Door Anoniem: Waarom is er alleen een foto van het contract gezonden en niet het contract later alsnog.
De boer had moeten moeten informeren wanneer hij ook het feiteijke contract werd gezonden.
Het lijkt mij dat beide partijen het vaag wilden houden om bij schommelingen van de prijs zich van de domme te kunnen houden. De rechter had hier geen precedent moeten scheppen.
Beide partijen ? Je hebt wel gezien dat de boer een (afdruk van) een GETEKEND contract kreeg ?
Hoeveel kans geef je de koper om daar onderuit te komen als de prijs de andere kant op gegaan was ?
Die _boer_ had het contract kunnen uitprinten, z'n eigen John Hancock erop krabbelen, en die boel weer scannen en mailen, of fotograferen en appen - en dat was alleen in het belang van de kopende partij geweest.
Boer had daar blijkbaar oorspronkelijk geen zin in, en koper vertrouwde de situatie genoeg om niet te zeuren dat ie ook een krabbel moest.
Hoe stel je je eigenlijk voor dat partijen akkoord gaan met een afspraak waar de tegenpartij onderuit kan als dat in hun nadeel is ?
Het is een zero-sum game - nadeel voor de één is voordeel voor de ander.
Als _beide_ partijen voordeel hebben van een afspraak die bij tegenwind niet vast staat is je theorie plausibel, maar hier is dat niet het geval .
Hier snijdt of de ene , of de andere partij zich in de vingers als ze een contract aangaan waar de wederpartij desgewenst onderuit kan - en de omstandigheden zodanig zijn dat die wederpartij dat doet.
Kortom - beide partijen moeten gedacht hebben dat de afspraak vast genoeg stond.
Het lijkt me duidelijk dat er - oorspronkelijk - gewoon bij beiden de intentie was voor een afspraak (zeker boeren hebben traditioneel de reputatie dat een handdruk genoeg is voor een afspraak) , en deze boer dacht op een formaliteit (emoji ipv gescande krabbel) even snel te cashen door de tegenpartij te naaien.
Zoals gebruikelijk in common law systemen - de rechter kijkt uitgebreid naar wet en voorgaande precedenten waarin de wettelijke bepalingen een bepaalde kant uitgelegd werden - en oordeelt daarop.
Stukje quote
[46] The modern judicial approach to contractual interpretation directs the courts to consider the surrounding circumstances of the contract – often referred to as the factual matrix (Sattva Capital Corp. v Creston Moly Corp., 2014 SCC 53 at para 46, [2014] 2 SCR 633 [Sattva]).
[47] Justice Mitchell in 101034761 Saskatchewan Ltd. v Mossing, 2022 SKQB 193 [Mossing] applied Justice Rothstein’s understanding of the present state of contract law set out in Sattva by noting courts must read contracts in the context of the surrounding circumstances known to the parties at the time of the formation of the contract (Mossing at para 107). The surrounding circumstances or factual matrix include facts that were known or reasonably capable of being known by the parties when they entered into the written agreement (Mossing at para 107). However, the factual matrix cannot include evidence about subjective intentions held by the parties (Mossing at para 107). The question about whether the parties intended to enter into a contract and whether the essential terms of the contract can be ascertained with a reasonable degree of certainty is to be determined from the perspective of a reasonable objective bystander aware of all the material facts (Mossing at para 109). The subjective intention and beliefs of the parties are irrelevant and have no place in the interpretive process (Mossing at para 110).
Boer probeerde het ook dat bij de foto geen 'algemene leveringsvoorwaarden' zaten , rechter gaat daar ook niet in mee.
[49] I agree with the plaintiff’s approach that even if the general terms and conditions are not part of the flax contract – the essential terms of the flax contract are contained in the first page of the contract that was texted to Chris and to which he confirmed. The question is whether the contract as presented disclosed the substance of the parties’ agreement. The agreement did convey with sufficient clarity the essential terms in agreement being the parties (SWT and Achter), the property (flax) and the price (Mossing at paras 112-113). It is understood that courts will not enforce an agreement where an essential term is too uncertain – but nevertheless every effort should be made to ascertain the substance of the agreement (Mossing at para 115). In my view there are no missing or unascertainable essential terms in the flax contract – the parties, property and price were crystal clear.
[59] The common law has developed in these modern times to hold that emails are sufficient to constitute in writing and signed requirements (Embee at paras 48-55; Buckmeyer Estate Re, 2008 SKQB 141, [2008] 9 WWR 682; Love v Love, 2011 SKQB 176, [2011]11 WWR 614 and Love v Love, 2013 SKCA 31, 359 DLR (4th) 504). I have already referred to Justice Scherman’s findings in Quilichini where he found clicking on the “I agree icon” constituted an electronic signature in a go kart waiver document (Quilichini at para 6). The court in that case decided that the clicking on the “I agree icon” meant the customer was agreeing to contractual terms that “can be expressed by touching and clicking on an appropriately designed icon or place on a computer screen” (Quilichini at para 10). I find therefore there is case authority for the use of email and the use of electronic non-wet ink signatures to identify the person signing and to establish the person’s approval of the document’s contents.
De samenvattings titel "duim omhoog is een bindend contract" is natuurlijk ietwat click bait , maar het is gewoon een consequente toepassing van precedent dat er heel duidelijk een overeenkomst bestond waarvoor alle essentiele bepalingen voor beide partijen duidelijk waren, en waarop akkoord gegeven werd ook als dat niet met een natte handtekening gedaan wordt.
Het zijn natuurlijk beiden ook professionele partijen (zakelijk) - eventuele consumentenbeschermingen (consument wordt niet geacht te weten wat "normaal" is in een bepaalde branche) die wellicht ook in Canada bestaan zijn niet van toepassing.