Door Anoniem: Heb je eigenlijk wel door dat het idee is dat de organen niet uit levende mensen worden gehaald maar uit mensen die al dood zijn?
Zoek even het verschil op tussen "hersendood" en "dood".
De gegarandeerde integriteit van het lichaam slaat op levende mensen. Dode lijven hebben de neiging te ontbinden, daar lukt die integriteit sowieso niet erg goed. En ja, ik besef dat er, omdat we zo goed in staat zijn tegenwoordig om zelfs lichamen waarvan de hersenen het niet meer doen nog kunstmatig in leven te houden, erg lastige grensgevallen ontstaan.
Precies die grens is waar je op moet zitten willen de organen interessant zijn. Hoe dan ook, jij zegt exit zelfbeschikkingsrecht, ik zeg nee, dat moet blijven gelden.
Ik redeneer vanuit de gedachte dat als je de botte pech hebt dat dat je overkomt dat je dan verdomd veel aan een donororgaan hebt.
Dat is een practisch probleem, en daar zijn vele oplossingen voor te verzinnen. Een die je wel tegenkomt in zekere landen is dat als er eens een rijk iemand een orgaan nodig heeft, er arme sloebers in krottenwijken achter het ziekenhuis ineens organen blijken te missen. Wat zoveel betekent als, je moet ontzettend uitkijken met hoe je dit soort dingen inricht, want voor je het weet zijn de belangen zo groot dat er onbetamelijke dingen gebeuren.
Iemand die bereid is na zijn dood organen af te staan is solidair met iedere wildvreemde die zo'n orgaan nodig kan hebben en omdat het iets is dat iedereen kan overkomen zie ik het als een algemeen belang dat er genoeg organen beschikbaar zijn om die pechvogels te helpen.
Ik zeg dat die solidariteit niet afgedwongen mag worden. Je mag er vriendelijk om vragen, maar je mag er geen grondwettelijke rechten voor kapotmaken. Die grondwettelijke rechten zijn er bijvoorbeeld om onoirbare ongein verre van ons allen te houden.
Wil je eerlijk zijn dan neem je jouw gelijk niet aan, maar je stelt je vraag netjes aan iedereen en kijkt naar de antwoorden.
Daar ben ik het mee eens. Het oude en het nieuwe systeem hebben allebei de makke dat er een defaultkeuze is.
Het nieuwe wel, het oude niet. Want die defaultkeuze is de veilige keuze voor gezonde mensen. Ook al is de prijs dat er minder ongezonde mensen opgelapt kunnen worden. Waar je dan een andere oplossing voor moet verzinnen. Campagnes om die solidariteit te kweken en te oogsten met vrijwillig ingevulde donor codicillen, bijvoorbeeld.
Het zou prachtig zijn als iedereen de moeite zou nemen een keuze te maken en die bekend te maken. Er zijn alleen zo verdomd veel mensen die de moeite niet nemen dat er een probleem is met de beschikbaarheid van donororganen. De nieuwe donorwet levert een zekere dwang op om erover na te denken en, als je niet wilt doneren, dat te laten weten. Fraai? Nee, maar ik ben meer begaan met de mensen die ontdekken dat ze door die luiheid niet gered kunnen worden dan met die luiheid.
Dan nog zijn daar hele goede middelen tegen die niet nodig hebben dat de overheid gaat stofzuigeren naar organen van onsolidair verklaarde mensen. De enige correcte manier is de vraag stellen en hopen op een antwoord. Bij geen antwoord moet een
veilig standaardantwoord gelden, "we weten het niet dus nee", en dat is precies wat er mis is met de wet. Plus de grondwetsschade.
Vooralsnog zijn de antwoorden die gegeven worden naar aanleiding van het aannemen van deze wet vooral "nee". Waarmee jij mischien niet, maar ik wel, een indruk krijg dat jouw aannames niet gewaardeerd worden door genoeg mensen dat jij niet meer in eerlijkheid van het in pacht hebben van het algemeen belang kan spreken.
Verwar wie in de hitte van de huidige situatie het hardst schreeuwen niet met een representatief beeld van wat de Nederlandse bevolking wil. In 2012 rapporteerde CBS op basis van cijfers over 2010 dat ruim de helft van de Nederlanders organen zou willen afstaan en ruim 60% zou organen willen ontvangen.
Lijkt me heel veel "low hanging fruit" voor wat codicil-campagnes. Raar dat dat dan toch net niet weer gebeurde.
Dat is een aanname van de overheid: Geen antwoord is nee. Dat is de veilige keuze, die nu wordt omgezet in een hele enge onveilige keuze, voor gezonde mensen die niets gevraagd is. Die verandering is op z'n minst niet netjes.
Nogmaals, het gaat over organen afstaan
na je dood. Dan ben je niet meer gezond en heb je die organen zelf niet meer nodig.
Niet precies, maar ook als voor de discussie aangenomen: Dan nog moeten ze vrijwillig afgestaan worden, niet gemakshalve maar door de overheid tot beschikbaar verklaard.
Als je net beargumenteerd hebt dat je uitschrijven maar zo'n kleine moeite is, dan is het heel raar om te klagen dat je inschrijven zo tegen de borst stuit.
Verdraai mijn woorden niet. Ik schreef dat de defaultkeuze van "nee" een keuze is die me tegen de borst stuit. Over dat inschijven meldde ik dat ik dat smipelweg even geregeld heb en dat dat een kleine moeite was.
Ik zie niet hoe je dat rechtmatig tegen de borst kan stuiten aangezien jij niet het recht hebt om voor anderen te kiezen.
Maar niet iedereen wil dat, en door de default te veranderen naar "we weten het niet, dus ja", dwing je ineens mensen dat wel te doen ook als ze het niet willen. En die dwingelandij, die is niet prima.
Dan zal je het moeilijk hebben in deze maatschappij, of in welke maatschappij dan ook. De wet dwingt je ook om niet links te rijden op de snelweg, om rekening te houden met je buren, om geweld aan de politie over te laten, noem maar op.
Je haalt hier een paar dingen gemakshalve doorelkaar. Je voorbeelden hebben stuk voor stuk een zekere grondslag. Sommige zijn volstrekt arbitrair, want we rijden hier rechts maar elders rijden ze links; er is nauwlijks een verschil aan te wijzen tussen die twee zolang iedereen in het land maar hetzelfde doet. Sommige zijn practisch, of historisch gegroeid.
Die default van "we weten het niet, dus nee", heeft ook een hele duidelijke fundamentele reden. Daarentegen stoelt "we weten het niet, dus ja" op ongrondwettelijke afgedwongen solidariteitsverwachtingen.
Het verschil is inderdaad precies een brandend probleem in deze maatschappij, zelfs europabreed, en is een van de grondslagen van de groeiende wig tussen "hoger opgeleiden" (==de gloria wekkers) en de bij voorbaat tot racist verklaarde "verkeerde populisten", de rest van de maatschappij die toevallig niet de progressieve deugwensdroom najagen. Niet iedereen weet het duidelijk te verwoorden, maar bijna iedereen heeft ondertussen door dat er iets gruwlijk scheef aan het groeien is.
En het is nog steeds zo dat je op die vraag een antwoord kan geven en dat dat je zelfs makkelijk wordt gemaakt. En toch is er een fors verschil tussen de donorregistraties en wat er mensen die in enquetes de vraag voorgelegd krijgen antwoorden.
Hoe representatief zijn die enquetes dan?
En er is ook een fors verschil tussen wat in Nederland en in andere landen aan donororganen beschikbaar is. Dat suggereert dat er heel wat organen alleen maar niet beschikbaar komen omdat mensen te laks zijn geweest om hun keuze bekend te maken.
Want wij zijn hier allemaal lui? Ik denk het niet. We zijn niet allemaal katholieke ambtenaar. Ik denk dat er iets anders aan de hand is.
De donorwet forceert dat mensen die echt tegen zijn dat bezwaar bekend moeten maken, ja. Wat is jouw geniale oplossing om die organen beschikbaar te krijgen?
Laten we beginnen te proberen te begrijpen wat er gaande is, voordat we lekker makkelijk met ons vingertje gaan zwaaien.
Dat zien we dan wel weer.
En jij noemt mij egocentrisch.
Juh.
Voorlopig is mijn keuze "NEE want PIA DIJKSTRA", en dat heeft niets te maken met of ik mijn organen ter beschikking zou willen stellen.
Precies, je schiet in een stuip.
Nee. Ik maak bezwaar tegen de oneigenlijke en ongrondwettelijke manier van afdwingen.
Zolang die situatie blijft bestaan is die afweging belangrijker dan welke andere afweging dan ook.
Als jouw keuze zonder Pia Dijkstra zou zijn om wel te doneren, maak die keuze dan nu alsjeblieft ook.
Nee. De dwingelandij heeft voorrang en overstemt al het andere. Wet weg, daarna zien we wel weer wat we gaan doen.
Het is namelijk niet Pia Dijkstra die je ermee hebt als je organen niet beschikbaar komen, het zijn mensen die een orgaan nodig hebben om te overleven die er last van hebben.
Dat is dan jammer.
Daarnaast was ik nog goed lang van plan van mijn eigen zorgvuldig gezond gehouden organen te genieten. Maar in dit ben ik niet rekkelijk: De overheid overschrijdt hier een grens en dat heeft gevolgen. Die gevolgen zijn helemaal op het konto van de overheid, en daarvoor buig ik niet. Alle beschuldigingen van onsolidariteit wijs ik subiet van de hand.
Ik denk zelfs dat zolang deze wet bestaat ik zonder gene een donororgaan zou kunnen accepteren ook al staat er op mijn donorbriefje nog steeds dat "NEE want PIA DIJKSTRA", en dan nog steeds een beter verhaal heb dan de litanie van rationalisatie die jij hier ophangt.
Tegenover jouw litanie van emotie. Ik zou je aanraden om ook eens wat rationaliteit te proberen.
"Rationalisatie", "rationaliteit", "hersendood", "dood". Tsja.
Dit gaat over mensen, de rol van de overheid is alleen om het een wettelijke basis te geven. Je kan het hevig oneens zijn met de manier waarop die geregeld wordt, maar je lijkt niet door te hebben dat het niet Pia Dijkstra is die organen levert en ontvangt, en ook niet de overheid.
Zo is er lekker niemand verantwoordelijk voor de bende die wat lutsende betweters er van maken. Daar ga ik niet in mee.
Laat je keuze om te doneren alsjeblieft afhangen van of je doodzieke mensen een kans op overleven gunt, en wees alsjeblieft geen aso in je keuze:
"Aso", "onsolidair", of welk ander label dan ook: Rot toch op man.
als je zelf een orgaan zou willen kunnen ontvangen als dat nodig is, gun je eigen organen dan ook aan een ander als je ze zelf niet meer nodig hebt. En ga niet over de hoofden van zieke mensen (inclusief jezelf als je pech hebt) je afkeer van Pia Dijkstra uitleven.
Het is geen persoonlijke afkeer. Het is een fundamenteel foute keuze. Zet 'm recht en we praten verder.
Tot die tijd is het antwoord nee, dit gaat verkeerd en hier ga ik niet in mee.