dat ook voor de NS dwingend is.
Daardoor is enkel in geval van een ZWAARWEGEND belang inbreuk op de privacy toegestaan.
Bijkomend geldt ook dat het enkel op die ene manier moet kunnen.

En aan beide eisen wordt NIET voldaan.
En door het volgende:
- De rechter redeneert alsof privacy een optie is, namelijk door een anoniem chipkaart te kopen.
Dat betekent dat privacy bij het OV niet onvoorwaardelijk wordt toegepast maar slechts een optie is waarvoor niet de NS
maar de reiziger moeite moet doen.
Dat zijn alleen al 2 juridische dwalingen!
De verplichting kan de NS niet naar de reiziger verleggen & privacy is ondeelbaar tenzij zwaarwegend belang.
En dus niet indien er een belang is dat in verhouding staat tot de vermeende kleine inbreuk!!!!!
Dat laatste moet haast wel een verspreking van de rechter zijn geweest.

- Er waren en zijn gewoon alternatieven voor de OV-chipkaart voorhanden.
Namelijk, papieren kaartjes en plastic abonnement kaarten.
Die konden vroeger ook al bij toegangspoortjes worden gecontroleerd!
Het argument dat er dus geen alternatieve oplossing bestaat is dus volstrekt quatsch.

Verder merk ik op dat de rechter vaststelt dat bij dagelijks gebruik van de de chipkaart systemen de nodige fouten maken.
En die fouten zouden kennelijk geen uitzondering zijn op de zorgvuldigheid beginselen voor transacties en het betalingsverkeer en enkel rechtgebreid kunnen worden middels privacy inbreuk.

Oftewel, de NS voert een systeem door dat in de basis behoorlijk onnauwkeurig is en verlegt de effect van zichzelf naar de reiziger.
Grote delen van de uitspraak van de rechter hebben een heel opmerkelijke en vrij unieke redeneer-lijn die volgens de rechter kennelijk het onvoorwaardelijke recht op privacy mag opheffen.

Ik kan me ook echt niet voorstellen dat zoiets door een uitgeruste en helder en principieel redderende rechter, lees in een hoger beroep, overeind wordt gehouden.
Verder past deze lagere rechter NIET de redenatie toe dat privacy is een ondeelbaar gegeven met uitzonderlijk zware eisen welke ook niet om een kleiner organisatie belang afgenomen kunnen worden.
En ALS een hoger beroep rechter wel akkoord gaat met die kleine inbreuken op de privacy dan geeft de rechter per saldo echt een TOTAAL tegenovergstelde andere invulling aan de eisen waar de AVG voor aan de lat staat.
En zo was de NOCH het recht op privacy volgens de minister van Justitie bedoelt.
Noch was nadrukkelijk de AVG daarvoor bedoelt, zo zei de minister bij oprichting van de AVG.
En als die AVG per saldo door deze zaak (of andere) wel die werking krijgen dan zou de minister die werking per definitie ongedaan maken met maatregelen, zo was de afgegeven garantie bij totstandkoming van de AVG.
Wordt de klacht van de indiener definitief afgewezen dan gaat de minister dus 100% zeker moeten handelen.

Dat klopt. Ik kan ook gewoon met de auto van noem eens wat, Edam naar een werkgever in Amsterdam centrum. Ruim een uur extra reistijd heen. Ruim een uur extra reistijd terug. Bij aankomst 15 tot 25 minuten zoeken naar een parkeerplaats waar je voor een 8 urige werkdag 8*7,50 mag neertellen, en dan nog kwartiertje naar werkgever lopen, en nog een kwartiertje terug lopen om de auto weer van zijn parkeerplekje 6 blokken verderop te halen. Dan kan gewoon. Je hoeft niet afhankelijk te zijn van de NS.

Dus niet!
Denk even verder na en leest u s.v.p. mee.
De AVG was volgens de minister ten eerste bij oprichting expliciet niet bedoelt als instemming orgaan voor wie dan ook!
Niet op proces matige wijze, niet bij uitzondering. Voor niemand!
Dat de rechter zich nu wel beroept op AVG onderzoek, maar dan ook nog eens op een totaal tegenovergestelde weging van criteria, is dus volledig anders dan hoe de AVG dit toetst.
Zoiets is geen lichtzinnig bestuurlijk misbruik van een zbo!

De AVG toetst bovendien uitsluitend op ZWAARWEGEND belang bij UITZONDERING met ZWARE last.
Dat is dus heel anders dan waartegen de lagere rechter de privacy afweegt.
Namelijk, op een KLEINE inbreuk bij een evenredig proportioneel belang welke de lagere rechter in deze zaak valide acht.
Zoiets kan een rechter in hoger beroep NOOIT een valide argumentering achten.
Het is haast zoiets als dat de eind-toezichthouder normaliter enkel zeer goede appels goedkeurt,
maar omdat de chef van de ploegen-dienst betoogt dat er naast alle goede appels nou eenmaal ook appels met hiaten tussen moeten zitten zou de nieuwe partij appels opeens wel binnen de eisen vallen.

Ook klopte de argumentering van een digitale OV chipkaart als enige middel / oplossing bij invoering al niet.
En de rechter gaat er nu, ingedut en wel, vreemd genoeg in mee.
Er waren VOOR invoering van de OV-chipkaart al jaren en jaren toegangspoorten met papieren kaartjes.
Hier zal de lagere rechter in ieder geval even opnieuw naar moeten kijken indien de rest van de zaak volgens de hogere rechter over hoeft.

de lagere rechter dus.

'Het mag volgens de regeltjes' zegt de rechter. Leuk, maar dan mist er dus in de regeltjes de eis dat je je systemen ook zo bouwt dat er geen nodeloze afhankelijkheden op privacygevoelige data in zitten. De rommel die TLS keer op keer produceert staat er bol van. En dat mag. Duidelijk een ongewenste situatie.

Langs de autosnelwegen staan inmiddels ook al overal ANPR camera's, die je kenteken opnemen, dus ook daar gaat je rustige ritje met eigen vervoer. Alleen te voet of op de fiets langs de binnenwegen heb je enige kans van slagen.

Stations zijn sowieso vergeven van CCTV bewakingscamera's. Dus een treinreiziger kan in principe ook zonder een op naam gesteld vervoerbewijs aan de hand van beelden worden geidenficeerd. Anoniemiteit bewaren in het OV is een fictie.

Dat is toch ook zo? De naam van de kaarthouder is niet bekend tot er een justitieel onderzoek gestart wordt.
Dan zou die naam eventueel bekend kunnen worden door het koppelen van gerelateerde gegevens.

Kleine denkfout... Een abonnement is persoonsgebonden en kan dus niet op een anonieme kaart. Je moet voor een t abonnement dus wel de naam van de kaarthouder weten.

https://community.ns.nl/abonnementen-2/abonnement-op-een-anonieme-ov-kaart-16816

Of toch niet? Aangezien een abonnement persoonlijk is. Dit was het vroegha ook al het geval. Ik had altijd netjes mijn foto op mijn abonnement zitten.

"Die laat in het vonnis weten dat er geen concrete aanwijzingen zijn dat de NS profileringstechnieken toepast of reisgegevens verhandelt met derden."
Pertinent incorrect. De rechter zou voor de aardigheid eens moeten kijken met welke derde partijen de NS site en de NS app (persoons)gegevens deelt.
Oké, NS verhandelt ze misschien dan niet, maar geeft deze data wel gratis weg. Hoogste tijd dat de AP in actie komt.


Note: gelieve eerst zelf onderzoeken voordat u een inhoudelijke reactie geeft.

Tja,ze hebben dat nodig een gedeelte voor hoeveel een rit kost.
Maar ja ze hoeven ook niet alles te verzamelen wat buiten kijf staat wat met reizen te maken heeft.

Nogal verrassend dat je me gaat verwijten dat ik te veel privacy gesteld zou zijn.
Eerder werd uitgemaakt als degene die tegen alle vorm van privacy zou zijn in de vorm van gezien kunnen worden.
Ik heb niets tegen de camera's of biometrie zolang het achterliggende ontwerp maar zo is dat je niet constant iedereen met tijd en locatie gaat volgen. Als je dat wel toestaat krijg dat alle voertuigen op kenteken door alle anpr's bijgehouden mogen worden om daar een belastingontduiker met een leaseauto uit te halen. Dat is te ver.
Die modderkolk mag dat in zijn boek dan wel beweren maar dat is door hem zo zwaar overdreven dat het onzin is geworden.

Waarom is dat een denk fout? Het is en blijft zo, dat het een persoonlijk abonnement is.
Hoe iets persoonlijk gemaakt wordt, is een ander punt. Tegenwoordig is dat digitaal, vroeger was dit alleen met een foto.

Vroeger moest ik ook een kaartje voor de bus, daarna trein, en daarna tram halen. Nu kan ik alles met 1 kaart doen. Dit is ook anders dan vroeger. Binnen kort gelukkig zelfs met achteraf betalen.

"Dat mag volgens de regeltjes" is enkel een conclusie van een lagere rechter op basis van wat tot die rechter is gekomen.
Als die rechter extra zaken voorgelegd krijgt of een hogere rechter ernaar moet kijken is niet per definitie uitgesloten dat er een andere conclusie wordt getrokken.

Ik ben het niet eens met de redenering dat Translink een zwaarwegend belang zou moeten hebben. Dat geldt voor bepaalde specifieke categorieën persoonsgegevens. Evenwel in geval van de reisgegevens zie ik ze als gewone gegevens, dus gelden de zes rechtsgronden uit artikel 6 AVG, in dit geval vermoedelijk die uit lid f:

"de verwerking is noodzakelijk voor de behartiging van de gerechtvaardigde belangen van de verwerkingsverantwoordelijke of van een derde, behalve wanneer de belangen of de grondrechten en de fundamentele vrijheden van de betrokkene die tot bescherming van persoonsgegevens nopen, zwaarder wegen dan die belangen, met name wanneer de betrokkene een kind is."

Het hoeft dus geen zwaarwegend of dwingend belang te zijn, een gerechtvaardigd belang, afgewogen tegen de belangen of grondrechten en fundamentele vrijheden, kan ook.

Dat wil niet zeggen dat er geen kritiek mogelijk is op de uitspraak. In het bijzonder zet ik kanttekeningen bij:


Als men zegt dat ht nodig is te registreren of ook een niet-persoonsgebonden kaart (in dat geval pseudoniem en niet anoniem) binnen abonnementsgrenzen wordt gebruikt, of dat je moet registreren dat voor saldo wordt betaald en hoeveel daar weer van afgeschreven wordt, dat zullen we wel eens zijn. Het is echter voor wat betreft de geest van de vraag van de heer Jonker bezijden het punt dat hij wil maken. Hij stelt twee dingen:

1. Extra moeite en kosten om met cash te kunnen betalen.
2. Geen mogelijkheid tot het gebruik van abonnementen.

In die situatie is de opmerking: "Er zijn geen goede alternatieven waarmee dit doel kan worden bereikt." onjuist. Immers, in het buitenland is het vaste praktijk dat aan beide punten tegemoet gekomen wordt. Ik neem London als voorbeeld:

Ad 1.: Je kan op de grotere ticket automaten in cash betalen inclusief bankbiljetten. Het smallere model accepteert geen bankbiljetten.
Ad. 2.: "You can also add: Travelcard, Bus and Tram Pass, Discounts" (https://tfl.gov.uk/fares/how-to-pay-and-where-to-buy-tickets-and-oyster/pay-as-you-go/oyster-pay-as-you-go?intcmp=55536).

En nog een heel scala andere, ronduit jaloersmakende, services:

"If you buy an Oyster card in London you pay a deposit (£5 in 2019) which is refunded (in cash/coins) when you surrender/cancel the Oyster card."

"At the end of your trip with both Visitor Oyster cards and standard Oyster cards you can cancel at ticket machines or at a Visitor Centre and get any cash left on the Oyster refunded (in cash/coins)."

"However another person can use your Oyster card when you are not travelling."

"Price caps are the maximum you will pay in a day, a price ceiling. No matter how many individual trips you make in any 24 hour period between 4.30am and 4.30am you will not be charged more than the price cap amount. This price cap spreads across all modes of transport, so if you mix bus, underground and DLR in one day the same price cap applies."

https://www.londontoolkit.com/briefing/oystercard.htm

Het argument: "Er zijn geen goede alternatieven waarmee dit doel kan worden bereikt." gaat dus op de punten die de heer Jonker noemt (en nog veel meer) niet op. Immers, gezien TFL en andere maatschappijen in de landen om ons heen het 'onmogelijke' doen is het per definitie mogelijk.

Vraag is echter of je, met de wetenschap dat het kan en de AVG-regels om zo goed mogelijk de privacy te beschermen, verplicht kan worden die services uit de kast te halen. Dat ligt op de grens van waar de AVG iets over zegt. Om het nog ingewikkelder te maken lijkt het er op dat ook de toezichthouders er verschillende interpretaties op nahouden. Van de Nederlandse rechter kan niet verwacht worden dat deze uitspraken gaat doen over verschillen met de landen om ons heen (hoewel hij daar aanleiding in kan zien om een uitspraak voor Nederland te doen). Het ontvlechten van verschillen is de taak van het Europese Hof van Justitie (EvJ). Het zou interessant zijn wat die er van vindt.

Ben het ermee eens dat dat inderdaad een denkfout is.
Foto en andere echtheid kenmerken zouden volstaan als bewijs dat betaling ook heeft plaatsgevonden.

Bovendien, dat iets voorheen analoog is en nu op basis van andere gegevens digitaal wordt gecontroleerd maakt dat controle via gegevens sowieso niet zo maar noodzakelijk of de enige oplossing.
De pasfoto staat gewoon op een persoonlijke kaart en is eenmaal opgeborgen niet ingericht dat derden deze inzagen,
die digitale gegevens worden over meerdere schijven ontsloten en gecheckt.
De gekozen invulling van gegevens opslag is dus sowieso anders en een achteruitgang qua privacy.
Medio 2001 was privacy echter nog een veel minder gedefinieerd thema dan nu.
Anno 2019 zou de rechter moeten kunnen concluderen dat de wetgever, met het doel destijds voor ogen, de consequenties van die gegevens opslag zo niet bedoeld kan hebben.
Deze invulling was door verwijzing van de minister naar de terroristische aanslagen van de twin-towers evident het doel en niet het middel.
Qua keten-gevoeligheid echter ook nadeliger voor manipulaties van buiten de uitgifte-keten van de kaart dan de kaart met pasfoto.
De gegevens opslag manier is verder met vorderen van tijd ook steeds DUURDER in plaats van wat beoogd was, namelijk de invoering van die nieuwe OV-kaart zou het GOEDKOPER maken.
En de kosten gaan ook alleen maar toenemen omdat er jaarlijks steeds meer ICT-lekken worden geconstateerd.

Het gaat er voor de vervoerder om vertrouwen te kunnen hebben dat de betaling heeft plaatsgevonden primair om de beveiliging en echtheid kenmerken van een OV-kaart met abonnement.
Net als paspoorten overigens, welke technisch moeiteloos (in Duitsland en Turkije) te ondermijnen blijkt terwijl daar alle gegevens op zouden staan en "worden gecontroleerd".
Dat alle gegevens op de OV-kaart moeten staan is dus helaas een impliciete en onhandige cirkel redenatie.
Bovendien is die cirkel redenatie ook nog eens door de praktijk van o.a. paspoort duplicaties bewezen niet-valide!

De wetgever stelt voor privacy ook nog eens expliciet dat alles zoveel mogelijk techniek-neutraal moet worden uitgewerkt.
En niet zonder rede.
De rechter past dit principe juist niet toe in z'n uitwerking door zich vast pinnen op de technische kant van de controle.
Qua taal en ICT-technisch sowieso al anders.
De uitspraak van de rechter is dus te weinig doordacht danwel ietwat krom opgesteld.
Vermoedelijk dat dit gebrek in check and balances bij een hogere rechtbank in kwestie kan worden herzien omdat het bijzonder evident is dat de rechter op dat punt een scheve schaats heeft gereden.

Allemaal redenen waarom ten minste achteraf die gegevens controle als maatschappelijk en technische veiligheid onevenredig inferieur en bijkomend privacy onvriendelijk moet worden bestempeld.

dank u, netjes verwoord waar het mij om gaat.

Privacy by design betekent het hele proces overzien en doorzien.
Die beperking om in techniek en technische hulpmiddelen te blijven hangen is funest.