Door Anoniem: Door Anoniem: Ok. Gewoon voor de gezelligheid van de discussie nog even het volgende.
Rechters, en daar mee ook openbare ministeries, werken in het openbaar.
Je DNA is slechts opgeslagen data, die je in vertrouwen gebruikt voor het doel waartoe het verstrekt is: Nieuwe cellen aanmaken met een kopietje van die DNA erin. Want anders gaan die cellen niet werken.
Je gebruikt je DNA niet en het is niet aan je verstrekt. Om DNA in ontvangst te kunnen nemen (dat is wat verstrekken impliceert) moet je al bestaan voor je DNA bestaat, en dat is niet zo. DNA is integraal onderdeel van wat je bent.
Als er wat bewezen moet worden, dan moet dat voor de rechter gebeuren, en dat is dan gelijk openbaar. Dat moet iedereen kunnen inzien. Het is voor de openbare tribune. Daarom heb je ook openbare zitplaatsen in rechtbanken.
Iedereen moet de zitting kunnen bijwonen (er zijn uitzonderingen, maar goed), dat is iets anders dan alles kunnen inzien. Rechtbankverslagen die openbaar worden gemaakt (dat zijn ze ook al niet allemaal) zijn gewoonlijk geanonimiseerd. Als het DNA van een verdachte is onderzocht wordt het niet integraal gepubliceerd, wat je terugvindt is een verklaring van een deskundige die verklaart of er een match is met ander DNA.
Als de staat dus je DNA eist, dan betekent dat ook het openbaren van dat bewijs.
Nee dus, en de hele redenatie die je eraan ophangt klopt niet omdat je beginpunt niet klopt.
Je mag wel eisen om "mijn" DNA af te nemen. Maar "mijn" DNA bestaat niet. Per definitie.
Elke cel van je lichaam bevat DNA dat in die specifieke samenstelling uniek is voor jou en voor een eventuele eeneiïge twee- of meerling. Dat is integraal onderdeel van je lichaam, en artikel 11 van de grondwet zegt:
Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op onaantastbaarheid van zijn lichaam.
Let op het woordje "zijn". Dat betekent dat je wel degelijk over "mijn" of "jouw" DNA kan spreken. Niet in de zin van eigendomsrecht (dat gaat over zaken) of auteursrecht (dat gaat over creatieve uitingen), maar gewoon in de alledaagse betekenis waarin je het ook over je oog of je arm kan hebben. Let er ook op dat de onaantastbaarheid van je lichaam en dus je DNA niet onbeperkt is, en strafrechtelijke onderzoeken kunnen zo'n beperking opleveren.
Maar een rechter zal dan zelf toch nog steeds het derdenbelang in acht moeten nemen. En een stapje terug moeten doen.
Dream on. Je hebt een leuke redenatie opgebouwd die helemaal niet dom in elkaar zit, maar je uitgangspunten bevatten fouten en zijn veel te selectief gekozen. Je gaat hier echt geen rechter mee overtuigen. Ik hoop voor je dat je de wijsheid opbrengt om jezelf er niet mee te overtuigen, want mocht je in een situatie belanden waar het erop aankomt dan zal je ontdekken dat het een illusie was.
Leuke reactie, deze!
Om te beginnen met de afsluiter, als je wat bedenkt waar mogelijk wat domme kantjes aan zitten, dan is het des te spannender om een balletje op te gooien. Met name in /dev/null want dat is daarvoor bedacht. In mijn optiek.
Er ligt natuurlijk wel een motief onder. Namelijk hoe je eigenlijk met DNA om zou moeten gaan. Dan kun je wat in dev/null neerbedenken, waarbij het vanzelfsprekend nog interessanter wordt als er kritiek op komt. Een /dev/null is geen verantwoord wetenschappelijk stuk of een these voor een zaaltje togas en andere jurken. Want meestal staat er een vol glas witte wijn naast (bij mij dan) en dan moet je je helemaal niet aan de wetenschappelijke zorgvuldigheid wagen. Alhoewel het het creatief denken juist weer naar voren kan brengen.
Niks leuker dan kritiek, want anders blijft het maar een kanselpreek.
Wat ik heel erg leuk vindt is je eerste commentaar. Dat als je "jouw" DNA ontvangt, je zelf nog niet bestaat. Dus dat je (nog) niet als ontvanger aangemerkt kan worden. Mega punt! Het neemt natuurlijk niet weg dat je toch met iets wordt opgeknapt waar je, later dan toch, niet om gevraagd hebt. Alhoewel het vermogen om zinnige vragen te stellen natuurlijk nog veel later komt dan dat je als individu erkend wordt door de wet. Evenwel dat gezegd, het blijft een slim nadenkertje!
Artikel 11 is ook grappig. Goed, het is grondwet. Daar kan geen burger een beroep op doen. Je kunt ook in de grondwet zetten dat brood gratis is. Maar als daar geen uitvoerende wetten voor bestaan, dan blijf je mooi gewoon nog betalen voor je kadetjes. Evenwel ook weer een leuk punt. Ik kan wel wat parallellen trekken als het over DNA gaat. Bijvoorbeeld met de heiligheid van eigen huis. Als daar iemand ongevraagd een briefje door de bus gooit, is dan, ongeacht de inhoud (kan hele vieze of belastende tekst bevatten) het een opeisbaar gegeven dat als identificerend gebruikt mag worden.
Is DNA niet ook iets als de logica van een luie boekhouder, als debet en credit het zelfde is dan "klopt" de balans en is dus bewezen dat alles erboven ook klopt? (Sideline)
Mijn belangrijkste punt is echter dat je met de ongevraagde data/content, waar je zelf niets aan geschreven hebt, zelfs de inhoud niet kent, ook data bij je hebt die anderen in de problemen kunnen brengen. En omdat dat laatste vrijwel nooit met zekerheid vast te stellen zal zijn, noch de grootte orde van de problemen (niet alles in het leven gaat over geld), dat eigenlijk DNA nooit gedwongen afgenomen zou moeten mogen worden. En dat je het ook beter niet geeft, omdat je zelf de consequenties en gevolgen daarvan ook onmogelijk kan overzien.
Of een rechter daar in meegaat zal me eigenlijk een zorg zijn. Die maken ook fouten, maar horen wel alle argumenten zorgvuldig en onafhankelijk af te wegen. En in te zien dat de gevolgschade aan derden niet te wegen valt noch uit te sluiten valt.
Enig jammer puntje zij je laatste regels. Dream on en je komt er nog wel achter. Dat is een beetje vinnig Melkert-achtig. Niet nodig. Tenzij je teveel aan jezelf twijfelt. Dat had Melkert ook.
Het gaat om het debat. Kritiek is leuker dan denken dat je alles bij voorbaat beter weet. Anders wordt het een polemiek en dat vind ik weer meer iets voor Facebook.