Door Anoniem: Door Anoniem: Mijn conclusie is dus: mensen die problemen hebben met een VOG hebben *mogelijk* een verhoogde kans om die VOG niet te krijgen. Misschien wat kort doort de bocht, maar dat zij dan maar zo.
Je hebt dus gewoon geen zin om een serieuze discussie te voeren en dat wentel je af op mensen die problemen hebben, om wat voor reden dan ook, met voor ieder wissewasje (en steeds meer ook nog), moeten aanvragen van zo'n papiertje met vage rookgeur.
Ik heb werkelijk geen idee waar die "dus" op is gebaseerd. Het is in ieder geval geen logische gevolgtrekking. Omdat ik anders in deze discussie zit dan jij wil niet zeggen dat ik geen zin heb om een serieuze discussie te voeren. Doe me een lol en laat dit soort teksten s.v.p. achterwege.
Omdat het je te moeilijk is? Omdat je geen zin hebt zelf na te denken, zoals je zelf toegeeft met je "kort door de bocht, maar dat zij maar zo"? Als je dit te moeilijk vindt dan heb je niets te zoeken in discussies over overheidsmechanismen als een VOG, omdat je simpelweg niet ver genoeg oorzaak en gevolg kan verbinden om zelf de gevolgen te zien van wat je voorstelt. Dan kun je wel over
de toon beginnen maar het helpt je zaak niet.
Door Anoniem:Als je principiële bezwaren hebt tegen dat soort controles en de privacy-kaart wilt trekken, dan zou ik een gesprek aan gaan met je manager en hem/haar op de hoogte stellen van jouw bezwaren. Kijk maar hoe hij er op reageert. De kans is groot dat hij zal zeggen "Als je niets hebt misdaan, waarom heb je er dan een probleem mee dat ik via Dienst Justis te horen krijg dat je niets hebt misdaan?" Sterkte met die discussie.
Dit is zeg maar vrij essentieel de kern van elke privacy-discussie. Het komt namelijk altijd neer op "maar als je niets te verbergen hebt, heb je toch niets te vrezen?" en het enige juiste antwoord daarop is heel erg duidelijk: "
Nee, zo werkt het niet".
En daar ben ik het dus niet mee eens, doordat de situaties niet met elkaar te vergelijken zijn. Er is hier sprake van een gerichte controle om te kijken of iemand een vergroot risico vormt voor een goede bedrijfsvoering.
Dat is de smoes waarmee je het verkoopt. Je licht iemands doopzeel zonder gerichte verdenking (een vrij fundamentele inbreuk op de privacy) en komt dan met een uiterst vaag signaal als je het bijbehorende papiertje
niet ophoest. Maar vertellen waarom precies doe je ook niet, dus dat levert gelijk grote speculatie en zelfs verstrekkende aannames op, zoals zelfs alhier al duidelijk zichtbaar elders in de discussie.
Al met al, leuk geprobeerd maar het is wel gepruts van de bovenste plank. En blijkens schadelijk bovendien. Daarmee een goed voorbeeld van Ambtelijke willekeur en de mogelijke gevolgen van privacyschendingen ineen. "Oeps baan kwijt. Oeps dat was toch niet terecht." -- En dat wil je op nog grotere schaal verplicht gaan stellen? Dank je de koekoek.
Tussen werkgever en werknemer bestaat een bepaalde afhankelijkheidsrelatie. De werkgever voorziet een persoon in een baan en een loon van enkele tienduizenden euro's per jaar, maar dient er eveneens zorg voor te dragen dat hij een beheerste bedrijfsvoering voert. Het gaat dan niet alleen om het in control zijn over bedrijfsgegevens en -voering, maar ook over het kunnen bieden van een veilige werkomgeving voor alle andere werknemers.
Is best eea op af te dingen (zie vele, vele arbeidsontbindingsrechtszaken) maar laten we het terwille van het argument aannemen.
Om daar zeker van te zijn, mag een werkgever mijns inziens best bepaalde controles uitvoeren.
Dit is al linke soep, zie bijvoorbeeld allerlei drugstesten die ineens ontzettend populair werden in verschillende landen.
Zoals al eerder gezegd, vind ik het niet zo interessant of iemand is gepakt tijdens 10 km te hard rijden. Echter, ik zou het als werkgever wel graag willen weten wanneer iemand geen VOG krijgt, doordat hij is veroordeeld vanwege lidmaatschap van een gewelddadige bende, om maar een extreem voorbeeld te noemen.
Jij wel, maar dat staat er niet standaard bij en er zijn genoeg werkgevers die het VOG, zeker in deze vorm, gemakshalve en zonder verdere vragen als excuus zullen gebruiken om "zekere" werknemers te lozen. Dat is heel logisch aangezien mensen ontslaan nu moeilijk en duur is, maar met als effect dat je na een misstap waarvan jij denkt dat je netjes je straf hebt uitgezeten en dus is de kous af (of zelfs een Ambtelijk stukje "foutje, bedankt") ineens je rechtspositie en je mogelijkheid jezelf van eten te voorzien enorm verzwakt ziet worden.
Waarmee het middel VOG in deze vorm dus makkelijk erger gaat zijn dan de kwaal. Alle mogelijke potentieele ingebeelde voordelen ten spijt. En het wordt langzamerhand steeds meer verplicht.
Waar houdt het op? Zoals vaker met dit soort privacyschendingen, het houdt nooit op.
De veiligheid van mijn overige werkgevers kan daar namelijk ook vanaf hangen. Nu zal ik als werkgever dat delict niet te horen krijgen, maar de controle kan wel uitgevoerd worden. Het is vervolgens aan de werkgever om daar op een goede manier mee om te gaan.
Dat is dus inderdaad de crux en je drukt de werknemer in een nog veel meer afhankelijke positie dan'ie al was. Puur en alleen om een stukje "Cover Your Arse" waar jij als werkgever helemaal dolletjes op bent, en als je groot genoeg bent je "HR" en juridische afdelingen helemaal. Het hangt helemaal af van jouw goede wil.
Nu lijkt de discussie zo te lopen dat mensen zich beroepen op privacy en de VOG niet aan willen vragen (mijns inziens ingegeven door de verwachting de VOG niet te krijgen),
Dit is een ongeoorloofde aanname, en precies reeds die goedpraterij die zo vreselijk gevaarlijk is.
Dat is hier al meermaals uitgebreid behandeld en je blijft er maar krampachtig aan vasthouden want goede argumenten kun je er niet voor geven.
doordat de manager niet in staat is om een juiste beoordeling uit te voeren wanneer de werknemer de VOG niet kan overleggen. Dat vind ik een ongemakkelijke situatie.
Dan kun je dus veel beter dat hele stomme ding afschaffen. en mischien iets anders verzinnen. Bijvoorbeeld de rechter bij uitspraak de veroordeelde voor specifieke beroepsgroepen uit te sluiten, dan hoort dat gewoon bij de straf en hoef je niet met vage afwezigheden van papiertjes te gaan wapperen om mensen maar verdacht te vinden. Dan is het voor iedereen volstrekt duidelijk wat er aan de hand is.
Maar mischien ben je beter af niet om zo'n papiertje te vragen en een zekere mate van vertrouwen in je werknemers te hebben. Zuur als dat vertrouwen geschonden wordt, maar ergens is dat ook ondernemersrisico. Dat was altijd al zo, dus wat is er veranderd dat "we" ineens een VOG hebben verzonnen? Daar zit bijvoorbeeld een stukje morele paniek achter. Een rubberen tegelmentaliteit die we mischien ook maar eens tegen het licht moesten houden.
Het is wat mij betreft best een discussie waard om de eisen en wensen omtrent een VOG anders vorm te geven, b.v. door niet voor ieder wissewasje een VOG te weigeren, maar om te zeggen "ik doe het niet want privacy", terwijl de werkgever logischerwijs controles uit wil voeren om te kijken of geen mensen worden aangenomen die een verhoogd risico vormen op verstoring van de bedrijfsvoering danwel veiligheid van de overige werknemers, dat vind ik volstrekt normaal. Ik ga ook geen relatie met een vrouw aan als ik niet redelijkerwijs kan vermoeden dat ze te vertrouwen is, dat ze geen schulden heeft, geen criminele ex-en heeft die bij mij de ruiten in komen gooien en niet is veroordeeld voor stalking. Dat het dan alsnog fout kan gaan is tot daar aan toe, maar een bepaalde onderzoeksplicht vind niet meer dan normaal.
Ik denk dat hier nu wel heel erg duidelijk is dat een VOG als middel gewoon [x] ongeschikt is. Dus dat als je toch "zoiets" wil je van voren af aan zal moeten beginnen en iets nieuws moet ontwerpen. En beginnen we met een serie vragen. Bijvoorbeeld:
Hoever wil je daarin gaan? Qua controles maar vooral ook qua waar al die controles voor vereist gaan worden. Hoe wil je scope creep, function creep, en andere creep buiten de deur houden. Als het toch gebeurt, wat ga je eraan doen?
Wat mag het kosten, zowel aan individu als samenleving? Want effectief schrijf je er mensen mee af, voor de samenleving. "One strike and you're out" haalt bovendien een rechtsprincipe van foutjes afbetalen en reintegratie onderuit, wat doe je daar mee? Wat doe je met false positives en false negatives? Hoe zet je foutjes recht? En hoeveel mag dat dan weer kosten? Want zulke processen zijn notoir "duur". Hoe schendt je zo min mogelijk privacy voor het individu terwijl je het hele proces toch zo transparant (*echt* transparant, niet "het zijn ambtenaren en er zijn regeltjes dus is het wel transparant"-neptransparant) te houden? En zo verder.
Stel je doel duidelijk en bouw er een voorstel omheen. Maar besef dat je er een enorme beerput mee opentrekt. Wat precies is wat het VOG zo'n broddelwerk maakt. Het is dan ook de achterliggende gemakszucht voor de werkgever (en de wetgever, "even verplicht stellen") die het zo geniepig maakt. Maar als je denkt het beter te kunnen, laat maar zien.